Kalkın bilgisayarın başından.Şu ilaç daha iyimiş bu piskolog daha iyiymiş bırakın bu muhabbetleri.Çıkın dışarı ve korkularınızla yüzleşin.Girin ortamlara yok giremiyorum yok çekiniyorum yok yüzüm kızarıyor, yok saçmalamaya başlıyorum, bırakın bunları Nolacak saçmalıyorsan nolacak yüzxün kızarıyorsa, nolacak terliyorsan nolacak titriyorsan konuşacaksın kardeşim korkularınla yüzleşeceksin. Olmadı mı tekrar deneyeceksin. Gidip bir köşeye çekilip ben böyleyim deyip kendini suçlamayacaksın kardeşim. ARtık sen bir SF savaşcısısın.Ortamlara gire çıka göreceksinki olumlu tecrübeler kazandıkça korkuların azalacak, cesaretin artacak, özgüvenini yeniden kazanacak ve sıkıntılarından kurtulacaksın inşallah. Yok şu ilaçmış yok bu piskologmuş bunlar boş şeyler Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur.
Cesaretini arttırmak için bir reçete;
Hani bir yazar vardır ya kişisel gelişim kitaplarının babası Anthony Robbinson onun sınırsız güç kitabında basbas bağırdığı bir nokta var. Temelde şu esasa dayanıyor yani nasıl biri olmak istiyorsan o şekilde giyin o şekilde bak,oşekilde konuş, bende sizin gibi sf si olan biriydim cesaretimi toplamak için biraz kabadayı vari sesimi kalınlaştırınca ve ses tonumu yükseltince cesaretimi daha rahat toplayıp sosyal ortamlarda daha rahat olabiliyordum. bence sizde deneyin. yok ben bunları yapamam kardeşim uğraşamam diyorsanız size çok basit birşey söyleyeceğim onu yapın garanti sf yi yenersiniz. Gidin işlek bir yerde kasiyerlik yapın garsonluk yapın. Sloganımız cesaretliol, aldırma tekrar dene yardımcı olabildimse ne mutlu banaa. Hojçakalın Bu arada kendiniz için ve tüm sf'liler için dua etmeyi unutmayın...
eskiden kullnılırmış ya savaşlarda top,kendimi topun içine konan bomba gibi hissettim bir an,sen de fitili ateşleyen kişisin
şimdi dışarı allah allah nidalarıyla çıkıcam,boynumda tüfek niyetine astığım çantam,bir kaşımı kaldırıp etrafa hadi!hadi gelsenize! bakışları fırtalatacağım
bunlar şaka ama yazın beni böyle motive etti işte ...
sağol
bu mantıkla gittigim 2 günlük gezim zehir oldu. öyle söyliim. hoş bende buradaki çogu kişiye nazaran sf biraz daha az sanırım fakat orda cidden açıga çıktı. 8-10 kişilik ömrümde hiç tanışmadıgım kankamın arkadaş grubunun yanına bide havuz başında gidip tanışma faslına girdikten sonra anladım ki harbiden sfliymişim. keskin bi baş agrısı ve aşırı sinir başladı. biri kinayeli bir laf etse gözüm kararıp elimden bir kaza çıkabilirdi. sinir harbi geçtikten sonra o 8-10 kişilik grubun ne kadar iyi oldugunu farkettim. gerçekten samimiymiş gibi konuşmaya çalışıyorlardı benimle. fakat istemdışı bir şekilde sürekli sinirli oldugum zaman düşüncelerimi kontrol edemiyordum. kısacası beni aşan ve düşüncelerimin kontrolünü kaptırdıgım bir hadise vardı. sırf o olay bu gezimi rezil etti ve sanki kabus gibi yaşanıp bitmesine neden oldu. bir sorun yaşandı mı ? hayır ama uyuşturucu almışım gibi geçti o 2 gün. ne aklımda kalan bir anım var nede herhangi bir görüntü. enteresandır ki sen kalın bi sese sahip olmaya çalışırken bende rahat bir iletişim için tam tersi bir şekilde bu sesten ve sert görüntüden kurtulmaya çalışıyorum. umarım kurtulmayı tamamen başarabilmişsindir, ne diyebilirim. ben son denememde başaramadıgımı farkettim.
Ben bu mantiga pek inanmiyorum
Eger sf pek illerlememise belki yardimedebilir.Yani daha kisiliginin farkindaysan ve hangi durumda nasil davranacagini biliyorsan ve bunu biraz olsun kendin kontrol edebiliyorsan bunu illerletebilirsin.
Ama cogumuz öyle bir durumdayizki korkularimizla karsilasinca hic birzaman kendi gercek kisiligimizi yansitmiyoruz.Yani hic istemedigimiz gibi ve ve hic istemedigimiz bir zamanda gülümsüyoruz ve hareketler sergiliyoruz.Yani kendimizi kontrol edemiyoruz.Maskelerimizi takip birnevi kendimizi rezil etmemeye calisiyoruz.
