2009 , Sosyal-Fobi.net ve siz

[r_ozurlu]

2009 geceli 10 gün olacak.
2009'un basi ile sonu arasinda kendinizde ne gibi degisiklikler oldu, bu sürecte forumun size kattigi sizden aldigi , tanidiginiz yeni insan sayisi ve SF'deki ilerlemeleriniz nelerdi bekliyorum.
Daha eski üyeler 2008 e göre hayatinizda ne gibi farklar oldu, 2010'da da bu forumda kalmayi düsünüyor musunuz, beklentileriniz neler.

[mahsunkul]

2009 senesi benim için çok güzel geçti. İlerde yaşantıma yön çizecek, bi ömür dostluğumuzun devam edebileceği, beni anlayabilen, dertlerimi paylaşabildiğim, samimi arkadaşlarım oldu. Bunun baş mimarı burası.

Son bi sene içersinde sosyalfobi oranımda %60-70 diyebileceğim bi oranda azalma oldu. Tedavime olumlu tepki verebilmem için böyle bi ortama ihtiyacım vardı.

Özellikle buluşmalar bana çok şey kattı. Bu değişimi, buluşmalarda bana raslayan arkadaşlar farketmişlerdir ve söylüyolarda...

Son olarak, bu forum burda kaldığı sürece bende burada kalmayı düşünüyorum.

Umarım nice seneler bu birlikteliğimiz devam eder.

[sigmund]

Burası eskisi gibi değil; sistem formatlandı artık bazı eski resimlere ulaşmak imkansız...

[jack nicholson]

2009 da foruma fazla bakamadım ama hayatımda çok değişiklikler oldu.ilk zamanlarda bu değişikliklerden dolayı çok mutluydum. ama gözüme güzel görünen şeyler pekte hayalimde büyüttüğüm kadar güzel değilmiş.. çok dersler aldım. hayatta istediğimiz şeylerin çok ağır bedelleri oluyor. yani isteklerimize kavuşmanın çok ağır bedelleri var. nasılki sfden kurtulmak ağır bir bedelse.. buradaki herkes önce sf yükünü üzerinden atması gerekiyor. ondan sonra bir takım şeylere girişmesi lazım. yoksa sonuç kesinlikle hüsran olur.
tüm arkadaşlarıma saygılarımla, esen kalın.

[cesaret]

bu forumun bana çok faydası oldu belkite her şeyi bu forum sayesinde yaptım ama eskiden bundan 20 25 gün öncesine kadar çok daha iyiydi eski havası kalmadı

[thereaper]

2009 geceli 10 gün olacak.
2009'un basi ile sonu arasinda kendinizde ne gibi degisiklikler oldu, bu sürecte forumun size kattigi sizden aldigi , tanidiginiz yeni insan sayisi ve SF'deki ilerlemeleriniz nelerdi bekliyorum.
Daha eski üyeler 2008 e göre hayatinizda ne gibi farklar oldu, 2010'da da bu forumda kalmayi düsünüyor musunuz, beklentileriniz neler.

Daha kötü olduğumu hissediyorum. Aslında böyle hissetmemin sebebi de, bugüne kadar kendimi kandırdığımı farketmem sanırım.

