Ben seni tercih ediyorum!

[FrogwithFrock]

Hepinize merhaba, biraz bu durumla ilgili düşüncelerimden bahsetmek istiyorum.
Neden bilmiyorum, sosyal fobik insanları daha anlaşılabilir arkadaşlar olarak buluyorum. Kimseye bel bağlamadığınız sürece zamanla oturtacağınız bir sendrom diye düşünüyorum.
Tartışabildiğiniz, düşüncelerinizi paylaşabildiğiniz, gerektiğinde alttan aldırabildiğiniz özür diletebildiğiniz, sindire sindire bir ilişki yaşayabildiğiniz insanlar. Eğer böyle bir insanın iç huzuru varsa, bence gerçekten olması gereken bir insan bu.
Biliyorum bu şey, bazan bir hayatı mahvediyor, belki asla anlayamayacağım sıkıntılar çektiriyor ama en azından tercihlerinizde standart bir insan olmak yatmasın.
İnsanlara bir bakın önce, ne kadar boş konuştuklarına, aslında belli müddetten sonra atılganlıklarının ne kadar itici olduğuna.
Herkes gibi olmak zorunda değilsiniz, olmayında. Çekingen olmak harika bişey arkadaşlar inanın, kaybedilen edebiyse toparlayamıyorsunuz biliyor musunuz?
İnsanlarla boş meşguliyetler yaşamaktansa kendinizi ilme verebilirsiniz. Hem belki bu şey kendinizi hiçbir zaman yeterli görmemenize de sebep olur ki bu bulunmaz bir nimet şu zamana bakınca.
Herkes benliğini pazarlıyor görmüyor musunuz? Peki sizce bu kadar önemsedikleri benlikleri pazarlamaya değer mi? Bu kadar önemsedikleri hayatları, anlattıkları hikayeleri.. Hangisi mana barındırıyor, hangisi bir noktaya bağlanıyor?
Hayatınızı bu kadar paylaşmak zorunda değilsiniz, ortalamanın üstünde güyya akıllı insanlar bunun farkında bile değil!
Sizse bunu otomatikman yapıyorsunuz zaten! Susmak ve insanlardan uzak olmak bazılarının da istediği birşey. Eminim zordur ama şükredilecek yanları kesin var bunun.

Birkaç edindiğim deneyimle söylüyorum, ne yazıkki ruhuma bir liderlik üflenmiş olduğundan çok sosyal fobili arkadaşım oldu. Ben onlarla rahat hissettim onlar benimle. Hatta birtanesiyle birlikte yaşamak durumunda bile kaldım. Evet! En büyük iyilik onları hayatın tufanına, kendi yollarını bulmaları için bırakmakmış bunu gördüm.
Herkes eninde sonunda kendi problemlerini kendi aşmak zorunda. Üzerinizde part-time otorite kuracak birinin olması belki mesleğinizi, işinizi, gücünüzü edinmek için fena olmaz ama kimseye bel bağlamayın. Güvenilir bir insan olmama rağmen ben onlarla hayatımı paylaşamadım, bazılarıyla hiç; bazısıyla nadiren görüşüyorum. Kızgınlıklarından, halbuki iyilik yaptığımı sanıyorum.
Allah'ın izniyle yavaş yavaş iyi olacaklar. İşte bildiğiniz gibi, arkadaş edinme problemleri, okula adaptasyon problemleri, işe adaptasyon problemleri.. Bunlar inşallah zamanla oturuyor ve geriye pek de birşey kalmıyor.
Bir arkadaşım bu tedaviyle ilgili ilaçları aldıktan sonra bu onda gerçekten işe yaradı! Artık kafa yormadan davranıyordu, hatta onunla gezerken dayak yemekten korkuyordum. Allah aşkına böylesine rahat olmayı şuanki halinize tercih eder misiniz? Ben etmiyordum.
Bir diğer arkadaşım da öyle! Sağolsun doktorunun sürekli dozajını artırdığı ilaçları yüzünden işlemediği günah kalmadı, hatta şuanda alkolsüz yapamıyor. Yani ne bileyim, tercih eder misiniz?
Eminim birçok şeyi bilmeden konuştum ama ben sadece dışarıdan bakan, birçok böylesiyle de yakın ilşkiler kurmuş biri olarak tercih ettiğim tarafı söyledim.
Bence ilaçsız ve tabiki ataletten uzak bir hayatı başarmış halinizle normal insanlardan daha katlanılabilirsiniz. Teşekkürler.

[Bashful]

Haklısın, fazla rahat olmakda iyi değil.

[pergel]

Teşekkür mü? Şaka mı bu!

[gezgin89]

Bizim de ruhumuza sf üflenmiş. Başka bir şey üfleyeymiş iyiymiş.

[mahsunkul]

rica ederiz, hoşgeldin...

[leisen]

Saçmaydı.