Sosyal fobik olduğumu 14 yaşında kendim anlamıştım ve o günden beri de kitap okuyorum...Geçici bir süreiçin iyi hissettiriyor ama zaman kaybından başka bişi değil...O yüzden kişisel gelişim kitabı uzun zamandan beri okumuyorum...
Hatta artık kitap da okumuyorum, okusam da kendimi vermiyorum.Çünkü bir kitaba başladım mı kendimi unutuyorum, gece gündüz onu okuyorum ve bitiriyorsun da ne oluyor...
Kitaplar sadece zaman kaybı...
-
morlavanta
Kitap okumak insanı iç dünyasına itiyor, bu konuda sana katılıyorum morlavanta ama bence falza kaptırmadıkça sorun yok. Ayrıca genel kültür eksik olunca da konuşacak bişey bulmakta zorlanılır diye düşünüyorum. Ayrıca türkçe konuşma eksikliği de biraz sosyal fobiye etken olabiliyor bende. Bu nedenle kitap okumaya çalışıyorum hatta son zamanlarda baya kitap bitirdim ve negatif fazla bişey yaşamadım.morlavanta yazdı:beni anlamıyorsunuz, sosyal fobililerin kitap okuyup tek başına aktiviteler yapması sakıncalıdır...Çünkü yalnızlık dünyasının içine roman kahramanlarıyla daha da çok dalabilir...
Sonuçta daha da yalnız olur.SF'li daha çok kişiyle yapılan aktivitelere üye olmalıdır, mesela okuma kulübüne...
*Toplumun %10 unda SF görülüyormuş ama ben göremiyorum ve sadece birkaç talihsiz insandan biri olduğumdan korkuyorum.
Kitapların bilgi,kültür düzeyimizi artırmaya,toplumda insanlarla konuşurken daha düzgün cümleler kurmaya ve söyleyecek bir şeylerimiz olmasına katkısınn büyük olduğunu yadsımamak gerekir ama morlavanta çok güzel bir tespit yapmışsın kitaptaki kahramanlarla hayal ülkelerine,iç dünyamıza daha fazla dalıyoruz demişsin halada sevmeme rağmen şimdi vakit ayıramadığım fantastik romanlarda aynen bunu yaşıyordum.Kitap sizi saran güzel ve akıcı bir kitapsa yemek yerken,işte veya okuldaysan okulda iken bile aklın kitabında olabiliyor(du) demek istiyorum çünkü eskisi kadar kitap okumaya konsantre olamamaktan şikayetciyim. :roll: Kitapların sana şimdiye kadar verdiklerini şöyle bir düşünürsen aslında zaman kaybı olmadığını sende takdir edersin diye düşünüyorum morlavanta;)
insanlar hayal ettiği müddetce yaşar...
-
sigmund
-
morlavanta
hani klasik bir tabir vardır "kitap dosttur".gerçekten öyledir...insan ürünü ama insanlar gibi değil.sizi yargılamıyor,sizi küçümsemiyor,olur-olmaz çıkışlar yapıp moralinzi bozmuyor.sadece söylüyor ve tavsiye veriyor,isteyen uyuyor isteyen uymuyor.ona insanlara yaklaştığınız gibi yaklaşmak zorunda da değilsiniz.okurken burun kıvırabilir,dudak büzebilirsiniz,hoşlanmayınca "eh..." deyip bir köşeye atabilirsiniz.ses çıkarmaz dışlanışına.üzerini karalayabilirsiniz,bir köşeye atıp unutabilirsiniz;yada çok sevip yatağınızda başucunuza koyabilirsiniz...onun için farketmez.onun amacı almak isteyene bir şeyler vermek.görmek isteyene bazı gerçekleri göstermek ve açık kulaklara birşeyler dokundurmaktır sadece.
