sf yi yendim

[dragon963]

merhaba arkadaşlar sosyal fobiyi yendim diyen insanlara pek inanmıyorum daha doğrusu sosyal fobili olduklarına inanmıyorum ne gibi problemleriniz vardıda yendiniz ben titriyorum ilaçla tedavi gördüm hipno terapi gördüm sonuç ne zaman ve umut kaybı çözüm birlik olmak üç bin insan aynı anda hareket etmeli bence yeni çözüm çareleri aramalıyız insanları bu hastalıktan haberdar etmeliyiz eski tedavi yöntemlerinin bir işe yaramadığını haykırmalıyız

[_L_N_]

depremle yaşamayı öğrenmemiz gerektiği gibi..

sf ile de yaşamayı öğrenmeliyiz..

acı ama gerçek budur..

tedavisi mümkündür..ama zorlu ve de uzun bir süreçtir...bu süreci göze alanlar sabredip sonuca ererler..

alamaynlar ise pes edip bununla yaşamayı öğrenirler..

[twinkle]

Sosyal fobinin tedavisinin hiç bu kadar zor olabileceğini düşünmemiştim. Hiç tedavi görmedim şimdiye kadar. Üstüne gidersem zamanla geçer diye düşünüyordum. Ama üstüne gitmeyi beceremiyorum o ayrı )
Bir de bazı günler insanda sf'den eser olmuyor. Sanki tamamen başka biri gibi... Ertesi gün uyandığında eski senle yaşamaya devam ediyorsun.Bu neden oluyor acaba. Çevremle çok fazla iletişim içinde olmak zorunda olduğum zamanlar mı cesaretim artıyor. Yoksa cesaretim geldiği için mi o günler sf'yi yeniyorum. Karışık bir durum. Ama böyle cesurca hareket ettiğim günler çok mutlu oluyorum. Eve gittiğimde bile etrafa neşe saçıyorum ) Diğer günler suratım 5 karış. Kimse yanıma sokulamıyor.

[_L_N_]

mareka..

aynıyız üzülme : (

[azimli]

merhaba arkadaşlar sosyal fobiyi yendim diyen insanlara pek inanmıyorum daha doğrusu sosyal fobili olduklarına inanmıyorum ne gibi problemleriniz vardıda yendiniz yöntemlerinin bir işe

sevgili dragon kanserin bile kesin çözümü tıbben yokken kanserli bir hasta bile iyi olabilirken bir sf li niye iyileşemesinki.

bendeki değişmeleri kısaca yazayım.

öncelikle arkadaşlarımın yanında rahatça kahkaha atamıyordum.hemen terlemeye başlıyordum ve yüzüm kızaruyordu.

şimdi kahkahanın alasını atıyorum hemde yer ve kişi ayrımı yapmaksızın

derste hoca soru sorsa cevaplayamıyordum. hemen heyecanlanıyor, terlemeye başlıyordum.

şimdi ben konuya katılıyorum.kendi isteğimle.

önceden bir kızın yanından geçemez, yüzüne bakamazken şimdi istediğim kızla rahatlıkla konuşabiliyor.hiç çekinmeden rahatça bakabiliyorum.

yolda rahat yürüyemezken.insanların bakışı yürüyüşümü değiştiriken

şimdi kendimden emin adımlarla kimseye aldırmadan,insanların bakışları

arasından rahatça geçip gidiyorum.hatta bazılarının yürüyüşüme

bakıp 'şuna bak nekadarda havalı' diye düşündüğünü düşünüyorum.

önceden arkadaşlarımın yanında biraz ezik bir görüntü çizeken,

şimdi onlarla eşit şartlarda konuşuyorum.ve onlarda benim kendime olan güvenimin farkına vardılar.

ve onlara fikirlerimi rahatça kabul ettirebiliyorum.

ailem bişeyen anlamaz,hiç bi iş yapamaz diye düşünürdü.

şimdi babam bir iş yapacağı zaman beni arayıp fikrimi soruyor.

sen ne dersin diye soruyor.

şimdilik aklıma gelenler bunlar.

ve kendine inanan herkes bunları başarabilir. bunu anladım.

[twinkle]

Tebrik ederim azimli. Darısı bütün sf'li arkadaşlara.
Sf'yi yenmende sosyal ortamını değiştirmenin veya eskiden kaçtığın yerlere daha fazla girip çıkmanın etkisi oldu mu? Kendini zorladın mı? Yoksa zamanla yavaş yavaş kendiliğniden mi oldu herşey.
Öff ne çok soru sordum :lol:

[UNUTTUM]

sevgili dragon kanserin bile kesin çözümü tıbben yokken kanserli bir hasta bile iyi olabilirken bir sf li niye iyileşemesinki.

bendeki değişmeleri kısaca yazayım.

öncelikle arkadaşlarımın yanında rahatça kahkaha atamıyordum.hemen terlemeye başlıyordum ve yüzüm kızaruyordu.

şimdi kahkahanın alasını atıyorum hemde yer ve kişi ayrımı yapmaksızın

derste hoca soru sorsa cevaplayamıyordum. hemen heyecanlanıyor, terlemeye başlıyordum.

şimdi ben konuya katılıyorum.kendi isteğimle.

