bana sorun

[ugurd]

Merhaba,
öncelikle sosyal-fobik olduğumdan şüphe edebilecekler için şunu söyleyim;bakkala giderken titrediğimi hatırlıyorum..(panik atak da değildi)
üniversitede bi kıza aşık olmuştum,çok seviyodum da sosyal-fobim olmasaydı,bugün o benim kız arkadaşım olucaktı büyük ihtimalle..beni anlamadı ve gitti.ben onun peşinden koştuğum dönemlerde sosyal-fobi illetinden kurtulmuştum.sosyal-fobi utangaç çekingen gözükmeyi dünyanın en korkunç şeylerinden biri olarak algılamakla var olan birşeydir.her utangaç ve çekingen insan sosyal-fobik değildir;çoğu değildir..beni sosyal fobiden iyileştiren olay da bu bahsettiğim kızın benim çok çekingen gözüktüğüm bi anda benden fazla bi biçimde etkilendiğini belli eden hareketinden sonra oldu çok büyük ihtimalle çünkü bu bahsettiğim kız sosyal fobimi çok dürtüyordu.kırılma noktası bu oldu.
1.5 sene sosyal-fobisiz yaşadım ,tahminen başka bi psikolojik sıkıntıdan ötürü kullandığım ilaç ters tepti ve sosyal-fobim geri döndü(kötü haber ama şu an çok ağır bi biçimde yaşamıyorum etkisi az)..
yani ilaçla bu illetten kurtulanlar var o yolu deneyin MUTLAKA diyicem.(ben de başladım bi ilaca,gözlerimde kapanma yan etkisi yaptı da şimdilik bıraktım)
bana mutlaka sorun çünkü ben sosyal-fobiyi düşünce boyutunda çok irdeledim.insanlardan korkmanın bi sonucu olabilir bu hastalık.şu son dönem yaşadığım öyle galiba..spesifik(özel durumlar) örneklerden konuşalım.ilk söyleyeceğim şey şu her çekingenliğinizi,utangaçlığınızı sosyal-fobiye de bağlamayın.yine çevremde sosyal-fobisi olup ta kurtulan insanlar tanıyorum .umudunuzu kaybetmenizi şeytan çok istiyor.

[sigmund]

Sana neyi soracağız ?

[mahsunkul]

Sana neyi soracağız ?

Bi kaç çözüm önerisi var arkadaşın, faydalı olabileceğini düşünmüş muhtemelen..

bana mutlaka sorun çünkü ben sosyal-fobiyi düşünce boyutunda çok irdeledim.insanlardan korkmanın bi sonucu olabilir bu hastalık.şu son dönem yaşadığım öyle galiba..spesifik(özel durumlar) örneklerden konuşalım.ilk söyleyeceğim şey şu her çekingenliğinizi,utangaçlığınızı sosyal-fobiye de bağlamayın.yine çevremde sosyal-fobisi olup ta kurtulan insanlar tanıyorum .umudunuzu kaybetmenizi şeytan çok istiyor

[ugurd]

Sana neyi soracağız ?

yani özel örnekler dedim..şurda sıkılıyorum burda çekiniyorum gibi durumları anlatırsanız bişeyler yazabileceğime inanıyorum.
örneğin yüz kızarmasından şikayetçi bazıları da hani yüzü kızardığında diğer insanların ona kötü baktığını düşünüyorsa yanılıyor.
sosyal-fobi benim anladığım düşünce bozukluklarından oluşuyor;bunlar üzerinde konuşursak mutlaka rahatlama olucaktır.

[GZM]

tamam soruyorum.Eski sevgilimle sosyal fobm yzden bulaşmadm ayrıldm şimdi tekrar konuşuyorz beni hç anlamadı ve görşmk istiyo ama ben mide bulntısndan gidemiyorm nasl geçicek ilaçta kullannıyorm yıllardr..Beni anlyp yardm etse cesrtlenicem ama anlamıyooo!!!!napıcam ben?

