Sundar Singh, bir gün arkadaşıyla beraber birlikte Himayalar yükseklerinde bir geçitten geçiyormuş. Yüksekçe bir yerde karlar üzerinde yatan bir adam görmüşler.
Singh durup bu perişan durumdaki insana yardım etmek istemiş, fakat arkadaşı itiraz ederek , “Ona yardım edersek kendi hayatımızı riske atarız,” demiş. Ancak Sundar Singh ‘in bu çaresiz adamı kar ve buzlar içerisinde bırakıp gitmeye gönlü razı olmamış.
Arkadaşı tek başına uzaklaşıp giderken Singh, bu biçare yolcuyu sırtına almış ve büyük bir güç sarf ederek taşımaya başlamış. Sonra Singh’den yükselen ısı, donmakta olan yolcunun bedenini ısıtmış ve adam kendine gelmiş. Tabii yolcuyu taşırken Singh’in kendisi de ısınmış. İkisi de tehlikeyi atlatıp ısındıktan sonra yan yana yürümeye başlamışlar. Singh’in önden yürüyüp giden arkadaşına yetiştiklerinde onun ölmüş olduğunu görmüşler. Singh “olumlu” düşünerek ve düşüncesini uygulayarak yolcuyu kurtarmaya çalışırken hem onun hayatını hem de kendi hayatını kurtarmış olmuş.
“Olumsuz” ruhlu sadece kendini düşünen arkadaşı ise sonuçta hayatını da kaybetmiş. Hayatımızın sadece kendimize ait gibi görünmesine karşılık; bu hayatın paylaşıma açtıkça nasıl çoğaldığını görmek için bu kadar acıklı bir hikayeye gerek var mıydı?
Emerson’ın “ Bir kimse, başkasına içten gelen bir yardımda bulunduğunda, mutlaka kendisine de yardım etmiş olur” sözü bu hikayenin son sözü.
Ayşe Nur Yazıcı'nın "Ekmek Arası Hayat" isimli kit
-
BiR UMUT VAR
- Mesajlar: 2312
- Kayıt: 23 Ara 2006, 15:08
- Konum: kendini unuttuğu yerden
-
katre
bu öykü bana bi fotoğrafı hatırlattı .internette dolaşıyordu bi ara.sanırım yabancı bi ülkedeydi Türkiye'de değildi.ikiz bebekler olmuş dr.lar yaşamalarına hiç ihtimal vermemişler ama bebekler birbirilerine sarılarak hayatta kalmışlardı.bebeklerden biri diğerine sarılmıştı çok güzel bi fotoğraftı.aslında düşününce diğer duyularımızı (görme, duyma,tat alma ) kendi başımıza işlevini yerine getirebiliyoruz ama dokunmanın sıcaklığını hissedebilmek için başka birine ihtiyaç duyuyoruz.
[/quote]ilişkiler uzadıkça tadı kaçıyor
bir erkekle bir kadın 1 yıl sonunda hala sevgililerse ve ciddi gelecek planları yoksa o ilişki yalama oluyor.dünyanın her yerinde bu böyle.malesef erkekler tek eşli olamıyor.evli olsalar dahi aldatma eğiliminde oluyorlar.yani evlenmek te çözüm diil ama...........
ilişkiler uzadıkça tadı kaçıyor
bir erkekle bir kadın 1 yıl sonunda hala sevgililerse ve ciddi gelecek planları yoksa o ilişki yalama oluyor.dünyanın her yerinde bu böyle.malesef erkekler tek eşli olamıyor.evli olsalar dahi aldatma eğiliminde oluyorlar.yani evlenmek te çözüm diil ama...........
Re: ilişkiler uzadıkça tadı kaçıyor
heralde başka bir konuya yazacaktın..ben bu konuyla bir alakasını göremedim de...woebegone yazdı:bir erkekle bir kadın 1 yıl sonunda hala sevgililerse ve ciddi gelecek planları yoksa o ilişki yalama oluyor.dünyanın her yerinde bu böyle.malesef erkekler tek eşli olamıyor.evli olsalar dahi aldatma eğiliminde oluyorlar.yani evlenmek te çözüm diil ama...........