önceden bir kızın yanından geçemez, yüzüne bakamazken şimdi istediğim kızla rahatlıkla konuşabiliyor.hiç çekinmeden rahatça bakabiliyorum.

yolda rahat yürüyemezken.insanların bakışı yürüyüşümü değiştiriken

şimdi kendimden emin adımlarla kimseye aldırmadan,insanların bakışları

arasından rahatça geçip gidiyorum.hatta bazılarının yürüyüşüme

bakıp 'şuna bak nekadarda havalı' diye düşündüğünü düşünüyorum.

önceden arkadaşlarımın yanında biraz ezik bir görüntü çizeken,

şimdi onlarla eşit şartlarda konuşuyorum.ve onlarda benim kendime olan güvenimin farkına vardılar.

ve onlara fikirlerimi rahatça kabul ettirebiliyorum.

ailem bişeyen anlamaz,hiç bi iş yapamaz diye düşünürdü.

şimdi babam bir iş yapacağı zaman beni arayıp fikrimi soruyor.

sen ne dersin diye soruyor.

şimdilik aklıma gelenler bunlar.

ve kendine inanan herkes bunları başarabilir. bunu anladım.

Harikasın azimli=)) kim tutar seni ;) çoooooook tebrikler :!:

[azimli]

Tebrik ederim azimli. Darısı bütün sf'li arkadaşlara.
Sf'yi yenmende sosyal ortamını değiştirmenin veya eskiden kaçtığın yerlere daha fazla girip çıkmanın etkisi oldu mu? Kendini zorladın mı? Yoksa zamanla yavaş yavaş kendiliğniden mi oldu herşey.
Öff ne çok soru sordum :lol:

kendimi zorladığımda bişeyin değişmediğini gördüm ve kendimi zorlamayı bıraktım.çünkü her seferinde kan ter içinde kalıyordum.
ama kendimi zorlamamın şöyle bir faydası oluyordu.sokağa çıktığımda, kendime eve gelene kadar kızıyordum,bazen sinirimden öyle bağırıyordumki kendime(içimden bağırıyordum tabi açıktan değil) yeteeeeeer bırak artık yakamı diye bütün hücrelerimde duyuyordum sanki o sesi.

bulunduğum ortamı değiştirmedim.

ama sf yi yeneceğime gerçekten inanmıştım. ben böyle yaşamaya devam edemem diyordum hep kendime.

ayrıca kendimi seviyordum. şimdi ise kendime hayranım.

çevreden olumsuz eleştiri almıyordum.(genel itibariyle) onunda büyük etkisi oldu.
ve beş sene aurorix kullandım yeneceğime inanarak ve son bir sene hiç ara vermeden.

sonuç ise yavaş yavaş oldu tabi.

ilk önce her anlattığımda çok güldüğüm ama peşindende hemen sf nin devreye girdiği bir olay vardı.

bir gün yine bir arkadaşıma o olayı anlatıyordum birde baktım terlemiyorum ve yüzümde kızamıyordu.o an çok sevinmiştim

ilk olumlu gelişme bu olmuştu sonra arkası geldi.

sorularına cevap verebildimmi bilmiyorum.

[azimli]

unuttum teşekkür ederim.

[Beril]

azimli
cok dogru söylemssin.Kendini zorlamak gercekten hic birseye yaramiyor.Kendini zorladikca insan dahada kendisiyle hic ilgisi olmayan bir kisilik sergiliyor.
Biryandanda o anda kendini caresizce kontrol etmeye calisiyor ve insan nekadar hareketlerini izleyip onlari düzeltmeye"normallestirmeye " calisirsa okadar tuaf hareketler sergiliyor.Ve o zorla girdigin ortamdan ciktiktan sonra iste kendimle gurur duyuyorum filan diyor ama icimiz pek öyle söylemiyor.O sergiledigimiz kisi yine gercek biz olmadigi icin basliyoruz yine kendimizi sorgulamaya elestirmeye hatta coguzaman kendimizden nefret etmeye.

[sosyofobik25]

ben de sfyi büyük oranda yendim ve çok mutluyum. önce depresyona girdiğim için ilaç kullandım sonra baktım ki ilaç sfyi yenmeme yardım ediyo beni rahatlatıyo. ilacı bıraktım ama eski halime dönmedim,mutlu rahat ve de huzurluyum şimdi. benim yemek yeme sorunum vardı onu da yemekhanede yemek yiye yiye iyice hallettim.

inşallah sfden tamamiyle kurtulurum
allah herkese sfsiz günler nasip etsin : )

[karahisarimehmet]

amin...

[kleopatra333]

merhaba!nasıl yendiğini , benim gibi tedaviye yeni başlayan biriyle paylaşır mısın!paylaşırsan çok mutlu edersin inan!!!

[sosyalfobikefe]

uzun süredir gelemiyordum sebebini acıklayamıcagım nedenlerden dolayı.
bu arada ben sf yi yendim.artık heyecanlanmıyorum.bi sürü arkadaş edindim tatillerde dershanede.mahallede. cok mutluyum.
en önemliside bunu kendime inanarak yapmam.

sanırım bu arkadaşımız, ergenlik dönemindeki herkesin yaşadığı utangaçlığı sosyalfobi ile karıştırmış...

[onat]

bu illetten kurtulanlar neden bizede anlatma gereği duymuyolar acep bizde bilsekte bizde kurtulsak herkese anlatırım valla sevincimden ama bidaha buraya girme gereği bile duymamış sanırım arkadaş aahhh ahhh