EFEXOR KULLANMIŞ OLANLAR...
EFEXOR KULLANMIŞ OLANLAR...
YİNE Bİ MÜCADELE BAŞLADI, DOKTOR EFEXOR İLACINI VERDİ, ENERJİ VERİYOMUŞ, HAREKET. ÇOK SESSİZ GÖRDÜ HERHALDE BENİ BEN DE FIRTINA GİBİ ESMEK İSTEDİĞİMİ SÖLEDİM ZATEN
BU İLAÇ HKNDA BİLGİSİ OLAN VARSA PAYLAŞIRSA SEVİNİRİM.[/b]
BU İLAÇ HKNDA BİLGİSİ OLAN VARSA PAYLAŞIRSA SEVİNİRİM.[/b]
- idontlikered
- Mesajlar: 16
- Kayıt: 05 Nis 2008, 15:35
- Konum: kayseri
.
bende 1 aydır kullanıyorum .gayette memnunum bayaa değiştirdi beni bu ilaç . ilk başlarda esnerken çenem tutuluyodu o da geçti biraz. güzel ya hayat çok güzelmiş.
ben niye o kadar iyi değilim hala. depresyonum arttı yine. 150 mgma geçtim.
hayaattan ne kadar çok çekinsem de bi şekilde içindeyim iş,güç-yolculuk derken. önünde sonunda iletiime geçmek zorundasın, oradaki kırgınlıklar, yaşananlar beni çok etkiliyo. takıyorum ve mutlu değilim. eskden bir umudum vardı, daha gençken. bitecek diyodum bu durum. değişecek herşey. değişmiyor , değişmedikçe yaşamak daha da zorlaşıyor, umutsuzluk daha da belirginleşiyor. sabahları kalkmak istemiyorum, kimseyle konuşmak, işe gitmek istemiyorum.
yalnızım, üzüleceğim için bir arkadaşım bile yok.
evlilik dersem çok zor. tek başına mutsuzluğu iki kişilik mutsuzluk yapmak istemiyorum. zaten beni böle kimse kabul etmiyo.
bi ilişkim var 5 senelik... bitip bitip başlayan... başlayan ve biten... devamlı denendiğim ve sınıfta kaldığım...yaşanması zor olarak kabul edildiğim... bitişlerideki katmerli acizlik, başarısızlık duygusu. YORULDUMMM bu hayattan. bi ışık yok yolun sonunda... bi insan sıcaklığı yok sonunda...
hayaattan ne kadar çok çekinsem de bi şekilde içindeyim iş,güç-yolculuk derken. önünde sonunda iletiime geçmek zorundasın, oradaki kırgınlıklar, yaşananlar beni çok etkiliyo. takıyorum ve mutlu değilim. eskden bir umudum vardı, daha gençken. bitecek diyodum bu durum. değişecek herşey. değişmiyor , değişmedikçe yaşamak daha da zorlaşıyor, umutsuzluk daha da belirginleşiyor. sabahları kalkmak istemiyorum, kimseyle konuşmak, işe gitmek istemiyorum.
yalnızım, üzüleceğim için bir arkadaşım bile yok.
evlilik dersem çok zor. tek başına mutsuzluğu iki kişilik mutsuzluk yapmak istemiyorum. zaten beni böle kimse kabul etmiyo.
bi ilişkim var 5 senelik... bitip bitip başlayan... başlayan ve biten... devamlı denendiğim ve sınıfta kaldığım...yaşanması zor olarak kabul edildiğim... bitişlerideki katmerli acizlik, başarısızlık duygusu. YORULDUMMM bu hayattan. bi ışık yok yolun sonunda... bi insan sıcaklığı yok sonunda...
- beyazkrizantem
- Mesajlar: 14
- Kayıt: 29 Kas 2008, 12:28
- beyazbulut
- Mesajlar: 848
- Kayıt: 26 Eyl 2006, 10:12
- Konum: Kayseri