forumda yeniyim lütfen yardım edin

[melihyilmaz]

herkese merhaba dediğim gibi forumda yeniyim ve bu ilk mesajım. 21 yaşındayım üniversite okuyorum ve artık yakaladığım fırsatları kaçırmak istemiyorum daha aktif olmak istiyorum şu hayatta. sizlerden yardım bekliyorum sosyal fobi miyim onu öğrenmek istiyorum eğer öyleysem ne yapmalıyım ?

öncelikle benim genel sıkıntılarım şunlar ;

--topluluk içine girdiğimde örneğin bir kafeye girdiğimde sanki herkes beni izliyor benim ne yapacağimi merak ediyor hissine kapılıyorum yürüyüşüm bile değişiyor bunları düşünmekten.
--otobüsteyken üşüsem bile o açık olan camı hiçbir zaman kapamayı denemedim ya yapamazsam rezil olursam diye.
--arkadaşlarla gezerken hep geriden giderim, onlar ne yaparlarsa onu yapmaya çalışırım hiçbir zaman bir fikir ortaya atamam hep benim için sıkıntı yok bana uyar derim.
--hep bir kaygı yaşarım ve mükemmelliyetçilik denen şey de var malesef bende.

ama titreme çarpıntı falan olmuyor yani fiziksel belirtiler yaşamıyorum. şimdi ben ne yapmalıyım direk doktora mı gideyim nereye gideceğim daha onu da bilmiyorum. ha unutmadan ben kendimi hep yetersiz görmüşümdür çok zayıfım güçsüzüm yani kavga bile edemem, dişlerim falan yamuk yumuk, futbol dışında muhabbetlere giremem çünkü yeterli bilgiye sahip olmadığımı düşünüyorum yani genel kültür seviyem de biraz düşük. ACABA önce bu yönlerden mi geliştireyim kendimi bi özgüven kazanmaya çalışayım yani doktora gitmeden halledebilir miyim bu işi yoksa doktor olmadan zorlanır mıyım ?

teşekkür ederim.

[motivasyon]

Açılmayan veya kapanmayan otobüs camları hepimizin ortak sorunuydu, hele ki eski otobüslerde..

Bu yenmesi kolay bişey.. Camla yaptığım mücadelede başarısız olunca ben de utanırdım, ama zamanla "Alaahallaaaah ne biçim sıkışmış bu zıkkım!" diye homurdanıp kusurdan sıyrılmaya alıştım..

Yolda yürüyorsunuz mesela.. Herhangi bir sebepten sendelediniz veya ayağınız sanki boşluğa basar gibi oldu diyelim.. Veya taşa maşa takıldınız.. Geriye dönüp yolun o kısmına bakarak "O neydi lan öyle.. cık cık cık, hayret bişey yaa" diyerek durumdan sıyrılmaya bakın.. Kusuru belediyeye yüklemiş olursunuz, kimseye rezil olmazsınız..

Kabahati cama atın, belediyeye atın, yoldaki taşa veya cisime atın, ona buna atın.. Söylenmekten, homurdanmaktan korkmayın!..
Kusur sizde değil.. Rezil olmuyorsunuz.. Kusur başkasında.. Söylenin, onlar rezil olsun.. Sıkışan cam rezil olsun..

[melihyilmaz]

teşekkür ederim mesajlarınız için

@bakankör evet genelde sorumluluk almaktan kaçındığım için fiziksel belirtileri hissetmiyor olabilirim.

@motivasyon abi ben denerim bunu da her zaman aklımın bi köşesinde durur böyle şeyler çok fazla düşünüyorum bazı şeyleri çok fazla takıyorum ya mesela diyorum ki şu camı bile açamadıysam yarın bir gün işe girdiğimde ne yapacağım falan diyorum hemen başlıyor kaygılar

[motivasyon]

Camı açamamak ile, işte başarısız olmak çok alakasız şeyler.. Böyle hemen düz mantık kurmayın..

Mesela ben hastanelerde hiç koşturamam.. Hastane ortamı beni aptal gibi yapıyor.. Sinirlerim boşanıyor ve kendimi çok zayıf hissediyorum.. Birinin beni yönlendirmesi gerekiyor..

Ama vergi dairelerinde öyle değilim.. Sora sora altından girer üstünden çıkarım.. Derdimi gayet iyi anlatır, her türlü işimi hallederim..

Gördüğün gibi, bu biraz yatkınlık meselesi..
Bir işe girdiğin zaman başarılı olma ihtimalin tabi ki yüksek..
Ha diyelim ki yapamadın, o zaman farklı bir iş dene.. Hatta aynı işi farklı firmada yapmak bile seni başarıya götürebilir.. Bir firmada herkes sana yükleniyorken, başka bir firmada kimse sana karışmaz, işini sakin ve huzurlu bir şekilde yapma imkanı bulabilirsin, hiç belli olmaz..