Bir SF li olarak yıllardır yaşadığım mahkumiyet hayatı..

Sosyal fobiyi yenenler..Hastalığı yenme sürecinde yaşadıklarınız..Söylemek istedikleriniz..
Cevapla
Fight4Freedom
Mesajlar: 17
Kayıt: 25 Tem 2015, 19:42

Bir SF li olarak yıllardır yaşadığım mahkumiyet hayatı..

Mesaj gönderen Fight4Freedom »

Evet arkadaşlar bu siteye yeni kaydoldum gerçekten böyle bir siteyi bulmak benim için çok büyük bir rahatlama oluşturdu içimde gerçi bu sorunu benimle birlikte Türkiyede 10 milyon insanın yaşadığını öğrenince bu sorunu yalnız benim yaşamadığım gerçeğini bana öğretti de neyse..

Aslında güzel bir çocukluk geçirdim çocukluğumda sf nin neredeyse en ufak bir belirtisi yoktu herkes gibi çocukluğumu yaşadım fakat ergenlik dönemlerinde hele ki lisenin bitmesi üniversite sınavları karmaşasına girmemle bu baş belası hastalık hayatıma girdi toplumda rahat olan kendine güvenen konuşmayı çok seven ben sebebini tam anlayamadığım bir nedenden dolayı karamsarlığa,ümitsizliğe,toplumdan kendini soyutlayan hata yapmaktan korkan kendine güvenini yavaş yavaş kaybeden biri haline dönüştüm.Bu durum beni iyice umutsuzluk bataklığına sürükledi.Herneyse daha sonra üniversiteyi kazandım orda bir kızla tanıştım ve ilk sevgili hayatıyla üniversitede tanışmış oldum.Daha sonra bu kız beni aldattı ve kendime olan güvenimi hayata bakış açımı keskin bir şekilde değiştirdi.4 yıldır almadığım ilaç gitmediğim psikiyatri doktoru kalmadı yanılmıyosam sayısı 20 yi geçmiştir önce umutlandım verdikleri ilaçları kullandım ama sanki benim ilaca değilde konuşmaya paylaşmaya ihtiyacım vardı maalesef ilaçların pek faydası olduğunu söyleyemicem zaten ilaçlar sihirli bir tılsım değil sadece onları kullanmak yetmiyor birazda ben uğraşmalıydım ancak tedavilerim başarısız oldu tabiki bu foruma katılan sizler gibi bende vazgeçmeyip hastalığın üzerine gitmeye karar verdim pes etmicektim bu durumdan kurtulup istediğim gibi bir hayat yaşıcaktım ama bir türlü olmuyordu.Bende kişisel gelişime yöneldim kitaplar okudum seminerlere katıldım.Biraz faydasını gördüm,ancak bir çıkış kapısı arıyordum.Uzun süren araştırmalarımdan sonra bu sfnin tamamiyle bilinçaltındaki yanlış inanç ve tabulardan tutunda yaşadığımız herşeyin bunda rol oynadığını öğrendim.Şimdi odağımı tamamen bilinçaltına yöneltmiş durumdayım bakalım bu hastalığı günün birinde yenebilecekmiyim zaten bi tedavi bulursam işe yaradığını anlarsam ilk burada paylaşıcam.Şuan 22 yaşındayım ve bu hastalığı yaklaşık 4 yıldır ağır bir şekilde yaşıyorum.Sizlerle de hikayemi paylaşmak istedim.Başka nasıl kurtulurum ? yada bu hastalığı nasıl azaltabilirim bana yardımcı olursanız çok mutlu olurum...

Not:Arkadaşlar bu benim ilk yazım bir yerde yanlışlık olduysa kusura bakmayın aynı sorunu paylaştığımız için içimi rahatça dökebildim size..
Kullanıcı avatarı
pergel
Mesajlar: 89
Kayıt: 08 Şub 2010, 21:54

Re: Bir SF li olarak yıllardır yaşadığım mahkumiyet hayatı..