[ilk79]

Her çekingenliğimi utangaçlığımı sosyal fobiye bağlıyorum çünkü ben normalde hiç ama hiç çekingen bir insan değildim-değilim. Çocukluk yıllarında aşırı sosyal bir çocuktum. Veda gecelerinde bana şarkı söyletirlerdi, müsamerelerde şiir okuturlardı. Öğretmenimi gider şapur şupur öperdim. Bu kadar girişken bir çocukken ortaokul yıllarında ailemin maddi durumu bozuldu, ben koleje gidiyodum ve çok dışlandım. Babam ergenlikte beni aşırı sıktı, üniversiteyi dışarda okumama izin vermedi, beni arkadaşlarımın yanına yollamadı, sokağa çıkmama bile izin vermedi. Babamla çok büyük problemler yaşadım. Ama onu suçlamıyorum şu yaşımda. Sosyal fobi lise yıllarında patlak verdi hatta olayı bile hatırlıyorum, kitlenmiştim resmen. Hayatımı etkiledi; üniversitede sunum yapçam diye kusmalar, yeni arkadaşlıklar kurarken zorlanmalar falan..Ailemde ise kardeşim ve kuzenlerim hep aşırı güvenli insanlardır, tabi bu benim için işleri zorlaştırdı; hep kıyasladım kendimi onlarla. Babam kardeşimde bende yaptığı hataları yapmadı, ve de şimdi anlıyorum ki ben aşırı hassasmışım ki bu olaylardan bu kadar etkilenmişim. Benim gibi bunları yaşayıp gayet sağlıklı insanlar da var. Yani tabi yaşadığım şeyleri uzun uzun yazmıyorum, ama mezun olduktan sonra bile bu hastalık bana çok köstek oldu özellikle iş görüşmelerinde. Ama ben hiç yılmadım,çok umutsuzluğa düşsem de..Bu illetin çoğunu aştım. Zaten kendimi rahat hissettiğim ortamlarda hep girişkendim. Ama şimdi olmuyo mu kötü şeyler..hem de nasıl..O kadar çok sunum yapmam gerekiyo ki..Ve ben her seferinde ölüp ölüp diriliyorum..Ama bunu kabullendim ve artık eskisi kadar takmıyorum..)

[ugurd]

ilk79 sunum yaparken zorlanıyorum dedin üniversitede aynı zorlukları ben de yaşadım gerçekten zor,Allah yardımcın olsun.Diyeceğim şu sosyal-fobiyi umursamamazlıkla yenemezsin.Şu var; sen sunum yaparken rahat gözükememekten korkuyosan insanlar senin rahat olup olmamana senin zannettiğin kadar DİKKAT ETMİYORLAR.sosyal fobik insanlar rahat gözükmemeyi, çekingen gözükmeyi dünyanın en kötü durumlarından biri olarak sayarlar,sosyal fobik olmayan,sağlıklı insanlarda bu his yoktur.Evet onlarda da rahat gözükmeyi dert edenler vardır ama dikkat ettiyseniz bu tip insanlar çekingen olur ve dert etmeleri bir sosyal-fobiktekinden çok azdır çünkü sosyal-fobiklerinki hastalık ya da düşünce bozukluğu gibi bişeydir.

[ugurd]

tamam soruyorum.Eski sevgilimle sosyal fobm yzden bulaşmadm ayrıldm şimdi tekrar konuşuyorz beni hç anlamadı ve görşmk istiyo ama ben mide bulntısndan gidemiyorm nasl geçicek ilaçta kullannıyorm yıllardr..Beni anlyp yardm etse cesrtlenicem ama anlamıyooo!!!!napıcam ben?

sosyal fobik olduğunu söyledin mi? söylemediysen mutlaka söyle bence sevgilin çünkü rahatlatıcı olucaktır.ama açıkla nasıl bişey olduğunu seninle görüşmekten çekinmeyi bırak korkuyorum de..

[ugurd]

*ayrıca "bana sorun" çok iddialı olmuş,kibirli gözüktüysem kusura bakmayın ben durumun zorluğu için böyle konuştum.
bu hastalığı yenmenin yolu arkadaşlar öncelikle bunu kabullenmektir.zorumuza gitmesin sosyal-fobik oluşumuz..

[sigmund]

Kibirden ziyade bazı şeyleri aşmışsın izlenimi edindim... Sonradan aşağıdaki mesajı yazman da mütevazilik anlamında güzel olmuş... Yanımda kız varken rahat yürüyebilmek haricinde fazla sıkıntım kalmadı...Uzun yıllardır uğraşsamda bazı şeyler değişmedi...İstanbul'a yolun düşerse buluşmalara katıl. Tanışırız...

*ayrıca "bana sorun" çok iddialı olmuş,kibirli gözüktüysem kusura bakmayın ben durumun zorluğu için böyle konuştum.
bu hastalığı yenmenin yolu arkadaşlar öncelikle bunu kabullenmektir.zorumuza gitmesin sosyal-fobik oluşumuz..

