Sosyal-Fobi.net , Sosyal Fobililerin buluşma noktası

Merhaba öncelikle ben 16 yasındayım bende bu siteyi 1 hafta önce felan farkettim 14 yasında sf olduğumu düşünüyordum biri bana bişey sorarken elim ayağım titriyor yüzüm kızarıyor elim terliyor bunların ne demek olduğunu araştırdım ve sosyal fobiyi bayağı bir araştırdım aslında ortaokulda böyle birşeyim yoktu ama ne zaman liseye başladım sf oldum insanlarla iletişim kuramıyorum aslında arkadaş grubum var orda rahat davranabiliyorum onlarda 2-3 kişiler zaten ama diğer insanlara karşı rahat olamıyorum biri bana ters birşey söylese bile sesimi çıkaramıyorum hadi merve bu sefer başaracaksın diyorum içimden ama yapamıyorum kendimi zorlamaya çalışıyorum bu sefer olacak diye ama kaç sefer oldu hiçbir şey değişmedi aileme konuyu açtım onlarda bunu geçirmek senin elinde diyorlar hiçbir şey yapmıyorlar ben elimden geleni yapıyorum kendimi o kadar çok zorluyorum ki insanların yanına gidiyorum bu sefer konuşacak konu bulamıyorum kendimi salak gibi hissediyorum ama tek birşey bile söylediğimde o kadar çok mutlu oluyorum ki devamının gelmesini sağlamaya çalışıyorum olmuyor hergün evden bu sefer başaracam diyerek çıkıyorum ama yine başaramıyorum bazı insanlara bakıyorum nasıl bu kadar rahat olabiliyorlar şaşırıyorum onlara çok imreniyorum çok korkuyorum geçmicek, hayatım boyunca sürecek diye aslında doktora gitmek istiyorum ama ondan da korkuyorum hep ne söylicemki diye düşünüyorum veya benim bilinçaltımı nasıl değiştirecek burdan anladığım kadarıyla birçoğunuz sfyi yenmiş lütfen yardım edin geceleri yatarken aklıma geliyor sürekli ağlıyorum başaramıyorum diye birçoğunuzun hikayelerini okudum banada yardımcı olun lütfen çok ihtiyacım var

kafanı yorma ben 26 yaşımdayım 25 yaşında öğrendim sosyal fobili olduğumu doktora gitmekten çekinme ne kadar erken yenersen o kadar iyi ilerleyen yaşlarda çok sorun olabiliyor çünki

17'yim geçen sene öğrendim bende sf olduğumu aynı senin durumundaydım ama şuan geçti diyebilirim hiç değilse geçen senelerime nazaran. nasıl geçti dersen zamanla birsürü psikologa gitmeme konuşmama psikiyatra gitmeme ilaçlar kullanmama rağmen yan etkiden başka bişey yapmadı. Zamana bırak yani gitgide azalıyor zaten, sen ne durumdasın bılemem tabi ha bide kız olman Türkiye'de sosyal açıdan büyük avantaj sf nin uzun süreceğini sanmıyorum.

İlk deneyeceğin şey doktor olmalı. Zamanla geçer diye beklersen gereksiz yere risk almış olursun. Doktora ne diyeceğim diye de çekinmene gerek yok, seni yönlendirecek zaten işi o. Ailene doktora gitmek istiyorum dersen yardımcı olacaklarına eminim. Daha gençsin önünde uzun bir zaman var umudunu kaybetmek için bir neden yok sadece biraz çabalaman gerek

Benim de tam 16 yaşımdayken başlamıştı sosyal fobi, ben şu an 21 yaşındayım. Ama sana tavsiyem bir an önce git gide daha kötü bir hal almadan yenmeye çalış, doktora git gerekirse, kendi kendine geçmesini beklersen çok beklersin söyliyeyim. Ben de hiç azalmadı mesela 5-6 yıl geçmesine rağmen nerdeyse hiç bir gelişme yok, bazı konularda ufak tefek gelişme olsa da daha çok geriye gitme var. 15 yaşında yapabildiğim en basit şeyleri bile şu an yapamıyorum.

ben de 16 yaşındayım ve sendeki her şey bende de var hatta daha fazlası 2 yıldır gitmediğim psikolog psikiyatr kalmadı başlarda onlarla da hiç konuşamıyordum ama artık doktorlarımla rahatça konuşabiliyorum şu an beni hem psikolog hem psikiyatr takip ediyo bence doktora bir an önce git hala gitmediysen

psikiyatri felan ne diyorlar yani doktora giden biri bana doktorların neler konuştuklarını hangi uygulamalarını yaptıklarını anlatabilir mi anlatırsanız belki yararlı olabilir doktora gidebilirm

psikiyatri ye anlatıyorsun sosyal fobilisin diyor sana diğer sosyal fobililerede vermiş olduğu ilaçları veriyor (lustral,dideral v.s.).
''1 ay sonra yine gel ilaçların dozunu yukseltıcem'' diyor, 250mg den 500mg ye cıkıyor. ''3 ay sonra gel'' diyor.
geliyorsun ''eğer bir etki olduysa bu şekilde devam et olmadıysa sana seni aşırı rahatlatacak güçlü bir ilaç vericem''
yani olana kadar böyle devam (3. ayda bıraktım gitmeyi. ilaç etkisini gösterdi sosyal fobim azaldı fakat mide bulantısı ve uykusuzluktan dolayı bıraktım ilacı)

ben ilaç istemiyorum ben bu hastalıktan ölsem de ilaç kullanmam ben ruhsal olarak değişmek istiyorum herşeyimle o ilaçlar bıraktığım anda eskiye döndürecek beni o zaman da ömür boyu o ilacı kullanmak zorunda kalacam ben bir ilaca bağımlı yaşayamam o ilacı içtikçe psikolojim daha da bozulacak deli gibi ilaçlar içiyorum ben hastayım diye kendi kendime saçmalicam ben sadece 2 yıl önceki merve olmak istiyorum bu eski yaşantıma geri dönemek,eskisi gibi herkesle samimi olmak herkesle rahatça konuşabilmek susup bir köşede oturmamak ve bunu o saçma sapan ilaçla değil gerçek benle istiyorum ben kendimi değiştirek istiyorum o ilaçlara göre hareket etmek istemiyorum ben sadece eski ben olmak istiyorum.