umudun yosun tuutuğu umutsuzluğunayyuka çıkp utanmadan kol gezdiği bir dünyada tutunacak bir dal arayıpta bulamadığımız zamanlar . Tahalmüzlük diz boyu dinlemek bile zor geliyor bazan insana Issızlaşmışız hayal kırıklıkları sonrasında yalnız yaşamaya alıştırmışız kendimizi ve zamanla normal gelmeye başlamış. Gerek geleneksel kültürümüz gerekse dinimiz dayanışmayı savunur her zaman.Ancak çağımız gelenekselle batı modernizasyonu arasında yetiştirilen çocukların problemlerinin arrtığı bir çağ.Çelişkiler kafamızı karıştırıyor ve iki duygu arasında gidip geliyoruz. Ne o tarafta olabiliyor ne de diğer tarafta durabiliyoruz. Özelikle genç kesimden yakınıyor topu onlara atıyoruz ama suçu kendimizde aramayı denemiyoruz. Çocuk üniversiteli olsun sadece çalışsın test çözsün bol bol ders dışındamuhabbetimiz yokken çocuğu kişisel gelişim 0 vaziyette bırakıyoruz saldım çayıra mevlme kayıra misali... Odönemde çocuk sosyal ihtiyaçlarımnı aile akraba çevresinde giderebiliyor fakat çocuk aileden çıkıp üniversitede okumaya gittiğinde bir bocalamayla karşı karşıya kalıyor. Sosyalleşse uyum sorunu var kendi değerlerinden vazgeçmek anlamına geliyor onun için ve huzursuz oluyor`,
okul yurt arasında zaten ömür geçmiyor Ve sonrası bunalımlar psikolojik yıkımla. Eğer çocuğu önceki evrelerde bir bilinç kazandırılasaydı sosyallik adına yavaş adımlarla başlanılsaydı aile-çocuk arasında yeterli diyalog kurulabişlseydi en önemlisi çocuğa olduğu yaştaki gibi davranılıp yaşın sorumlulukları verilseydi herşey çok daha kolay atlatılacaktı. Çocuk ve gencin aldığı yara yetişkininkinden çok daha fazla kanar ve çok daha geç kapanır.Ve biz ne kdar da çocuğun bir dediğini iki etmeyelim yediği önünde yemediği arkasında olsun ne kadar iyi okularda okursa okusun o çocuğa bunlareı taşıyabilecek güç veremediysek nicelik niteliği bir yede sıfırlar va anlamsız kalır diğer bütün şeyler.Çocuğa en kötü durumlarda dahi ayakta kalabilmyi umudunu hiç bir zaman yitirmemeyi düştüğü yerden kimseye tutunmaksızın kalkabilmeyi öğretebildiysek işte en mutlusu biz olmalıyız. Tabii demiyorum aileden kopsun modern zamanda yalnız birey olarak kalsın ama kişi aile yaşamıyla kişisel yaşamı areasında bir denge kurabilmelidir. Zaten yukarıda saydığımız yetiler kişide mevcut ise kişi o ince çizgide durmayı bilir. belki de son söyleyeceğim cümle herşeyi açıklıyor HAYATKURMAK DEMEK BAŞKA HAYATLARDAN BESLENEREK KENDİ HAYATINI OLUŞTURABİLME VE YENİ HAYATLARA TEMEL OLUŞTURABİLME YETENEĞİDİR
OTOBÜSTE YAZDIM
Re: OTOBÜSTE YAZDIM
Biraz geç oldu ama ben okudum ve beğendim bu yazıyı. Bizim toplumda ailelerin yaptığı önemli hatalardan biri bu bence çocuğa kendi olabilme kendi ayakları üzerinde durabilme şansı tanımalılar öncelikle..
''Sana rahatsızlık veren hiçbirşey, sana ait değildir.''
Re: OTOBÜSTE YAZDIM
gerçekten güzel bir yazı..paylaştığın için teşekkürler..