Ben SF'den kurtulmak istiyorum.

Aklınıza gelen her türlü soruyu burada paylaşabilirsiniz..
Cevapla
Bobby
Mesajlar: 6
Kayıt: 14 Tem 2010, 09:56

Ben SF'den kurtulmak istiyorum.

Mesaj gönderen Bobby »

Merhaba, ben 20 yaşında bir Öğrenciyim. Yaklaşık 3-4 yıldır insan ilişkilerimde sorunlar yaşadığımı farkediyorum. Tek çocuk olduğumdan zamanla aşarım dedim ama hala bir çözüme ulaşamadım. Lise yıllarımda sınıfta çok pasif değildim ama şuanda derslerde bildiğim konular hakkında dahi söz almıyorum çekiniyorum. Derslerde hoca'nın soruları bana denk gelince boğazım kuruyor heyecanlanıyorum. Sunum yapıcağımız zaman kalbim maraton koşar gibi çarpıyor ve ellerim titriyor, uzun kelimeleri bitirmekte zorlanıyorum. Arkadaş grubum içimde hiçbir problemim yok ama yakın olmadığım kişilerle aynı ortamdaysam kendimi soyutluyorum. Konuşmak veya gülmek için çaba bile harcamıyorum. Okulda öğretmenlerle veya staj yerinde amirlerimle konuşurken kısa dialoglara yöneliyorum. Onların karşısında kendimi rahatsız hissediyorum ve sürekli ayaklarımı sallıyor veya elimde bi şeyle meşgul oluyorum. Akrabalar arasında konuşcak birşey bulamıyorum bitsede gitsek havasında takılıyorum. Hayatım boyunca kitap okumayan biriydim son 1 yıldır eve çok kapandığımdan iyi bir okur olmuşumdur. Kitap okurken kendi başıma kalmam beni çok rahatlatır oldu. Bazen derslerde veya stajda odaklanma problemi çekiyorum aynı işi 20 dk.dan fazla yapamaz oluyor canım sıkılıyordu.

Tüm bu olaylar arasına bağlantı kurunca yaklaşık 6 ay öncesine kadar asosyal bir kişiliğe büründüğümü ve dışarı çıkmak için bir sebep duymadığımı hissettim. Bunu aileme anlattım ve doktora görünmemi istediler. Doktor anksiyete bozukluğu olduğunu ve onunla konuşurken sürekli ayaklarımı sallamamın hiperaktivite bozukluğu olduğunu söyledi. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu ve anksiyete bozukluğu teşhisi koyup ilaç tedavisine yönlendirdi. Buspon ve Paxil verdi.

Yaklaşık 2 ay ilaç kullandım ama burun kanaması ve aşırı titreme olunca ilacı bıraktım. Doktorla konuştum psiko terapiye yönlendirdi ama o zaman onun için zamanım yoktu. O zamandan beri kendi çapımda biraz araştırma yaptım ve sosyal fobi denilen bozukluğu keşfettim. burayıda bir kaç gün önce buldum. Kendimde bu bozukluğun belirtilerinin nerdeyse tamamını hissediyorum. Psikoterapi için aileden birinin doktor dostundan tavsiye istedim. Aldığım cevap "sosyal fobisi için bize gelen gençler aslında fobileriyle savaşmayıp bunları kabullenen ve ailesinin maddi imkanlarını kullanıp bizden sihirli bir değnekle onları kurtarmamızı isteyen tipler oluyor." oldu. Aile dostu olduğundan açık konuşup kendi kafasında bununla savaşıp üstüne gitmesi, psikoterapiden çok daha yararlı olacaktır hiç boşuna ümitsizliğe kapılmasın, olumlu düşünsün rahatsız olduğu durumlardan bu şekilde kendini zamanla kurtarır dedi.

Şimdi buradayım. Kendi çabamla bu fobiden kurtulmak istiyorum ve her öneriyi dikkate almaya hazırım. Yardımlarınız için şimdiden sağolun. Okudunuz için teşekkürler.
Cevapla