[ilk79]

ugurd, söylediğin herşeye sonuna kadar katılıyorum. Eskisi kadar takmıyorum demem de aslında umursamamazlık değil bi nevi savunma mekanızması.. Yani zaten bana nooluyosa hep çok düşünmekten ya da takmaktan oluyo. Yani sunum yaptım, çok heyecanlandım diyelim, ben insanların bunu takmadığını bile bile kendimi yiyip bitiriyodum, ama artık bunu kendime hatırlatarak kendi kendime telkinde bulunuyorum

[ugurd]

yazılan her mesajı okuyorum.buluşma için kendimi yorgun hissediyorum.bu zamana kadar ki hayatımın en zor dönemini yaşıyorum.Allah beterinden saklasın. maddi durmununuz varsa psikoloğa da gidebilirsiniz eğer iyi bir psikologsa çok yararı oluyor mutlaka tavsiye ediyorum.psikolog olmasa da aileden birileriyle bu konuda dertleşin en azından..

[ugurd]

yanımda kız varken yürüyebilmek sıkıntısı bende de vardı ama geçiyor.gücün varsa üzerine git ama değmiyo bu çabaya diyosan da boşver.(yani kızla yürüyebilmek seni çok ta mutlu etmiyosa anlamında dedim)

Kibirden ziyade bazı şeyleri aşmışsın izlenimi edindim... Sonradan aşağıdaki mesajı yazman da mütevazilik anlamında güzel olmuş... Yanımda kız varken rahat yürüyebilmek haricinde fazla sıkıntım kalmadı...Uzun yıllardır uğraşsamda bazı şeyler değişmedi...İstanbul'a yolun düşerse buluşmalara katıl. Tanışırız...

*ayrıca "bana sorun" çok iddialı olmuş,kibirli gözüktüysem kusura bakmayın ben durumun zorluğu için böyle konuştum.
bu hastalığı yenmenin yolu arkadaşlar öncelikle bunu kabullenmektir.zorumuza gitmesin sosyal-fobik oluşumuz..

[ugurd]

sosyal fobiyi umursamamazlıkla yenemezsin dedim ama belki yenen vardır.ben, ben de dahil çoğu sosyal-fobiğin bunu bu şekilde yenemeyişini kastettim.

ilk79 sunum yaparken zorlanıyorum dedin üniversitede aynı zorlukları ben de yaşadım gerçekten zor,Allah yardımcın olsun.Diyeceğim şu sosyal-fobiyi umursamamazlıkla yenemezsin.Şu var; sen sunum yaparken rahat gözükememekten korkuyosan insanlar senin rahat olup olmamana senin zannettiğin kadar DİKKAT ETMİYORLAR.sosyal fobik insanlar rahat gözükmemeyi, çekingen gözükmeyi dünyanın en kötü durumlarından biri olarak sayarlar,sosyal fobik olmayan,sağlıklı insanlarda bu his yoktur.Evet onlarda da rahat gözükmeyi dert edenler vardır ama dikkat ettiyseniz bu tip insanlar çekingen olur ve dert etmeleri bir sosyal-fobiktekinden çok azdır çünkü sosyal-fobiklerinki hastalık ya da düşünce bozukluğu gibi bişeydir.

[sigmund]

Üzerine gitmeyi istiyorum fakat yanımda yürüyecek kız bulamıyorum.

yanımda kız varken yürüyebilmek sıkıntısı bende de vardı ama geçiyor.gücün varsa üzerine git ama değmiyo bu çabaya diyosan da boşver.(yani kızla yürüyebilmek seni çok ta mutlu etmiyosa anlamında dedim)

Kibirden ziyade bazı şeyleri aşmışsın izlenimi edindim... Sonradan aşağıdaki mesajı yazman da mütevazilik anlamında güzel olmuş... Yanımda kız varken rahat yürüyebilmek haricinde fazla sıkıntım kalmadı...Uzun yıllardır uğraşsamda bazı şeyler değişmedi...İstanbul'a yolun düşerse buluşmalara katıl. Tanışırız...

*ayrıca "bana sorun" çok iddialı olmuş,kibirli gözüktüysem kusura bakmayın ben durumun zorluğu için böyle konuştum.
bu hastalığı yenmenin yolu arkadaşlar öncelikle bunu kabullenmektir.zorumuza gitmesin sosyal-fobik oluşumuz..