Hep insanlarla konuşmam gerektiğini düşünürdüm. Bu sıradan olabilmem için gerekliydi. Ama ben bir şey farkettim, ben sıradan insanlar gibi olmak zorunda değilim. Konuşmayı sevmiyorum, artık gülmek de istemiyorum. Gereksiz bir davranış. İhtiyaçlarımı gidermek için konuşmak yeterli olmalı. Neden hiç konuşmadığım sorulduğunda, artık söyleyeceğim şey; sevmiyorum, gereksiz buluyorum, istemiyorum demek olabilir. Sosyallik falan da istemiyorum. Ama yaşamaya devam edebilmem için şu sosyal fobiden kurtulmamk gerekiyor. Bu durumdan kurtulayım arkadaş markadaş istemiyorum. Şimdiye kadar istememin sebebinin özendiğim olduğunu farkettim. İlginç değil mi, yapamadığım için özeniyorum işte.
Herkes sahte davranıyor sadece çıkarları doğrultusunda yaşıyorlar. Ben de öyle, aksini kim söylüyorsa yalan söylemiştir. Bir kaç arkadaşım olduğunu sandığım insan var, şimdilik onlar yetiyor. Ama arkadaşlarıma karşı da hiç açık sözlü olamıyorum. Onlar hakkında asıl düşüncelerimi hiç bir zaman söyleyemiyorum. İşte SF'yi yenmek bir de bunun için geçerli. Yani elimdekileri koruyabilmem için. Çok bencilce bir laf gibi görünse de, kelimelere değil anlamlara, kavramlara yoğunlaşmak gerekli. Ben elimde olmadan kelimelere, düşüncelere yoğunlaşıyorum aksine.

Hâlâ "merhaba", "nasılsın", "iyimisin", "allah iyilik versin" ve bir çok kelimeyi kullanmanın neden bu kadar kritik önem taşıdığını anlayamıyorum. Selamlaşmak, durumunu bildiğin kimselere hal hatır sormak gibi saçmalıklara, insanlar neden bu kadar değer veriyor? Diyelimki sordular "reaper nasılsın bugün?" ne diyeyim. Benim nasıl olduğumdan kime ne? "İyiyim, teşekkür ederim" deyip geçiyorum ama hiç iyi değilim, berbatım, anlamsızlıklarla yaşamaktan, yaşamaya devam etmek zorunda olmaktan bıktım artık. Ama bunu öylesine adetten sorulmuş bir soruya karşılık olarak söylesem, ne işe yarayacak? Belki sorduğuna bile pişman olurlar. Bunu pek çok defa gözlemledim. İnsanlar karşısındakinin durumunu merak ettiği için değil, sadece konu açmak için kullanıyorlar. Yani sadece bir anahtar. Ben de öyle yapıyorum evet bu sadece bir anahtar. Arabayı çalıştırmak için anahtarı takar kontağı çevirirsiniz. Konuşmaya başlamak için selam verir, sonra hatrını sorarsınız. Ateşleme tamamsa konuşmaya başlayabilirsiniz. Peki konuşmayacaksam buna ne gerek var? Pek çok defa denemeler yaptım, öyle ya SF'den kurtulabilmek için (hatta herhangi bir şeyi öğrenebilmek için) bol bol alıştırma yapılmalı ve kendimde şunu keşfettim:
Hiç tanınmadığım bir ortamda, konuşma konusu açabiliyorum. Evet ama konuşmaya ve dinlemeye hiç tahamülüm yok, hemen daralıyorum. Zaten insanların konuşmaları da sorular ve cevaplar üzerine sadece. Yani insan niye bundan zevk alır hiç anlamam. Bir de övülmeyi beklentisiyle sormadan söyleyenler var tabi:
K- Bugün şuraya gittim, bunu yaptın
D- vay iyi yapmışsın kardeşim afferim. bende isterdim ama iş güç işte biliyorsun çok meşgulüm

İkisi de yaptıklarıyla övünüyor ve tebrik bekliyorlar.

Neyse ben yazmaktanda sıkıldım şimdi. Demek istediğim ben hayatın anlamsızlığına takıldım. Umarım 2010'un sonunda beni ne forumda görürsünüz ne de gerçekte.

not: ben böyle yazabiliyormuydum?
evet yazabiliyorum.
ama işime gelmiyor işte

[sigmund]

Sigarayı bırakman; yengeden ayrıldığın halde bunu başarabilmiş olman büyük irade örneği !

2009 da foruma fazla bakamadım ama hayatımda çok değişiklikler oldu.

Kutlarım.

