Sevgili arkadaşlar.Ben Emrah.35 yaşındayım.'Eski' bir sosyal fobiliyim.Çoğunlukla grupta yazıyorum ama son gönderdiğim 3 mesaj yayımlanmayınca gruptan soğudum.Forumun çok daha kapsamlı ve düzeyli bir oluşum olduğunu gözlemliyorum.Anlamsız sansür uygulamasının olmaması da bir başka artısı.Umarım bu çizgisi hiç bozulmadan sürer.
Son birkaç yıldır İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi'nden Profesör Doktor Neşe Kocabaşoğlu'na tedavi oluyorum.Kendisi tam anlamıyla 'harika' bir insan.Ayrıca Türkiye'nin en iyi birkaç uzmanından da biri.Sosyal fobimi yenmemde çok büyük katkıları oldu.Ona müteşekkirim.Onun ve de tabii ki benim ve ailemin/arkadaşlarımın çabalarıyla sosyal fobi illetinden kurtulmayı başardım.Darısı sizlerin de başına.İstemek,inanmak,çabalamak,sabretmek ve de profesyonel yardım almak gerekiyor.Ezbere ilaç KULLANMAMAK gerekiyor.Doktor seçimini çok iyi yapmak gerekiyor.Ama herşeyden önemlisi insanlardan nefret etmemek,onları sevmek,onlar hakkında olumsuz genellemelerden kaçınmak gerekiyor.Listeyi uzatmak olası ama burada noktalıyorum.
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi'nin numarası:02124143000.Neşe Hanımın dahili no'su:21523.Sabahları 09:00 dolaylarında ararsanız ulaşma şansınız çok yüksek.Seanslar 1 saat kadar sürüyor.Ücret 150 YTL,ama değiyor.Seanstan çıktığınızda kendinizi kuş gibi hafiflemiş,sorunlarınızdan arınmış duyumsuyorsunuz.Anlattıklarım düş ürünü değil kesinlikle.Hepsi de gerçek.Memory Center'ın da pek ucuz bir yer olmadığını biliyorum.Ben seçimimi Neşe Hanım'dan yana kullandım ve de sonuçta 35 yıldır düşlediğim yaşama kavuştum.Karar sizin.
Hepinize sosyal fobisiz nitelikli bir yaşam diliyorum.
Emrah
İstanbul'daki arkadaşlara psikiyatr önerisi!
)-
MORMELEKŞE
- Mesajlar: 1018
- Kayıt: 24 Şub 2006, 14:28
-
jack nicholson
- Mesajlar: 3488
- Kayıt: 17 Eyl 2005, 00:30
- Konum: 34
merhaba yazınızı ilgiyle okudum , maalesef bu sitede orta yaşlı sflere pek rastlanmıyor , ya durumun farkında değiller ya da sf bir şekilde ilerleyen yaşla birlikte duruluyor, onunla birlikte yaşanılabilir hale geliyor,
şimdi benim size bazı sorularım olacak:
öncelikle ne iş yapıyorsunuz, kendi işiniz mi, maaşlı mı , evli misiniz, karınız durumunuzu biliyor mu yoksa tedavileri gizli mi yapıyorsunuz,
iyileşme ölçütünüz ne, iş şartlarında kendinizi rahat ifade edebiliyor musunuz, heyecanınız bitti mi, sular seller gibi konuşuyor musunuz, artık ansızın suskunlaşmıyor musunuz, hiç tanımadığınız insanlarla arkadaşlık kurabiliyor bir sohbet başlatabiliyor musunuz, yine hep nazik ve kibar mısınız ( sf nin kılıfı maskesidir naziklik, insanlar bizi nazik kibar sanır aslında biz sf mizi gizlemeye çalışıyoruzdur ) hayır demeyi öğrendiniz mi, tartışmalardan zaferle mi çıkıyorsunuz yoksa hep yaptığımız gibi konuşmaya değer bile görmüyorsunuz, ah o kadar çok sorucak soru var ama daha bana cevap vereceğinizi bile bilmiyorum.sonra devam ederim
ben de kendi yöntemleriyle kendimi yıllardır tedavi etmeye çabalıyorum bu arada 50 ye yaklaştım,
sevgi ve saygılarımla
şimdi benim size bazı sorularım olacak:
öncelikle ne iş yapıyorsunuz, kendi işiniz mi, maaşlı mı , evli misiniz, karınız durumunuzu biliyor mu yoksa tedavileri gizli mi yapıyorsunuz,
iyileşme ölçütünüz ne, iş şartlarında kendinizi rahat ifade edebiliyor musunuz, heyecanınız bitti mi, sular seller gibi konuşuyor musunuz, artık ansızın suskunlaşmıyor musunuz, hiç tanımadığınız insanlarla arkadaşlık kurabiliyor bir sohbet başlatabiliyor musunuz, yine hep nazik ve kibar mısınız ( sf nin kılıfı maskesidir naziklik, insanlar bizi nazik kibar sanır aslında biz sf mizi gizlemeye çalışıyoruzdur ) hayır demeyi öğrendiniz mi, tartışmalardan zaferle mi çıkıyorsunuz yoksa hep yaptığımız gibi konuşmaya değer bile görmüyorsunuz, ah o kadar çok sorucak soru var ama daha bana cevap vereceğinizi bile bilmiyorum.sonra devam ederim
ben de kendi yöntemleriyle kendimi yıllardır tedavi etmeye çabalıyorum bu arada 50 ye yaklaştım,
sevgi ve saygılarımla
Evet benim iradem, sende bütün mezarların yıkıcısını görüyorum ve selamlıyorum seni ! Mezarlar nerdeyse, dirilişler de yalnız ordadır.
