profesyonel yardim gerekli mi?
profesyonel yardim gerekli mi?
kendi kişisel deneyimlerimizin herhangi bir konudaki genel görüşlerimizi etkilemesi kaçınılmaz. 'asla uzmana gitmeyin' ve 'mutlaka bir uzmana gidin' gibi öneriler de muhtemelen kişisel deneyimlerden kaynaklanan genellemeler.
sf için profesyonel yardımın gerekli olup olmadığı sorusuna benim cevabım şu: kişiye göre değişir. profesyonel yardımdan yarar görmüş ve yarar görmemiş örnekler bolca bulunur. ben sf için kendine yardımın gücüne inanıyorum. sf'yi kendi kendime yendim. kendine yardım girişimleri başarısızlıkla sonuçlanıp profesyonel terapiden yarar görmüş insanları yok sayıyor değilim. bununla birlikte, en azından okuyup araştırmak, kendini tanımak, sf'nin üzerine gitmek gibi kişisel çabalar göstermeden önce bir profesyonele başvurmayı gerekli bulmuyorum.
furkan
sf için profesyonel yardımın gerekli olup olmadığı sorusuna benim cevabım şu: kişiye göre değişir. profesyonel yardımdan yarar görmüş ve yarar görmemiş örnekler bolca bulunur. ben sf için kendine yardımın gücüne inanıyorum. sf'yi kendi kendime yendim. kendine yardım girişimleri başarısızlıkla sonuçlanıp profesyonel terapiden yarar görmüş insanları yok sayıyor değilim. bununla birlikte, en azından okuyup araştırmak, kendini tanımak, sf'nin üzerine gitmek gibi kişisel çabalar göstermeden önce bir profesyonele başvurmayı gerekli bulmuyorum.
furkan
-
- Mesajlar: 142
- Kayıt: 29 Eyl 2005, 16:35
Sana tamamiyle katılıyorum. Ben sunum fobimi kendi kendime yendim ve bu nedenle sunumlardan kendime olan güvenim daha da kuvvetli, çünkü tamamen ben hallettim bunu!
Şimdi de toplum içinde bir şey içememe fobim var. Sunum fobimde yaptığım gibi bunu da üzerine gidip deneyerek yenmeye çalışıyorum. Nitekim bugün güzel bir adım attım ve çay bahçesine gidip çay içtim. Hala bunu yaptığıma inanamıyorum! Ama şimdi o kadar hafiflemiş hissediyorum ki...
Bana kalırsa önce kendiniz mücadele edin. Eğer olmadığını düşünüyorsanız yardıma başvurun. Ama bir iki denemede hemen "Yok olmadı" demekle olmaz bu iş. Ben sunum fobimi 4 sene içerisinde yendim... belki 4-5 kere yine domates gibi kızardım, sesim titredi... Önüme fırsat çıktıkça denedim. Deneme sayım arttıkça heyecan ve korkumun düzeyi azalmaya başladı ve şimdi herşey yolunda gidiyor. Demek istediğim 3-5 denemeden sonra "Olmadı" kararına varmayın....
Şimdi de toplum içinde bir şey içememe fobim var. Sunum fobimde yaptığım gibi bunu da üzerine gidip deneyerek yenmeye çalışıyorum. Nitekim bugün güzel bir adım attım ve çay bahçesine gidip çay içtim. Hala bunu yaptığıma inanamıyorum! Ama şimdi o kadar hafiflemiş hissediyorum ki...
Bana kalırsa önce kendiniz mücadele edin. Eğer olmadığını düşünüyorsanız yardıma başvurun. Ama bir iki denemede hemen "Yok olmadı" demekle olmaz bu iş. Ben sunum fobimi 4 sene içerisinde yendim... belki 4-5 kere yine domates gibi kızardım, sesim titredi... Önüme fırsat çıktıkça denedim. Deneme sayım arttıkça heyecan ve korkumun düzeyi azalmaya başladı ve şimdi herşey yolunda gidiyor. Demek istediğim 3-5 denemeden sonra "Olmadı" kararına varmayın....
- gileadli_roland
- Mesajlar: 564
- Kayıt: 11 Kas 2005, 19:02
- Konum: ankara
-
- Mesajlar: 142
- Kayıt: 29 Eyl 2005, 16:35
Doğru profesyoneli bulmak için de deneme yanılma yapmak gerekiyor. Kimisi ilk denemede doğru uzmanı bulur kimisi 5. doktor değiştirişinde bulur... Ama biz SF'liler engelle karşılaştığımız an hemen yılmaya eğilimli olduğumuz için ilk gittiğimiz doktor bize fayda sağlamazsa hemen ümitsizliğe kapılıp doktorlardan da umudu kesiyoruz... Engeller bizleri kolay yıldırdığı için SF'liyiz, bari tedavi aşamasındaki engellerin sizi yıldırmasına izin vermeyin ki doğru sonuca ulaşabilin!!! Engeller karşısındaki yılgınlığa bir yerde "dur" diyebilmeyi öğrenmemiz gerekiyor arkadaşlar. Okuduğum bir kitapta şöyle bir söz vardı. "Hiçbir başarıya çiçekli temiz yollardan gidilmez." SF'siz günlere de bir elim yağda bir elim balda haydi uzmancım beni iyileştir diyerek ulaşamayız. Biraz zorlanacağız ama sonuç muhakkak iyi olacaktır...