Mesaj gönderen pergel »

biraz önce yurtta samimi olduğum arkadaşlarmla görüntülü konuşma yaptım. messsen geri denemek için yoksa konuşmak içn değil. ben 1 aydır evdeyim daha tatilin bitmesine 2 ay var. babam neden evdesin hep gbi laf dokunduruyor. arkadaşlarım yurtta kaldı biri öğrenci aldı diğeri de yaz okulunda ama ben sürekli evdeyim. sevgilim vardı yaklaşık 2 hafta oldu ayrılalı. onu sevmiyorum artık galiba.. ama bakıyorum kendime bi kurtuluş olur belki diyorum döneyim diyorm yalnızlık hissi. annem kardeşim de ben gibi. çk üzülüyorum. aile problemlerimiz var. okul bitip de mesleğime kavuşursam sanki her şey düzeliverecek ama asıl okul bitince olay gibi duyduğum sözler beni düşündürüyor. ben de 22 yaşındayım kendimi bildim bileli böyleyim. bi çare de bulamıyorum. sadece ileride çok seveceğim bii insan olursa hayatımın anlam kaznacağını düşünüyorum. o da beni sevsin bi yuva yeter. wvliliğe ön yargım vardı ma bu çekilmez hayatımı ancak böyle anlamlı olacağını düşünüyorum. onlar gibi olamayacağimi biliyorum.
aydinlik
Mesajlar: 14
Kayıt: 14 May 2015, 01:25

Re: Bir SF li olarak yıllardır yaşadığım mahkumiyet hayatı..

Mesaj gönderen aydinlik »

Kardes bende lise yillarim bittiginde tanistim,lise yilarimda sen sakrak arkadaslarimla gayet samimi normal bir lise hayatim vardi lise bitince bunalima girdim 2 sene universiteyi kazanamadim ve olan oldu.ha lise yillarimda varmiydi vardi beki ama hayatimi kisitlayacak kadarda yoktu.cogu kez intihari dusundum.bazen oldu sosyalfobi tamamiyle gecti ama geri nuksetti.en cok aci verende buydu zaten.intihari cok dusunmustum ama yapamadim cunku annem babam vardi..simdide kardesim herseyi bosverdim neyse o yapacak birsey yok fazla takmayada gerek yok.ama ben sosyalfobiliyim diyipte koseye asla cekilmedim halen arkadaslarimla hergun gorusurum ama kasintiyim rahat degilim.elbet birgun cozulecek kardesim fazla dusunmeyeceksin kafanda kurmayacaksin.birisiyle konusurken vs vs karsindakini asiri derecede onemsemeyceksin kisacasi thug life yasayacaksin..zaten senin kimseye ihtiyacin yok.
Fight4Freedom
Mesajlar: 17
Kayıt: 25 Tem 2015, 19:42

Re: Bir SF li olarak yıllardır yaşadığım mahkumiyet hayatı..

Mesaj gönderen Fight4Freedom »

Aydınlık son cümlelerin için sağol aslında nispeten aynı şeyleri yaşamışız bende bu durumun farkına liseden sonra vardım.Bende yıllarca uğraştım çözüm yollarını denedim kişisel gelişim ile biraz azaltsamda bu hastalığı peşini bırakmıyor uykunda dışarda okulda nereye gidersen git seninle beraber sanki hayati öneme sahip bir organın gibi konuşmayı sohbeti insanlarla birşeyler paylaşmayı kısaca insanları seviyosun ama kaçıyosun hep kaçıyorsun yalnızlığı sevmesende bunun seçimini sen yaptığını biliyosun bi süre sonra yalnızlığa alışsanda yinede konuşucak bi insan arıyosun çok doldum aydınlık kardeş çokkkkk... Kanser gibi yapıştı gitmiyor ama hala içimde bir umut var birgün bu hastalıktan kurtulup özgürlüğüme kavuşucam umarım burdaki herkes bu durumdan kurtulur ve kimse bu foruma ihtiyaç duymaz..Önerilerin için sağol kardeşim umarım birgün bu hastalığı yeneriz.Senin durumun yine benden iyi bir sürü arkadaşım vardı fakat kaçınma davranışlarımdan ötürü araya soğukluk girdi bir çoğu küsüp gitti böyle olsun istemezdim onlarıda yargılamıyorum ancak bu hastalık böyle nalet bişey işte...
Cevapla