F.Nietzsche
F.Nietzsche
-
Lonely heart
Amiel'e!
Merhaba,
Öncelikle yazımı okuduğunuz için çok teşekkürler.İyi olduğunuzu umarım...
Evli değilim(henüz!),sosyal fobim nedeniyle şu ana kadar herhangi bir işte ne yazık ki çalışamadım.Son 2 yıldır oldukça iyiyim ama hata yapma korkum hala sürüyor ve bu da çalışmama engel oluyor.Burada bir parantez açmak istiyorum.Hata yapma korkumu sosyal fobimle ilintilendirmiyorum.Bu 'normal' olarak değerlendirdiğimiz insanların bazılarında da görülebilen bir durum.En azından benim görüşüm bu.Sosyal fobiden kurtuldum derken bir çelişkiye düşmek istemem.
Sosyal fobili zamanlarımdaki bedensel sızlanmaların HİÇBİRİNİ artık (son 2 yıldır)yaşamıyorum.Nelerdi bunlar:Şiddetli kas gerginliği,terleme,kızarma,ağız kuruluğu,çarpıntı,ses titremesi,huzursuzluk/telaş,v.s,v.s......
Eskiden caddelerde yürürken ellerim sürekli cebimde dolaşırken artık ellerim serbest yürüyebiliyorum.Önceleri sokağa çıktığımda herkesin bana odaklandığını,beni eleştirdiklerini,bana güldüklerini,v.s düşünürken, hatta buna inanırken artık bu düşüncelerimden tümüyle arındım.Korkularım varken üniversitede sınıfa en son giremeyen ben şimdi yüz kişilik bir sınıfa kimseyi umursamaksızın girebiliyor,kalabalık bir maç kuyruğunda(örneğin)saatlerce 'herkes' gibi bekleyebiliyorum.Hiç tanımadığım birine adres sorabiliyor,toplu taşıma araçlarına -kalabalık da olsalar- çekinmeden binebiliyorum.Tek başıma Antalya'dan İstanbul'a gelebiliyorum.Eskiden alışverişe ebeveynlerim olmaksızın çıkamazken artık alışverişi tek yapmak en büyük zevklerimden.Yeni insanlarla tanışıp konuşurken de eskiye göre kıyaslanmayacak ölçüde rahatım.Listeyi uzatabilirim ama sanırım ne demek istediğimi anlatabilmişimdir.
Şimdi gelelim madalyonun diğer yanına:
Tüm bu olumlu gelişmelerin yanısıra hala bazı hoş olmayan durumlar da yaşamaktayım.Örneğin 'hayır' demekte çok başarısızım.Bir tartışma ortamında ileri derecede bedensel tepkiler(kızarma,titreme,çarpıntı) veriyor ve tartışma ortamına girmemeye çalışıyor,girsem de o ortamdan olabildiğince kısa sürede uzaklaşıyorum.Hakkımı aramada zayıfım.Hala bir işte çalışamıyorum hata yapma korkusu nedeniyle.Bu oldukça duyarlı bir yapıda olmamdan kaynaklanıyor.Son anlattıklarımı sosyal fobisi olmayanların da yaşayabileceklerini düşünüyorum.Kuşkusuz çok büyük ölçüde yendiğim sosyal fobimin artçıları olarak da değerlendirilebilir.Bunun yorumunu size bırakıyorum.Ama katettiğim mesafeyi de gözardı etmiyorum.Kendimdeki değişikliklerin ayırdındayım ve bu gelişmeyi yaşamak bana büyük keyif veriyor.Dileğim tüm sosyal fobililerin bir gün bu illetten kurtulması.
