Öyle yenilmez böyle yenilir!

Sosyal fobiyi yenenler..Hastalığı yenme sürecinde yaşadıklarınız..Söylemek istedikleriniz..
Cevapla
Lonely heart

Öyle yenilmez böyle yenilir!

Mesaj gönderen Lonely heart »

Her ne kadar kader gibi görünse de sosyal fobi çözümsüz bir hastalık değil.Bunun en büyük kanıtı 33 koskoca yıl sosyal fobiyi 'dolu dolu' yaşayan bendenizin son 2 yıldır bu illetten neredeyse çok büyük ölçüde kurtulması olarak gösterilebilir.
İşin doğrusu artık iyileşemeyeceğime iyiden iyiye inandığım bir dönemde başladı ilk iyileşme belirtileri.Kalabalıkta başkalarıyla birlikteyken çok yoğun şekilde yaşadığım şiddetli kas gerginliği,sıcak basması,ağız kuruluğu,midede baskı hissi,kızarma,terleme,çarpıntı,ses titremesi gibi istenmeyen olağandışı sızlanmalarımın kademeli olarak azaldığına tanıklık etmeye başladım zamanla.Bu,iyileşme sürecinin başladığının bir göstergesiydi.
Tüm bunlar olurken artık tek başıma sokağa çıkabiliyor,tanımadığım kişilere adres sorabiliyor,tek başıma bir kafede saatlerce oturabiliyor,ağzına kadar dolu bir otobüse binebiliyor,insanların gözlerinin içine bakabiliyor,sokakta ellerim cebimde olmadan, kendimi kasmaksızın,evimin salonundaymışcasına rahatça yürüyebiliyor,Antalya'da tek başına tatil yapabiliyor,kalabalık bir sınıfa en son giren kişi olabiliyordum.Liste uzatılabilir kuşkusuz...
Ama tüm bunların olması bir rastlantı değildi.Öncelikle doktoruma gitmeyi, onun öğütlerini dinlemeyi,verdiği ilaçları DÜZENLİ olarak kullanmayı hiç aksatmadım.Kendimi iyileşeceğime inandırdım,zaten iyileşme belirtilerini bizzat yaşayınca kişi iyileşeceğine daha bir inanıyor,daha bir sıkı sıkıya sarılıyor.Sabrettim.Umudumun kırıldığı anlar olsa da gittiğim yolun doğru yol olduğuna kendimi inandırdım.Çok istedim.Yaşamımın bundan sonrasını insanlardan korkmayan biri olarak sürdürmeyi herşeyden çok istedim.
Ve sonuçta eskisiyle kıyaslanmayacak derecede iyiyim.Evet,hala ufak tefek bazı sorunlarım var ama zaten dünyada sorunsuz insan var mı ki?
Sizler de iyileşebilirsiniz.İsteyin,sabredin,inanın ve MUTLAKA AMA MUTLAKA BİR PSİKİYATRLA İŞBİRLİĞİ YAPIN!
İyileşmek sizlerin de hakkı.Çünkü siz buna değersiniz!........

Emrah
Amiel
Mesajlar: 99
Kayıt: 07 Haz 2005, 11:08

Mesaj gönderen Amiel »

sevgili emrah I


yazılarını ilgiyle okuyorum bunu öncelikle belirtmek isterim...

evet bu bir kader değil üzerine düşersek tam olarak geçmese de mutlak şiddetini azaltıyor,

sen 33 yıldan sözediyorsun bense 45 yıldan son iki yılımda sf ile savaş yıllarım toplam 47 yıl,

benim hiç bir zaman psikiatrist gibi bir şansım olmadı bulunduğum sosyal konumdan ötürü, yakınlardayız ben de cağaloğlunda çalışıyorum dilerim bir gün gelir çalıştığım birimde bir çayımı içer ve halimi anlarsın, emrimde çalışan bir sürü memur, sorumluluk dahası evlilik ve çocuk, bütün bunları riske atmayı göze alamazdım..

bu yüzden varoluşçu psikoterapiyi seçtim diğer bir deyişle SHOPENHAUER okuma tedavisi, Kierkegard ' dan başlayarak günümüze dek çılgınca bir okuma uğraşısı, bilmem yazılarımı okuyabiliyor musun, bir dağa yaslanmış insanlarının türkçe bilmediği uzak ıssız bir kasabadan söz etmiştim, çok değil geçen yıl orada çıldırtıcı bir yalnızlığın içinde üstelik sf li kimliği taşıyarak her an kaymakamla belediye başkanıyla jandarma komutanıyla birlikte olarak bu tedaviyi kendime uyguluyordum, belki inanmayacaksınız ama bir sandık dolusu kitapla gittim o ürpertici kasabaya, yani sizin ilaçlarınız benim kitaplarım, ve 47 yıllık yaşamım boyunca bir tek gün sf ile ilgili ya da basit bir antidepresyan almadım.