Ne kadar engel, o kadar sıkıntı, ne kadar sıkıntı, o kadar başarı!
Ne kadar engel, o kadar sıkıntı, ne kadar sıkıntı, o kadar başarı!
sunum fobisi benim de en başta gelen sorunlarımdandı ve ben de bunu kendi kendine yendim. kendi kendine çabalayıp başarmanın tadı bambaşka. bu başarıyı profesyonel yardımla kazansaydım kendimi bu kadar iyi hissetmezdim sanırım.
bu arada, özellikle aramıyorum ama karşıma bi fırsat çıksa kendimi bir stadyumda denemek isterim. şöyle bi on binlerce kişi... neden olmasın? yıllar önce websitemin ilk sayfasına bu resmi koyduğumda kastettiğim buydu: orada konuşan kişi neden sen olamayasın?
bu arada, özellikle aramıyorum ama karşıma bi fırsat çıksa kendimi bir stadyumda denemek isterim. şöyle bi on binlerce kişi... neden olmasın? yıllar önce websitemin ilk sayfasına bu resmi koyduğumda kastettiğim buydu: orada konuşan kişi neden sen olamayasın?
perfectionist yazdı:Sana tamamiyle katılıyorum. Ben sunum fobimi kendi kendime yendim ve bu nedenle sunumlardan kendime olan güvenim daha da kuvvetli, çünkü tamamen ben hallettim bunu!
Şimdi de toplum içinde bir şey içememe fobim var. Sunum fobimde yaptığım gibi bunu da üzerine gidip deneyerek yenmeye çalışıyorum. Nitekim bugün güzel bir adım attım ve çay bahçesine gidip çay içtim. Hala bunu yaptığıma inanamıyorum! Ama şimdi o kadar hafiflemiş hissediyorum ki...
Bana kalırsa önce kendiniz mücadele edin. Eğer olmadığını düşünüyorsanız yardıma başvurun. Ama bir iki denemede hemen "Yok olmadı" demekle olmaz bu iş. Ben sunum fobimi 4 sene içerisinde yendim... belki 4-5 kere yine domates gibi kızardım, sesim titredi... Önüme fırsat çıktıkça denedim. Deneme sayım arttıkça heyecan ve korkumun düzeyi azalmaya başladı ve şimdi herşey yolunda gidiyor. Demek istediğim 3-5 denemeden sonra "Olmadı" kararına varmayın....
hemen yılmak
Selam herkese, Perfectionist güzel bir nokta yakalamış. Hemen yılmaya meyilliyiz diyor.Öyle herhalde. benim bir araba kullanma sorunum var. Forumda "araba kullanmak"la ilgili bir başlık altında bunu uzun uzadıya yazdım merak eden olursa bakabilir. Bu arada, bir kaç seanstır görüştüğüm bir doktorum var. Aslında onunla SF için görüşmeye başlamamıştık. Ben bu forumla kaşılaşıp, yazıları okuyunca anlatılan hemen her durumun benim yaşadıklarıma da benzer olduğunu gördüm. Neyse lafı, uzatmayayım. Bugün doktorla görüşmemde doktor beni sadece dinledi. Ve arada bir tek şey söyledi. Ona, hata yapmaktan korktuğum için araba kullanmadığımı söyleyince, "sorumluluk almaktan kaçıyorsun" dedi. Düşündüm aslında doğru. Bu sözü hala düşünüyorum ve herhalde bir kaç gün daha en azından bu yönde kendi analizimi yaparım. Evet, aslında yanlış yapmaktan korkmak, o yanlışın sonucuna katlanmaktan da korkmak değil mi?
Haklısın perfectionist, çabuk yılıyoruz. Eh durumu tesbit ediyorsak, kendimizi daha iyi anlayıp daha fazla çözüm yönünde ilerleme kaydedebilriiz. Yılmamalıyız. Yaşamalıyız.
Selamlar,
SFman
Haklısın perfectionist, çabuk yılıyoruz. Eh durumu tesbit ediyorsak, kendimizi daha iyi anlayıp daha fazla çözüm yönünde ilerleme kaydedebilriiz. Yılmamalıyız. Yaşamalıyız.
Selamlar,
SFman
bence profesyonel yardim sart, cünkü sfnin tek ilaci psikoterapi sf terapi ile yok edilebilir, arkadaslar yapmayin lütfen olumsuz seyler yazmayin sf iyilesebilen bir hastalik, tedaviye cevap veriyor peki neden bu konu hala tartisiliyor anlamiyorum, ben doktorumdan randevu aldim 9. aya verdi ama olsun, kesinlikle terapiye katilacagim ve bu illetten kurtulacagim Allah´in izniyle
fetret yazdı:profesyonel yardımdan yarar görmüş ve yarar görmemiş örnekler bolca bulunur..... ben sf için kendine yardımın gücüne inanıyorum. sf'yi kendi kendime yendim.