Umarım yardımcı olabilmişimdir.Herhangi bir sorunuz olduğunda lütfen çekinmeden sorun,yanıtlamaktan mutluluk duyarım.
Şimdilik hoşçakalın!...
Emrah
Öncelikle yazımı okuduğunuz için çok teşekkürler.İyi olduğunuzu umarım...
Evli değilim(henüz!),sosyal fobim nedeniyle şu ana kadar herhangi bir işte ne yazık ki çalışamadım.Son 2 yıldır oldukça iyiyim ama hata yapma korkum hala sürüyor ve bu da çalışmama engel oluyor.Burada bir parantez açmak istiyorum.Hata yapma korkumu sosyal fobimle ilintilendirmiyorum.Bu 'normal' olarak değerlendirdiğimiz insanların bazılarında da görülebilen bir durum.En azından benim görüşüm bu.Sosyal fobiden kurtuldum derken bir çelişkiye düşmek istemem.
Sosyal fobili zamanlarımdaki bedensel sızlanmaların HİÇBİRİNİ artık (son 2 yıldır)yaşamıyorum.Nelerdi bunlar:Şiddetli kas gerginliği,terleme,kızarma,ağız kuruluğu,çarpıntı,ses titremesi,huzursuzluk/telaş,v.s,v.s......
Eskiden caddelerde yürürken ellerim sürekli cebimde dolaşırken artık ellerim serbest yürüyebiliyorum.Önceleri sokağa çıktığımda herkesin bana odaklandığını,beni eleştirdiklerini,bana güldüklerini,v.s düşünürken, hatta buna inanırken artık bu düşüncelerimden tümüyle arındım.Korkularım varken üniversitede sınıfa en son giremeyen ben şimdi yüz kişilik bir sınıfa kimseyi umursamaksızın girebiliyor,kalabalık bir maç kuyruğunda(örneğin)saatlerce 'herkes' gibi bekleyebiliyorum.Hiç tanımadığım birine adres sorabiliyor,toplu taşıma araçlarına -kalabalık da olsalar- çekinmeden binebiliyorum.Tek başıma Antalya'dan İstanbul'a gelebiliyorum.Eskiden alışverişe ebeveynlerim olmaksızın çıkamazken artık alışverişi tek yapmak en büyük zevklerimden.Yeni insanlarla tanışıp konuşurken de eskiye göre kıyaslanmayacak ölçüde rahatım.Listeyi uzatabilirim ama sanırım ne demek istediğimi anlatabilmişimdir.
Şimdi gelelim madalyonun diğer yanına:
Tüm bu olumlu gelişmelerin yanısıra hala bazı hoş olmayan durumlar da yaşamaktayım.Örneğin 'hayır' demekte çok başarısızım.Bir tartışma ortamında ileri derecede bedensel tepkiler(kızarma,titreme,çarpıntı) veriyor ve tartışma ortamına girmemeye çalışıyor,girsem de o ortamdan olabildiğince kısa sürede uzaklaşıyorum.Hakkımı aramada zayıfım.Hala bir işte çalışamıyorum hata yapma korkusu nedeniyle.Bu oldukça duyarlı bir yapıda olmamdan kaynaklanıyor.Son anlattıklarımı sosyal fobisi olmayanların da yaşayabileceklerini düşünüyorum.Kuşkusuz çok büyük ölçüde yendiğim sosyal fobimin artçıları olarak da değerlendirilebilir.Bunun yorumunu size bırakıyorum.Ama katettiğim mesafeyi de gözardı etmiyorum.Kendimdeki değişikliklerin ayırdındayım ve bu gelişmeyi yaşamak bana büyük keyif veriyor.Dileğim tüm sosyal fobililerin bir gün bu illetten kurtulması.
Umarım yardımcı olabilmişimdir.Herhangi bir sorunuz olduğunda lütfen çekinmeden sorun,yanıtlamaktan mutluluk duyarım.
Şimdilik hoşçakalın!...
Emrah
-
Lonely heart
Sevgili Deagol'e!
Dostum nasılsın?Umarım iyisindir ve de herşey yolundadır.İstanbul'a döndüm.Ben de sizleri çok özledim.Telefonumu havuza!!! düşürdüğümden kimseyi arıyamıyorum ne yazık ki.Şu anda tamircide,umarım yapılır.
Görüşelim tabii.ben de istiyorum.En kısa zamanda bir buluşma ayarlayalım.Ben her türlü öneriye açığım.
Şimdilik hoşçakal,kendine iyi bak,soranlara selamlar...
Emrah
Görüşelim tabii.ben de istiyorum.En kısa zamanda bir buluşma ayarlayalım.Ben her türlü öneriye açığım.
Şimdilik hoşçakal,kendine iyi bak,soranlara selamlar...
Emrah