sonra neler oldu, inanın şaşkınım yani bendeki gelişmelere

devam ediyor
Evet benim iradem, sende bütün mezarların yıkıcısını görüyorum ve selamlıyorum seni ! Mezarlar nerdeyse, dirilişler de yalnız ordadır.
F.Nietzsche
Amiel
Mesajlar: 99
Kayıt: 07 Haz 2005, 11:08

Mesaj gönderen Amiel »

sevgili emrah 2


benim sıkıntım kulak çınlamasıydı, sinir bozucu bir şey beynimin içinde çınlar dururdu, saatler boyu bazen günlerce, hiç bir şekilde geçiremezdim, o sf olduğumun farkında olmadığım kendime bu tanıyı yakıştıramadığım günlerde yaşadığım sıkıntıya heyecana korkuya kaçınmaya telaşa vs.vs vs bağlı olarak ( tabi şimdi çözümleyebiliyorum bunları ) kulağım oyulurmuşçasına çınlamaya başlardı beni aptala çevirirdi, neler yapmadım ki gider tansiyonumu ölçültür tedaviyi bambaşka yönlerde arardım tansiyonum her seferinde normal çıkardı, yıllarca bu kulak çınlamasını çektim.
ikinci olarak kendimin sağır olduğunu ya da işitme özürlü olduğunu düşünürdüm, bir göreve gittiğimde yanıma hiç tanımadığım biri geldiğinde söylenenleri çoğunlukla duymazdım, Çünkü öyle tedirgin çekingen ve korkaktım ki hiç gözlere bakamaz aklım hep kendi söyleyeceklerimde olur karşı tarafın ne demek istediğini anlayamaz, duyamadığımı düşünürdüm, bu yüzden KBB doktorlarına gittim bir sürü testten sonra bir şey bulamadılar, ama ben bu garip durumlarla bir iş ortamı içinde yıllarca yaşadım arkadaşlarım beni birinle tanıştırırken onun kulakları biraz ağır işitir bağırarak konuşun derlerdi.

sonra ne oldu ruhumda neler değişti ki ansızın büyülü bir değnek değmişçesine kulaklarımın çınlaması gitti, insanları işitmeye başladım.

şimdi o günleri düşünüyorum da bana kabus gibi geliyor, arkadaşlar herşey kabullenmekle başlıyor, kendinizi bu işe adamak tam anlamıyle teslimiyetten geçiyor, bunun adı ister doktor ister ilaç ister shopenhauer tedavisi olsun, yeter ki siz bir kez bunu ( iyileşmeyi ) yürekten isteyin ve ilk adımı atın gerisi gelir
Evet benim iradem, sende bütün mezarların yıkıcısını görüyorum ve selamlıyorum seni ! Mezarlar nerdeyse, dirilişler de yalnız ordadır.
F.Nietzsche
aurelia

Mesaj gönderen aurelia »

Sevgili Emrah,

Başarılarını seninle tanıştığımız ilk günden beri hayranlıkla izliyorum. Böyle devam etmen dileğiyle.


Sevgiler,
aurelia~
werther
Mesajlar: 280
Kayıt: 07 Tem 2006, 18:58

Mesaj gönderen werther »

sevgili emrah, sevgili amiel

yazılarınızı ilgiyle takip ettiğimi bilmenizi isterim, yazılarınızın devamını sabırsızlıkla bekliyorum

saygılarımla
werther
deagolbrandybuck

Mesaj gönderen deagolbrandybuck »

aurelia yazdı:Sevgili Emrah,

Başarılarını seninle tanıştığımız ilk günden beri hayranlıkla izliyorum. Böyle devam etmen dileğiyle.


Sevgiler,
aurelia~
Emrahin ilk bulusmalara geldigi gunu hatirliyorum. O gunden bu yana inanilmaz bir degisim oldu. Bulusmalara gelenlerin hemen hemen hepsinde bu degisimi gozlemliyorum. Ama bazilarinda cok fazla degisim oluyor. Bu kadar fazla degisim gordugum birkac kisi daha var. Valla arkadaslarimdaki bu olumlu degisimler beni mutlu ediyor. Allah bozmasin :)
Kullanıcı avatarı
Che Guevara
Mesajlar: 366
Kayıt: 07 Ara 2005, 02:06

Mesaj gönderen Che Guevara »

amiel , schopenhauer ı biraz arastırdım şimdi , fight club filmini izlemediysen sana onu izlemeni öneririm benzer düşünceler içeriyorlar gibi geldi bana.
Cevapla