21 yaşındayım, 16 yaşındayken lise2'de başladı sosyal fobi, ondan öncesinde mesela lise1'de tahtaya kalkarken, derste söz hakkı alırken, dolmuşta ineceğim yeri herkesin içinde bağırarak söylerken filan gayet rahattım, utanmakla ilgili en ufak şey aklıma bile gelmiyordu, tamam yine çok özgüvenli, dışa dönük, arkadaş edinebilen, fazla rahat, karşı cinsle iletişimi güçlü olan vs vs. biri değildim ama en azından yaşamamı bile engelleyen böyle bir psikolojik rahatsızlığım yoktu.
Sonra sosyal fobi bir başladı, hatta ilk geliştiği zamanları bile hatırlıyorum, bir kaç ay içinde bir baktım bir anda söz hakkı bile alamayan bildiği şeyler için parmağını bile kaldıramayan, dolmuşta ineceği yeri söyleyemeyen, bunları yapmaya kalktığında da sesi titreyen, eli terleyen, cümle ortasında yutkunma bozukluğu yaşayan, yüzü kızaran, eli ayağı titreyen biri oldum çıktım. O gün bugündür de kaç kere korkularımın üzerine gitmeme rağmen, psikiyatriste gitmeme rağmen, sürekli internette bu hastalığı ve tedavi yöntemlerini tekniklerini araştırıp araştırıp uygulamaya çalışmama rağmen, anti depresanlar kullanmama rağmen en ufak bir gelişme gösteremedim bu konuda. Hatta bu hastalık geleceğimi de etkiledi bir çok konuda hayatımı kısıtladı, üniversiteye gidemedim, ehliyet alamadım, yıllarca yalnız ve asosyal, izole olmuş bir şekilde yaşadım.
Sosyal fobiyi %100 yenme konusunda zaten ümidi kestim sayılır, bu saatten sonra zaten özgüvenli biri olacak değilim, ama en azından eskisi gibi temel şeyleri yapabilmek biraz daha normal bir şekilde yaşayabilmek istiyorum. Ne bileyim, mesela açık öğretim sınavıma yetişebilmek için sırf dolmuş çok dolu gelecek diye dolmuşa binmekten vazgeçip taksiyle gitmek istemiyorum, çocukluğumdan kalma tek arkadaşımla bir kafeye gittiğimizde orda çalışanlardan bir çay istemek için bile arkadaşıma sen söyle demek istemiyorum, rahatça bir giyim mağazasına gidip alacağım kıyafetleri seçip orda deneyip almak istiyorum, hayatımda nerdeyse hiç yalnız kıyafet almaya gitmedim desem yeridir.. Oy kullanmaya bile gittiğimde sırf birileri bakıyor diye imzamı atarken yamuk yumuk atıyorum, o zarfı o sandığın ince deliğinden geçirmek için bi saat uğraşıyorum elim titrediğinden.. Bir çok zaman dolmuş doluyken ineceğim yeri söylemediğimden başkalarının inmesini bekliyorum inebilmek için, o da şansıma ne kadar uzaklık denk gelirse artık, 5 km sonra indiğim bile olmuştur sırf bu yüzden. Sırf telefonumu birileri aramasın ararsa da konuşmiyayim diye 24 saat kapalı tutmak istemiyorum.
İşte sosyal fobisi olmayanlara çok saçma gelecek bu basit şeyleri bile yapamıyorum, bugüne kadar bunlarla binlerce kere yüzleşmeme rağmen her yeni bir günde herşey sıfırdan başlıyor ve sanki hiç yüzleşmemişim hiç aşama kaydedememişim gibi geliyor bana. Bu tür saçmalıkları nasıl aşabilirim bilmiyorum, üzerine gitmek veya ilaçlar bile işe yaramıyorsa, daha ne yapabilirim bilmiyorum. Bilişsel davranışçı terapi diye birşey varmış onu henüz denemedim ama psikologa gitmede kendim deneyebilir miyim bilmiyorum, onda olayların aslında korkulacak şeyler olmadığını bilinç altına öğretiyormuşsun galiba, belki de bu daha kalıcı ve sağlam çözüm olabilir. Hiç bilemiyorum. Böyle giderse çok kötü bir gelecek beni bekliyor, bundan 1 yıl sonra askerlik var onu da kara kara düşünmüyor değilim. Ne tavsiye edersiniz? En azından böyle basit şeyleri aşabilen var mı, aşabilmem mümkün mü?
Belli şeyleri aşmak istiyorum. Tavsiye verebilir misininiz?
Re: Belli şeyleri aşmak istiyorum. Tavsiye verebilir misinin
bence sosyal fobini hatırlatacak şeyler yapma en önemlisi de buraya girme bende el titremesi denen bişey yoktu bu siteye girip sosyal fobililerin hayatını okumaya başlayınca bende de hafiften olmaya başladı. en iyisi spor yap daha iyi nefes almanı ve sağlıklı düşünmeni sağlar bende çok işe yarıyor.