[thereaper]

Asıl yazacağımı yazmamışım. Ben kendimi beğenmediğimi farkettim. Hergün kitaplarda orada burda yazdığı gibi, aynada kendime uzun uzun bakıyor, kendimin ne muhteşem birisi olduğunu kendime itiraf ediyordum. Aslında iltifat ediyormuşum. Muhteşem değilim, olmak zorunda da değilim. Ama bunu bilmem, kendimi beğendiğim anlamına gelemez. Hep iyi yönlerimi görmeye çalıştım iyileşmek için ama olmuyor, yanlışlarım doğrularımdan daha çok ve mmalesef bir yanlış iki doğruyu götürüyor bu hayatta. Artık netlerim eksi kaçlardadır kim bilir. Aynaya bakıyorum, gülüyorum. Çok salak bi gülüşüm var benim, eskiden beğenildiğini düşünürdüm ama bu kendimi iyi hissetmem için uydurduğum bir yalanmış işte. Gözlerimi de kaşlarımı da, burnumu da ağzımı da kafamı da bedenimi de hiç mi hiç sevmiyorum. Konuşmamı, ses tonumu hele konuşurken boğazımın ağrımasını, ağrımadığında düdük gibi çıkmasını da devmiyorum. İnsanlar neden beni sevmiyor? Görünüşümden mi? Evet belki yüzümden değil de giyinişimden yürüyüşümden olabilir. Pek bakımlı sayılmam, daha doğrusu insanların anladığı şekilde bakımlı değilim. Temizlik benim için bakımlılıktır ve bana yeter. Ama insanlar takılar, boyalar, parfümleri, jöleleri bakımlılık sayıyor. Asıl insanlar sesimden dolayı beni sevmiyorlar. İlk başta sesimi pek duyamazlar, ama açıldığımda da duyduklarına pişman oluyorlardır herhalde. Ben bile pişman oluyorum, konuşurken kendi sesimden rahatsız oluyorum, gülmemi hiç sevmiyorum. İnsanlar kim bilir neler düşünüyorlar. Ben anladım artık her şeyi. SF benim düşüncelerimden dolayı değil, insanların bana karşı tavırlarından dolayı gelişiyor. Psikolokglar halt etmiş. Kitaptan okumakla yaşamak bambaşka. Birisi çıkıpta burkovik teyze var sf'liymiş demesin. Belki doğrudur, belki de bir reklam stratejisi. Ama doğruysa sf'den tam olarak kurtulabildiğini sanmıyorum. Programlarını takip ederim. Onun gibi birisinin, hakları için kavga edebileceğini sanmıyorum.

[caferali]

therpear, 1. mesajında benim söylemek istediklerimi yazmışsın... hayatın sıradanlığı içinde hiçbir anlam yok. herşey boş. haliyle ortalama bir insan için sohbet konuları da hep boş şeyler oluyor. ille de onların boş sohbetlerine katılmam gerekliyor. önemli olan gerektiğinde konuşabilmek, hayatın devamlılığı içinde...
2. mesajında yazdıklarını kendim için ben de düşünüyordum bi aralar. ama artık bunun böyle olmadığını görüyorum.
insanlar beni seviyor ya da sevmiyor diye bir şey yok. ben insanların özel olarak umrunda değilim. insanlar için belirli öncelik dereceleri vardır. en sevdikleri kişiler, onlar için sıradan olan kişiler ve de özel olarak sevmedikleri hatta nefret ettikleri kişiler.. ben hep ortalardayım. nötr...
dış görünüşün hiç önemli olmadığının farkındayım. özellikle aynı cinsten kişiler için dış görünüşün hiçbir önemi yok. niye olsun ki?
benim sesim de iğrenç ötesi.. ama napalım yani herkesin bülent ersoy gibi sese sahip olması mümkün değil. :P daha kötüleri de var. ilk tanışma anında itici ve ötekileştirici olabilir sonrasında hiçbir önemi yok.
neyse çok şey var yazılacak ama şimdi zihnimi toparlayamıyorum...

