Antipsikotik ve Soyut Düşünce

[xact]

Kendim ile ilgili olmayan konuları hergün bolca düşünürdüm. Evren, kadın-erkek ilişkileri, ölüm, ideal siyasi sistem vs. ama antipsikotiğe başladığımdan beri bu tür düşünceler artık eskisi kadar ilgimi çekmemeye başladı sanki. Kendim ile ilgili konular çok daha fazla ilgimi çekmeye başladı. İyi mi kötü mü bilemedim çünkü felsefe bölümü okuyorum ve bu bölümü bitirmem gerekiyor... Bu tür ilaçların dopamini azalttığını ve yaratıcı düşünceyi ketlediğini duymuştum ne kadar doğru bu bilgi?

[pineapple]

elbette oyle. oldukca dogru bir bilgi. antipsikotikler, sizofrenlere ve yogun duygu durum bozuklugu yasayan borderline-bipolar psikozlarina veriliyor. bu insanlari o coskun duygulanim ve dusuncelerden siyirabilsin, onlari biraz normale dondursun, modlarini dusursun diye uretilmis bir ilac grubu. bir nevi duygu-dusunce ketleyici.
antidepresan grubu bile, hissiyati olduruyor. mal gibi oluyosun. evet her an kafana bir silah dayanmis gibi rahatsiz yasamaktansa bu tercih edilir bir sey, ama bir yandan da farkediyorum kendimde, eeh oyle de olur, boyle de olur, aaa ne kadar ilginc, hi hi seni anliyorum (hicbisey hissetmeden) modundayim hep.

[kalıcısıkıntı]

hislerimizi öldüren herşeyin canı cehenneme.sosyal fobi de aslında duyguların dışa vuramama durumu değil mi? hep bir donuklaşma duyguyu dışarı çıkaramama

[xact]

Atipik antipsikotik ilk başta duyguları azaltsa da geçici bir durum bu. Duygulanım küntleşmesi yaşayanların normalleştirilebiliyor bile duygu ve duygulanımlarını. Ne ironi değil mi?

[xact]

Yani "kalıcısıkıntı" nın söylediğine karşı diyorum. Yoksa "pineapple" ın söyledikleri de doğru (farkında olmadan bir pot kırdım sanki ne kadar toparlayabilirsem o kadar iyi).

[pineapple]

ben cok farmakoloji ile ilgilenmedim ama, sunu biliyorum.
cocuklugumuzda stresle basa cikmak icin zihnimizin ogrendigi bazi davranis kaliplari oluyor (zihnimizin davranis kaliplari, su anlamda, kullanilan enzimler, salgilar vs) cocuklarin kimisi kendisini cok uzen bi olaya hircin tepkiler verirken kimisi bir koseye cekiliyor, ya da disasiyasyon denilen bi tepki veriyor (olaydan kopus, uykuda olma gibi) bu buyudugumuzde de zihnimizin alismis oldugu stres tepki mekanizmasi oluyor.
daha sonradan yasanan baska kotu olaylar, bu stres tepki mekanizmasinin gereginden fazla uyarilmasiyla artik olur olmaz zamanlarda, istem disi da bu mekanizmanin devreye girmesini burda bir bozuklugu beraberinde getirebiliyor (cok yuzeysel ve ustun koru, aklimda kaldigi sekilde anlatiyorum, elbette cok daha derin konulardir bunlar) iste stres bozuklugu, duygu durum bozukluklarinin belli bir kimyasal arkaplani mevcut zihnimizde tabiki. ilaclar bu sebeple ise yariyor. bu surece mudahale ederler. ama kalici iyilesme, mutlaka bu zihin fonksiyonlarimizi kimyasal olarak normale ceken, normal bir seyri zihne ogreten bir ilac mudahalesi yaninda, kisiligi de donusturen, degistiren bir calismayla mumkun goruluyor.. yoksa, butun olarak yasanan kotu deneyimlerle sekillenmis kisiligimizi ve kabaca baskalarina ve kendimize baktigimiz gozlukleri degistirmedigimiz surece, ayni seyleri yapip, ayni sonuclara variriz. ilaclar sadece vardigimiz sonuclara vericegimiz kotu veya iyi duygusal tepkileri baskiliyor. baska bir seyi degistirmiyorlar. eger baskilanan bazi duygular soz konusuysa da muhtemelen yaraticilik duyarlilik gibi zihnin ust duzey bazi fonksiyonlarinda da azalma oluyor.
antipsikotik ilaclar icin, hastaliklarin genel ozellikleri ve antidepresanin bende yarattigi etkiden yola cikarak yorum yaptim. belki cok basarili antipsikotikler vardir.