ÖLÜ ÇOCUKLAR COĞRAFYASI
ÖLÜ ÇOCUKLAR COĞRAFYASI
Çocuğum ben sözde ama hiç anlayamayacağım şeyler yaşıyorum.Yetişkinler(!) ne kadar yetişmişler onaylamıyorum.Şişkin egolar tatmin ediliyor bazen üstümde bazense hayvani zevkler.Hep üzülen ben oluyor ama yine anlayamıyorum.Kobay olarak kullanıldığımı hissediyorum sadece.Füzeler geçiyor üstümden, bombalar yağıyor,birinin kocaman elleri dolaşıyor üstümde ne yapıyor bilmiyorum sadece utanıyorum.Derin yaralarım var hep kanayan ve içimde büyük bir boşluk dolmayan. Bir hiçmişim sanki ben , küçücük bedenim savruluyor, amcalar teyzeler nedense hep susuyor.Fikirler, ideolojiler,din, mezhep, ırk, zevk hep benden önce bu coğrafyada ikinci sınıfım ben, daha önemli şeyler var benden önce. Tek gerçek var gözyaşlarım...Ağlıyorum.. kendime değil sadece amcalara teyzelere abilere en önemlisi modern zamanlardaki ölü çocuklar coğrafyasına ağlıyorum...