[IRMAK_]

2009 da sanırım foruma yazma ve girme rekorunu mahsunla ikimiz kırdık,2009 artık ekonomik olarak standartlarımın çok iyileşmesini beraberinde getirdi,2009 da bi köşe noktasına vardım ya tüm aciz yönlerimi kabul edip kabuğumda bi fare gibi yaşıcakdım,yada mücadele edicekdim,ben mücadeleyi seçtim,ayrıca şöyle söylüyüm ,sfnet benim için,yüzüme tokat gibi vuran sf durumlarımı açabildiğim beni rahatlatan tek sığınağım,ilerde bigün buluşmalara da katılacağım,bu sene forumda biraz daha ağır davranmak istiyorum,ama şunu farkettim 30 lu yaşlar bir kadın için daha güzel ve enerjik olmayı,kapasitesinin farkında olmayı getiriyo,bu sanırım yazılarıma yansıyordur,başkaaaaaa,artık aile gibi olduk burasıyla,benim ailem biliyor burayı ve kıskanıyolar benden burayı şimdilik bu kadar

iyiki karşılaştık seninle sfnet,negüzel bir birlikteliğimiz var

[katre]

2009 benim için_birkaç şey dışında_ çok kötü geçti.

Kendimle ilgili de çok şey değişti.Değişmez sandığım,hayatım boyunca öyle düşüneceğim sandığım düşüncelerim,hayatla ilgili çocukça fikirlerim çok değişti.Değişmek zorunda kaldı.Ne kadar büyük sözler söylediğim şey varsa hepsi başıma geldi.Yapmam,yapamam dediklerimi yaptım.İnsanları daha az önemsemeye ve takmaya başladım.Forumunda eski değeri yok gözümde.Birkaç değerli üye dışında tabi..Öyle işte carpe diem daha ne diyem:)

[penceyprep]

thereaper'in ilk mesajı çok etkileyici, katılmamak mümkün değil. Sahtekarca yapılan şeylere karşı duygu patlaması olmuş.
Bana gelince; böyle bir rahatsızlığım olduğunu öğrendikten sonra biraz rahatladım, tıkandığım noktalarda, bir işi beceremediğimde sığınacağım birşey var artık; "sf'liyim yaa, çok normal" diyeceğim kendi kendime. Ben ortaokuldan itibaren böyle biriyim lisede de böyleydim, üniversitede de. 1000 yıldır değişmedim 2010 damı değişeceğim. Bu benim karakterimdir artık. Çok karizmatik.
Bana sf gibi bir sıkıntı yeterli, bununla yaşayabilirim ama hayat başka yüklerde yükleyip köşeye sıkıştırırsa beni o zaman giderim.

[Fluperson]

2010 a girince bu siteye üye oldum yakın bir zamanda.Benim gibi hisseden insanlarla sanal da olsa iletişim kurmak çok mutlu etti beni.

2009 da belki de 2008 de bir karar almıştım.Okulun psikolojik danışma birimine gitmeye.2010 oldu hala gidemedim.2. dönemde gitmeyi düşünüyorum şu cesaretimi toplarsam.

[sf_li_prenses]

foruma katılalı 1 gün oldu ama kendim gibi insanlarla karşılaşmak iyi geldı . zaten sfli oldugumu ögrenmem 2009 ekımdeydı
2010'un ve forumun bana çok şey katacagını düşünüyorum ....

[OverTheRainbow]

2009 başlangıç ve bitişlerle dolu bir yıl olarak geçip gitti...bunların hepsi de bana deneyim kazandırdı,daha da olgunlaştım...

2010 ise güzel başladı.benim için önem arz eden bir sorunumun düzelmesi açısından büyük bir adım attım ayrıca yarın bir başka bitiş yaşayacağım.fakat buna da deneyim gözüyle bakıyorum ve gelecek aylardan umutluyum.inşaallah güzel olacak her şey...