Bence bunun için endişlenmek için erken ruya.Kimse mükemmel değil,kimseden de mükemmel ebeveyn olmuyor. Şu ana kadar birikimimiz ve duyarlılığımızla elimizden geleni yapmaya çalışırız çocuk yetiştirme konusunda da.Şimdiki çocuklar laf dinlemiyorlar değil,çocuk dediğin laf dinlemez zaten,dinlememeli(benim gibi çok usluysa mutlaka bi derdi vardır zaten.) önemli olan onu nasıl ikna edebildiğin, nasıl doğru şekilde yönledirebildiğin,eğitebildiğin.Ondan korkmana, onun için endişelenmene gerek yok,o senin bir parçan olacak. gelecek yıllara bırakacağın en güzel emanetin...Bir çocuğun doğumu, bir sanat eserinin ortaya çıkması gibidir, biz duyarlılığımızla sanatımızı en iyi şekilde icraa edeceğiz. bizim gibi duyarlı insanların da çocukları duyarlı olacak.Endişeye lüzum yokofffffff bana gorede degil ya. Ne yapicam bilmiyorum. Bir yandan istiyorum bir yandan nasil yetistiricem falan diye dusunuyorum. Ustelik simdiki cocuklar artik hic laf dinlemiyorlar. (bende 40 yasinda kadin gibi konustum ya ). Ilerde kocam istersede ben istemezsem ne olucak hic bilmiyorum!
Bir SF'li Evlenebilir mi? Ya da evlenmeli midir?
Kelimeler yetse...
http://www.kuresel-isinma.org/
http://www.kuresel-isinma.org/
ne çoluk çocuğu gez dolaş.bırak cocuğu mocugu hayatın tadını çıkaracan.
Meğer ne yalnızız insan olmuşsak,
yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak,
yeri gelmiş acıyada gülmüşsek,
sana olan SEVDAMDANDIR bilesin...
----
Bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş
bir bakarsın volkan olmuş yanmışsın ARKADAŞ...
yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak,
yeri gelmiş acıyada gülmüşsek,
sana olan SEVDAMDANDIR bilesin...
----
Bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş
bir bakarsın volkan olmuş yanmışsın ARKADAŞ...
- catastrophic
- Mesajlar: 1541
- Kayıt: 07 Ara 2006, 21:56
- Konum: İstanbul/İzmir
çocuk yapmak, bakmak, yetiştirmek, eğitmek, doyurmak vs kolay değil. aksine son derece zor ve fedakarlık gerektiren ayrıca riskleri de olan bir iş. bu bakımdan beni de korkutuyor zaman zaman...
ama şu da var ki çocuk sahibi olmaz isek, yaşlandığımızda, elimiz ayağımız tutmaz olduğunda, bakıma muhtaç olduğumuzda bize kim bakacak? hadi onu geçtim, çoluk çocuk torun torba sahibi olmaz isek yaşlılığımız mutlak bir yalnızlık içinde geçmez mi? bayramlarda kim ziyaretimize gelecek? kim bize karnesini gösterecek? kim elimizi öpüp harçlık isteyecek?
tabi çocuk sahibi olmak için tek gerekçeler bunlar olamaz. ben yaşlılıkta yaşanabilecekleri örnekledim. yoksa elbette bir çocuğu büyütme aşamasında da birçok zevk ve mutluluk yaşanabilir. herşeyini kaybetse de insana yaşamak için en fazla isteği ve sebebi kandi yavrusu verir diye tahmin ediyorum.
ama dediğim gibi riskleri de var. insan iyi bir anne/baba olabileceğinden, ona en iyi imkanları sağlayabileceğinden, doğru bir şekilde eğitebileceğinden emin olmalı. ben şahsen bunlardan emin değilim ve bu yüzden kafam karışık...:?
neyse daha erken, önce bir evlenecek kişiyi bulalım da sonra düşünürüz...
ama şu da var ki çocuk sahibi olmaz isek, yaşlandığımızda, elimiz ayağımız tutmaz olduğunda, bakıma muhtaç olduğumuzda bize kim bakacak? hadi onu geçtim, çoluk çocuk torun torba sahibi olmaz isek yaşlılığımız mutlak bir yalnızlık içinde geçmez mi? bayramlarda kim ziyaretimize gelecek? kim bize karnesini gösterecek? kim elimizi öpüp harçlık isteyecek?
tabi çocuk sahibi olmak için tek gerekçeler bunlar olamaz. ben yaşlılıkta yaşanabilecekleri örnekledim. yoksa elbette bir çocuğu büyütme aşamasında da birçok zevk ve mutluluk yaşanabilir. herşeyini kaybetse de insana yaşamak için en fazla isteği ve sebebi kandi yavrusu verir diye tahmin ediyorum.
ama dediğim gibi riskleri de var. insan iyi bir anne/baba olabileceğinden, ona en iyi imkanları sağlayabileceğinden, doğru bir şekilde eğitebileceğinden emin olmalı. ben şahsen bunlardan emin değilim ve bu yüzden kafam karışık...:?
neyse daha erken, önce bir evlenecek kişiyi bulalım da sonra düşünürüz...