Ben bir huzurevinde calisiyorum.Yani korkularimin tam icindeyim.Hergün maskemi özenle takip isime gidiyorum.Hic kendim olamiyorum.Belki birzaman sonra alisiyor insan ama insanlara degil maskeyi daha iyi kullanmaya.Ya ordaki insanlarla konusmak icin kacmamak icin cok cabaliyorum ve iyi basariyorum ama maskemi bir türlü cikaramiyorum.Yani hep kendimi ve onlari kandirarak.Icimdeki korkular akip tasarken ,üzgünken,sinirliyken,yorgunken,mutsuzken ben hep gülümsüyorum yani.Is arkadaslari ne kadar sikici birsey anlatirsa anlatsin ben patlasamda cok heycanliymis gibi dinliyorum.Ya onlarla birlikteyken sergiledigim kisiligimden nefret ediyorum.
böyle bir sorunla başedebilmek için huzurevi kadar güzel bir yer olabilir mi ya. hem ordaki yaşlı insanların tecrübeleri var hem gelecekte nasıl bir halde olabilecegini düşünüp şuan yaşadıgın zamanını daha iyi degerlendirmek için kendini motive ediyorsun fln. tabii bu benim bakış açımdan teorik bi yorum . uygulamada tam tersi olabilir ,sanada hak vermek gerekiyor.
Sf li insanlar cok hassas insanlar cogukez.Tam tersinide düsünebilirsin yani.Onlarin o halini görünce "sonunda bu hale gelmek icinmi yasiyoruz" diye herseyden vazgecmeyide düsünebilirsin. Kendin hayata tutunamazken birde onlarin acisina tanik olmak,onlari ayakta tutmaya calismak.Oda baska bir maske yani.
yasli insanlarin tecrübeleriyse sen yüzünde bir perde ile gezerken sana ne getirebilirki.Sen zaten etrafindakilerden daha fazla kendinle ugrasiyorsun.
Beril yazdı:Sf li insanlar cok hassas insanlar cogukez.Tam tersinide düsünebilirsin yani.Onlarin o halini görünce "sonunda bu hale gelmek icinmi yasiyoruz" diye herseyden vazgecmeyide düsünebilirsin. Kendin hayata tutunamazken birde onlarin acisina tanik olmak,onlari ayakta tutmaya calismak.Oda baska bir maske yani.
yasli insanlarin tecrübeleriyse sen yüzünde bir perde ile gezerken sana ne getirebilirki.Sen zaten etrafindakilerden daha fazla kendinle ugrasiyorsun.
Belkide onlarin acisi uzerine simdikinden cok daha fazla dussen, kendi acilarini dusunecek zamanin olmaz...
deagolbrandybuck bu kendimi tamamen unutmak veya kandirmak olmazmiydi.Ya kendimizi okadar unutmusuzki zaten bu bir nevi yasarken ölüm olurdu.Yani düsünsene bir dünyada okadar cok aci varki biz sf liler
o acilarin üzerine düssek kendi sf sorunumuzu unutabilirmiyiz.Bence baskalarinin acilariyla kendi sorunlarimizi bastirmaya calismak cok yanlis olurdu.Zaten kendimizi okadar degersiz hissederken birde baskalarinin acilarinin yaninda kendi acilarimizi daha kücük ve degersiz görmek.
Beril yazdı:deagolbrandybuck bu kendimi tamamen unutmak veya kandirmak olmazmiydi.Ya kendimizi okadar unutmusuzki zaten bu bir nevi yasarken ölüm olurdu.Yani düsünsene bir dünyada okadar cok aci varki biz sf liler
o acilarin üzerine düssek kendi sf sorunumuzu unutabilirmiyiz.Bence baskalarinin acilariyla kendi sorunlarimizi bastirmaya calismak cok yanlis olurdu.Zaten kendimizi okadar degersiz hissederken birde baskalarinin acilarinin yaninda kendi acilarimizi daha kücük ve degersiz görmek.
Beril, benimkisi sadece bir oneriydi. Kendi açından sende haklısın tabiki...
Beril yazdı:Ben bu mantiga pek inanmiyorum
Eger sf pek illerlememise belki yardimedebilir.Yani daha kisiliginin farkindaysan ve hangi durumda nasil davranacagini biliyorsan ve bunu biraz olsun kendin kontrol edebiliyorsan bunu illerletebilirsin.
Ama cogumuz öyle bir durumdayizki korkularimizla karsilasinca hic birzaman kendi gercek kisiligimizi yansitmiyoruz.Yani hic istemedigimiz gibi ve ve hic istemedigimiz bir zamanda gülümsüyoruz ve hareketler sergiliyoruz.Yani kendimizi kontrol edemiyoruz.Maskelerimizi takip birnevi kendimizi rezil etmemeye calisiyoruz.
Beril aslında bu konuda sana hak veriyorum. Bendeki sf o derece şiddetliydiki yolda giderken kafamı kaldıramazdım.Karşıdan geçen insanlara baktığımda kafama 10 kilo bi ağırlık bindiğini hissederdim ve boynumda sanki o yükü kaldırırmışım gibi ağrı oluşurdu. Ben hastalığın en zor dönemlerini atlattım. Şimdi bazen hortlamak için çaba gösteriyor . Onu bu Topicte anlattığım şekilde sindiriyorum.. Ama bu hastalığın en azgın döneminde İnternet cafede kasiyerlik yaptım.. 25 masalık internet cafenin hepsine tek başıma bakıyordum..Hem çaylarıyla ilgileniyordum... Hem bilgisayardaki aksaklıklarla baş ediyordum. Biri ordan diyodu bu oyun niye açmıyor. Tam ona gitmişken kasaya gelen birisi ücret alabilirmiyiz diyordu..Ve bu internet cafe 2 katlıydı anlayacağın.Bu işlerin hepsine birden koşturmaktan. Sf li oldğumu her geçen gün unuttum..Ama zorlanmadım mı ilk zamanlar tabi zorlandım..İşin özü kafanızı tamamen vermeniz gereken bir işe girmek sıkıntımızı çözecektir.