](*,)user yazdı:bence profesyonel yardim sart, cünkü sfnin tek ilaci psikoterapi sf terapi ile yok edilebilir, arkadaslar yapmayin lütfen olumsuz seyler yazmayin sf iyilesebilen bir hastalik, tedaviye cevap veriyor peki neden bu konu hala tartisiliyor anlamiyorum.....
[-(
bi psikiyatristten beklentimiz ne olmalı?
Bugün ilk kez ilgilenen bi doktora gittim 2. denemem yani..İlki ilacı verip yollamıştı doğru düzgün dinlemeden..Neyse, bu doktor dinledi ama ben pek tatmin olduğumu söyleyemeyeceğim yine..O sorular sordu ben anlattım..Arada yorumlar kattı ama benim bi doktordan beklediğim çözümdü..Yani şu şekilde düşünsen daha iyi olur yada böyle yapmalısın,vs. gibi..Tamam mucizevi bişeyler de beklemiyodum ama yok ''kendine böyle yapıyosun''yok ''şunu anladım da bunu neden böyle yapıosun''şeklinde yaklaştı anlattıklarıma..İyi de benim içimden öyle geliyo ondan yapıyorum,Rahatsız olduğum için burdayım diyemedim tabii:)İlaç vermedi zaten istemiyodum ben de..Acil bi durum da yokmuş..
Ben anlamadım şimdi bütün psikiyatristler böle mi davranıyo yada şöyle soriim:bi uzmandan beklentimiz ne olmalı?Yardım alan arkadaşlarımız deneyimlerini anlatırsa sevinirim..
Kendisi beni tekrar bekliyo 1 ay içinde ne yapiim ben şimdi?Zate parayı zar zor denkleştirip gittim:P
Ben anlamadım şimdi bütün psikiyatristler böle mi davranıyo yada şöyle soriim:bi uzmandan beklentimiz ne olmalı?Yardım alan arkadaşlarımız deneyimlerini anlatırsa sevinirim..
Kendisi beni tekrar bekliyo 1 ay içinde ne yapiim ben şimdi?Zate parayı zar zor denkleştirip gittim:P
Re: bi psikiyatristten beklentimiz ne olmalı?
inertia yazdı:Bugün ilk kez ilgilenen bi doktora gittim 2. denemem yani..İlki ilacı verip yollamıştı doğru düzgün dinlemeden..Neyse, bu doktor dinledi ama ben pek tatmin olduğumu söyleyemeyeceğim yine..O sorular sordu ben anlattım..Arada yorumlar kattı ama benim bi doktordan beklediğim çözümdü..Yani şu şekilde düşünsen daha iyi olur yada böyle yapmalısın,vs. gibi..Tamam mucizevi bişeyler de beklemiyodum ama yok ''kendine böyle yapıyosun''yok ''şunu anladım da bunu neden böyle yapıosun''şeklinde yaklaştı anlattıklarıma..İyi de benim içimden öyle geliyo ondan yapıyorum,Rahatsız olduğum için burdayım diyemedim tabii:)İlaç vermedi zaten istemiyodum ben de..Acil bi durum da yokmuş..
Ben anlamadım şimdi bütün psikiyatristler böle mi davranıyo yada şöyle soriim:bi uzmandan beklentimiz ne olmalı?Yardım alan arkadaşlarımız deneyimlerini anlatırsa sevinirim..
Kendisi beni tekrar bekliyo 1 ay içinde ne yapiim ben şimdi?Zate parayı zar zor denkleştirip gittim:P
hakikaten çok ilginç...sana sorması yerine o davranışının sebebini ve altında yatan durumu kendisinin anlayıp sana sölemesi gerekirdi diye düşünüyorum..
tatmin olmadım demişsin..parayı zor denkleştirdim demişsin...bence bir dahakine başka bir doktora git...bence bu doktor pek ilgili yaklaşmamış senin sorunlarına..
ya insanın şu durum karşısında şunu diyiveresi geliyor..
"bana neden soruyorsun kardeşim ben buraya bunların sebebini senden öğrenmeye geldim zaten"
ama sf işte söyliyemiyoruz...
neyse bi dahaki randevunda başarılar..aklına gelen herşeyi sor..sen oraya para veriyorsun tamam ;)
inertia arkadaşım...bir sonraki randevuya gideceksen eğer...bir aylık bir liste hazırla...bu listeye tarih-sıkıntının geldiği an-belirtiler ve şiddet olarak başlık ver..ve yaşadıklarını günü gününe saati saatine yaz ve randavuya öyle git...ben doktorumla böyle buluşuyorum gerçi yeni başladık daha semeresini alamadım.
Sınava mı gidiyorsun psikoloğa mı? : )ezgi qyou yazdı:ya arkadaşlar psikoloğa gden arkadaşlarımız kendilerine ne gb şeyler sorulduğunukısaca yazabilirler m acaba ?bu gidişle ben de bi uğrıcam braz ön hazırlığım olsun bari... :smt100
Ekstra bir şey yapmana gerek yok, bütün sıkıntılarını tek tek anlat. O seni yönlendirecektir zaten.
SF sanal, dünya gerçek!