Yazılanlardan sonra ben de böyle diyecektim.. Sen benden önce davranmışsın..catastrophic yazdı:ama şu da var ki çocuk sahibi olmaz isek, yaşlandığımızda, elimiz ayağımız tutmaz olduğunda, bakıma muhtaç olduğumuzda bize kim bakacak? hadi onu geçtim, çoluk çocuk torun torba sahibi olmaz isek yaşlılığımız mutlak bir yalnızlık içinde geçmez mi? bayramlarda kim ziyaretimize gelecek? kim bize karnesini gösterecek? kim elimizi öpüp harçlık isteyecek?
Huzur evinde çürüyüp gitmektense..
Bütün zorlukları çekerek en az 1 çocuk yetiştiririm..
ÖLÜMDEN NİYE KORKACAĞIM Kİ?
BEN VARKEN O YOKTUR, O GELİNCE DE BEN OLMAYACAĞIM..
(Montaigne)
BEN VARKEN O YOKTUR, O GELİNCE DE BEN OLMAYACAĞIM..
(Montaigne)
- catastrophic
- Mesajlar: 1541
- Kayıt: 07 Ara 2006, 21:56
- Konum: İstanbul/İzmir
- WillBeGood
- Mesajlar: 226
- Kayıt: 19 Ara 2006, 23:49
- Konum: yalova
niye niye beyler bizde düşünelim tabi karnımızda değil allah korusun :lol: ama o cancağız tek başına olmuyor bizden de bir parça bu hevesi bizde tadalım nolurmacaroony yazdı:karnınızda taşıdığınızı düşünün (beyler siz düşünmeyin ;) ) nefes almak hiç bu kadar anlamlı olabilirmi. kalbiyle nefesiyle herşeyiyle size bağımlı bir can. Yaşamınız başkası için ve sizin için daha ne kadar değerli olabilirki?
insanlar kelimelerden çok
kelimeleri ifade şekilleri ve
niyetleriyle konuşurlar
kelimeleri ifade şekilleri ve
niyetleriyle konuşurlar
tamam:) kapat gözlerini bebeğinin içinde olduğunu ve nefes aldığını düşün:))arada bir de tekmeliyor ))wellbegood yazdı:niye niye beyler bizde düşünelim tabi karnımızda değil allah korusun :lol: ama o cancağız tek başına olmuyor bizden de bir parça bu hevesi bizde tadalım nolurmacaroony yazdı:karnınızda taşıdığınızı düşünün (beyler siz düşünmeyin ;) ) nefes almak hiç bu kadar anlamlı olabilirmi. kalbiyle nefesiyle herşeyiyle size bağımlı bir can. Yaşamınız başkası için ve sizin için daha ne kadar değerli olabilirki?
nasıl bir his?
kardelen sana katılıyorumkardelen yazdı:Bence bunun için endişlenmek için erken ruya.Kimse mükemmel değil,kimseden de mükemmel ebeveyn olmuyor. Şu ana kadar birikimimiz ve duyarlılığımızla elimizden geleni yapmaya çalışırız çocuk yetiştirme konusunda da.Şimdiki çocuklar laf dinlemiyorlar değil,çocuk dediğin laf dinlemez zaten,dinlememeli(benim gibi çok usluysa mutlaka bi derdi vardır zaten.) önemli olan onu nasıl ikna edebildiğin, nasıl doğru şekilde yönledirebildiğin,eğitebildiğin.Ondan korkmana, onun için endişelenmene gerek yok,o senin bir parçan olacak. gelecek yıllara bırakacağın en güzel emanetin...Bir çocuğun doğumu, bir sanat eserinin ortaya çıkması gibidir, biz duyarlılığımızla sanatımızı en iyi şekilde icraa edeceğiz. bizim gibi duyarlı insanların da çocukları duyarlı olacak.Endişeye lüzum yokofffffff bana gorede degil ya. Ne yapicam bilmiyorum. Bir yandan istiyorum bir yandan nasil yetistiricem falan diye dusunuyorum. Ustelik simdiki cocuklar artik hic laf dinlemiyorlar. (bende 40 yasinda kadin gibi konustum ya ). Ilerde kocam istersede ben istemezsem ne olucak hic bilmiyorum!
- WillBeGood
- Mesajlar: 226
- Kayıt: 19 Ara 2006, 23:49
- Konum: yalova