en son : son şahitleri okudum(necmettin şahinerin)
şimdi ise:şualar (bediüzzaman said nursi)
Bu Sıralar Ne Okudum Ne Okuyorum...
-
BiR UMUT VAR
- Mesajlar: 2312
- Kayıt: 23 Ara 2006, 15:08
- Konum: kendini unuttuğu yerden
-
crvena_zvezda
- Mesajlar: 4035
- Kayıt: 20 Ara 2006, 20:02
abi super bi olaya girişmişsin.iyi eğlenceler sana.crvena_zvezda yazdı:Lombak ve L-Manyak ın eski sayılarını karıştırıyorum... :P
ama dikkat fazla kaptırma kendini(ben kaptırdım ordan biliyorum:))
çok bağımlılık yaptı bende.olmayan eski sayıların peşine düştüm bi ara.taksimde az mı gezdim eski dergicilerde.imam adnan sokak'ta falan
herkes sf linin mevcut dunyaya uymasını istiyor.fakat o direniyor.üstüne birde sorunlu damgası yiyor...
sosyal ortam bozuk bence... ondan kaynaklanıyor butun bunlar.
sosyal ortam bozuk bence... ondan kaynaklanıyor butun bunlar.
-
crvena_zvezda
- Mesajlar: 4035
- Kayıt: 20 Ara 2006, 20:02
bende 7 sene once başlayıp 5 sene once bıraktım okumayı.(o kadar dergiyi topladım sonra hepsini birden kaybettim.(artık annem mi çöpe attııı,birisine mi verdim okuması için hatırlamıyorum))
başlarda çok koydu bana ama alıştım o kadar çok sevdiğim şeyleri bile kaybedince alışılabildiğimi görmek iyi bir tecrube oldu benim için
ama hayata bakışımı,espri anlayışımı onları okurken şekillendirdim diyebilirim.başka bir dünya o dergiler yaa...
başlarda çok koydu bana ama alıştım o kadar çok sevdiğim şeyleri bile kaybedince alışılabildiğimi görmek iyi bir tecrube oldu benim için
ama hayata bakışımı,espri anlayışımı onları okurken şekillendirdim diyebilirim.başka bir dünya o dergiler yaa...
herkes sf linin mevcut dunyaya uymasını istiyor.fakat o direniyor.üstüne birde sorunlu damgası yiyor...
sosyal ortam bozuk bence... ondan kaynaklanıyor butun bunlar.
sosyal ortam bozuk bence... ondan kaynaklanıyor butun bunlar.
-
crvena_zvezda
- Mesajlar: 4035
- Kayıt: 20 Ara 2006, 20:02
-
BiR UMUT VAR
- Mesajlar: 2312
- Kayıt: 23 Ara 2006, 15:08
- Konum: kendini unuttuğu yerden
-
crvena_zvezda
- Mesajlar: 4035
- Kayıt: 20 Ara 2006, 20:02
Şu an okuduğum kitap "Alev Alatlı"nın: "HATIRLA, Geçmişin Geleceğindir". Alev Alatlı'yı seviyorsanız, hiç durmayın alın okuyun derim. Her zaman olduğu gibi hem yazılarının genelinde, hem de satır aralarında önemli bilgiler veriyor. Kültürümüz, politikamız, küreselleşme, tarih, Kurtlar Vadisi, Avrupa Yakası, Kürşat Bumin, Etyen Mahçupyan..vs., kitapta anlattığı, üzerinde durduğu veya değindiği konulardan bir kısmı. Ellerinden öpüyorum.
Bu kitaptan hemen öce de "Sis ve Gece" isimli bir Ahmet Ümit romanı okudum. Hangi kitabını okudumsa, bitirdikten sonra: "..lan bu herif iyi kitap yazıyor" diyorum. Sis ve Gece galiba sinemaya da aktarıldı. filmine gitmedim. Önce kitabını okumalıyım dedim. En iyisini yapmışım. Konusu kısaca şöyle: Bir istihbarat elemanı var. Kayıp bir kız var. İstihbarat elemanı o kızı arıyor. Ararken de istihbaratçımız kendi iç çelişkileri, ailesi, işi vs. ile uğraşıyor,romanın konusu ve anlatımı da böylelikle zengimleşiyor. Bu adamın kitaplarını okurken, sonunun nasıl biteceğine dair tahminlerde bulunmak hiç yarar sağlamıyor. Tahmin edemiyorsunuz, etseniz de yanılıyorsunuz. Merak duygusu kitabın sonuna kadar peşinizi bırakmıyor. Siz de o gazla bir anda kitabı bitirebiliyorsunuz. Kitap bittiğinde ise: "Hadi ya, vay be, abi nasıl oldu bu şimdi, Allah Allah.." şeklinde içinizde tekrarladığınız (bazan dışınıza da akseden) ünlemli kelimelerle kısa bir şok geçiriyorsunuz. "Bi dakka abi ben bi yalnız kalıp şu şoku atlatıvereyim, geliyorum" diyorsunuz. Sis ve Gece'de öyle oluyor. Ama ben Beyoğlu Rapsodisini okuduktan sonra daha bi şaşırmıştım. Sonra anladım ki yazar bunu kasten yapıyor.
Bu kitaptan hemen öce de "Sis ve Gece" isimli bir Ahmet Ümit romanı okudum. Hangi kitabını okudumsa, bitirdikten sonra: "..lan bu herif iyi kitap yazıyor" diyorum. Sis ve Gece galiba sinemaya da aktarıldı. filmine gitmedim. Önce kitabını okumalıyım dedim. En iyisini yapmışım. Konusu kısaca şöyle: Bir istihbarat elemanı var. Kayıp bir kız var. İstihbarat elemanı o kızı arıyor. Ararken de istihbaratçımız kendi iç çelişkileri, ailesi, işi vs. ile uğraşıyor,romanın konusu ve anlatımı da böylelikle zengimleşiyor. Bu adamın kitaplarını okurken, sonunun nasıl biteceğine dair tahminlerde bulunmak hiç yarar sağlamıyor. Tahmin edemiyorsunuz, etseniz de yanılıyorsunuz. Merak duygusu kitabın sonuna kadar peşinizi bırakmıyor. Siz de o gazla bir anda kitabı bitirebiliyorsunuz. Kitap bittiğinde ise: "Hadi ya, vay be, abi nasıl oldu bu şimdi, Allah Allah.." şeklinde içinizde tekrarladığınız (bazan dışınıza da akseden) ünlemli kelimelerle kısa bir şok geçiriyorsunuz. "Bi dakka abi ben bi yalnız kalıp şu şoku atlatıvereyim, geliyorum" diyorsunuz. Sis ve Gece'de öyle oluyor. Ama ben Beyoğlu Rapsodisini okuduktan sonra daha bi şaşırmıştım. Sonra anladım ki yazar bunu kasten yapıyor.
evet lavinya bizim bu durumlara gelmemizin nedenleri çok çarpıcı bir şekilde anlatılıyor.Herkesin okuması gerektiğinie inanıyorum bilinçli bir türk genci olarak.Ayrıca bu yazarın görüşlerini çok beğeniyorum..LaViNYa.. yazdı:savaş,bu kitapta Türklerden mi bahsediyor ?
Delilik Aynı Şeyleri Yaparak Farklı Sonuçlar Beklemektir