bazıları çok esprilidir,bazıları çok ciddi...bazıları çok cimridir bazıları aşırı bonkör.bazıları yüz-100-leri bulur anlatırken,bazılarının ağzından kerpetenle alırsınız sözcükleri.bazıları ağlaktır,hem kendi ağlar hem sizi ağlatır,bazılarının duyguya yahammülü yoktur,bilim-kurgu peşindedir...ama değişmeyen bir şey varki "neden" diye sormaz.sahafların vitrininde masumca dururken kalabalıklara "neden bana bakmıyorsunuz?" diye hesap sormaz,soramaz.cazibesine herkes kapılmaz.boyunları büküktür kimseler anlamaz.lokantaların kalabalıklığını,kafelerin doluluğunu,eğlence merkezlerinin curcunasını kıskanır da ağzını açıp hesap sormaz,soramaz.
"dost"tur işte söylemez,dostum diyemez,utangaçtır.
dost kimdir,kime denir "dostum" ?
-zor zamanlarınızda sizin yanınızdadır.
-gel deyince itiraz etmez koşar iki eli kanda olsa
-siz sinirlenince susar,konuşmaz yatışmanızı bekler
-tavsiye verir, dayatmaz
-horlamaz,alay etmez.
-yerden yere vurursunuz,söylenip durursunuzda ses çıkarmaz.
-bazen omuzunda ağlar,bazen birlikte gülersiniz.
-kendisiyle sohbet etmek istediğinizde canı istemesede sizi kırmaz.
vesaire...
bunları ve daha fazlasını kitaplarda bulabilirsniz.o halde kitap dosttur...
bazıları çok esprilidir,bazıları çok ciddi...bazıları çok cimridir bazıları aşırı bonkör.bazıları yüz-100-leri bulur anlatırken,bazılarının ağzından kerpetenle alırsınız sözcükleri.bazıları ağlaktır,hem kendi ağlar hem sizi ağlatır,bazılarının duyguya yahammülü yoktur,bilim-kurgu peşindedir...ama değişmeyen bir şey varki "neden" diye sormaz.sahafların vitrininde masumca dururken kalabalıklara "neden bana bakmıyorsunuz?" diye hesap sormaz,soramaz.cazibesine herkes kapılmaz.boyunları büküktür kimseler anlamaz.lokantaların kalabalıklığını,kafelerin doluluğunu,eğlence merkezlerinin curcunasını kıskanır da ağzını açıp hesap sormaz,soramaz.
"dost"tur işte söylemez,dostum diyemez,utangaçtır.
dost kimdir,kime denir "dostum" ?
-zor zamanlarınızda sizin yanınızdadır.
-gel deyince itiraz etmez koşar iki eli kanda olsa
-siz sinirlenince susar,konuşmaz yatışmanızı bekler
-tavsiye verir, dayatmaz
-horlamaz,alay etmez.
-yerden yere vurursunuz,söylenip durursunuzda ses çıkarmaz.
-bazen omuzunda ağlar,bazen birlikte gülersiniz.
-kendisiyle sohbet etmek istediğinizde canı istemesede sizi kırmaz.
vesaire...
bunları ve daha fazlasını kitaplarda bulabilirsniz.o halde kitap dosttur...
-
morlavanta
-
morlavanta
aslında insanlarla iyi iletişimim olduğu ki ilaç tedavisi gördüğüm dönemdi şunu fark ettim.Canım kitap okumak istemiyordu...Kitapta okuduklarım aklımdan uçup gidiyor ama insanlardan öğrendiklerim hayatımda kilometre taşı oluyordu...Roman gibi hayatlar var ve gerçek kişilerin ağzından birebir dinliyorsunuz, romanlar sadece hayali...domates yazdı:evet her insan bir kitaptır, okuyabilene. Ben de bir insanın bir ömür okuyabileceği sayıda kitabın hamallığını yaptım.
Ya da kişisel gelişim kitabı okuyacağına, kendini geliştirmiş biriyle arkadaş ol...Onun tecrübeleri ışığında, hayatını aydınlat.