Sevdiğim Şiirler. . .

[devrim_]

sihriydi tutkuların. şiir bitti!
solunarak süzülen tılsımı kalmadı gönlün..

şiir bitti! kurudu esin çağlayanı umudun
dindi suların tendeki çılgın uğultusu
öpüşlerden düşlerin filizleri yolundu
kimse ağlamıyor özlerken..

şiir bitti! uçukladı dudakları sevginin
bakışlar yapayalnız, yalnızlık çırılçıplak
gülüşler kuşsuz, kıvılcımsız
can bitkin, dil tutsak..

şiir bitti! bulandı yüreğin özgür sesi
teslimiyet başıboş
yiğitlik evcil
onur sessizce köreldi gözevlerinde
dişlerin arasında bilendi küfür: paslı, keskin
oyuncu arsız, seyirci bezgin
ne dövüş soylu ne seviş
çığlığı duyulmuyor sevincin..

şiir bitti! söndü içtenliğin güven ateşi
sevgilin zehrin kılabilir gizemli anıları
dostun katilin olabilir
nefret hırçın, şefkat uyuşuk, merak sinsi
acının sırdaşı ayrılıklar uluorta kudurgan..

şiir bitti! tozlandı hançeresi sezginin
susan da ikiyüzlü konuşan da
ihanetin sinmediği giz unutuldu
yalan doruklarda çığırtkan

şiir bitti! bozuldu ışıktan büyüsü duyguların
korkunun da ucuzları türedi coşkunun da
erdem sığlaşıp özüne yabancılaştı
dal kuru, dalga uysal
herkes her şeyin sahtesine alışkın...

şiir bitti! soldu içli sesin beslediği tomurcuk
alaycı çalgıcılar dökülüyor şarkılardan
hüzün sürgün, aşk yılışık..

şiir bitti! dindi rüzgârı tükenmez gücün
ağıtlar yetim, türküler öksüz
zalim yaradana pervasız, mazlum ölümüne çaresiz..

şiir bitti! soğudu tezcanlı yüreğin yanardağı
ne dövüşün külhanı kaldı ne sevişmenin
suskunluk kanıksandı, kabalık azgın
ne dadal'a sadık halk ne karacaoglan'a
sokakta sabrın tiryakisi ruhsuz bir kalabalık..

tek umut ki - yaşam bitti demeye varmıyor dilim -
o da çocukların sesleri..

isyan edin isyan edin isyan edin!

Nihat Behram

[devrim_]

Sözcüklerim varmıyor uzaklığına,
suskundur takvimlerde adım üstelik,
bir bir düşüyor bütün öpmelerim,
ağır yenilgiler alarak.
kalbimse sildi bütün defterlerde,
adresini, yokluğunu kıyamet bilerek.

sadece susarak özlüyorum seni
hiç tanımadan, ne garip …
sense uzaklara çivili,
bir deniz gibisin resimlerde

dokunsan dersim olur göçerim mecburen,
yalnızlığın on milyon olur,istanbul
duydum çok sonra,
adın önemli değil;
acın aynı tadı veriyor zaten.

islık çalan zamanlardan gelmiştim,
bilirim bulutları eskitmenin güzelliğini,
zaman, o zaman değil şimdi,
güneş yine doğar bu kente,
ama gözlerin... gözlerin...

şimdi adı yok hiç bir sevgilinin,
sıcak dokunuşunda dağılan,
binlerce öpücüğün...

işte, buna bıçak çekiyorum,
bir kadın, aşkını savunan
bir çocuk, gülüşü gibi ince,
bir havalanış...yok
belki de çekip vurmak ,
bütün uykuları göz kapaklarında...

Fadıl Öztürk-Susarak Özlüyorum

Şarkı olarak yorumlayan; Ahmet Aslan

[devrim_]

DÜNYANIN EN TUHAF MAHLUKU

Akrep gibisin kardeşim,

korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.

Serçe gibisin kardeşim,

serçenin telaşı içindesin.

Midye gibisin kardeşim,

midye gibi kapalı, rahat.

Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.

Bir değil,

beş değil,

yüz milyonlarlasın maalesef.

Koyun gibisin kardeşim,

gocuklu celep kaldırınca sopasını

sürüye katılıverirsin hemen

ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.

Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,

hani şu derya içre olup

deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.

Ve bu dünyada, bu zulüm

senin sayende.

Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer

ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak

kabahat senin,

— demeğe de dilim varmıyor ama —

kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!


1947
Nazım Hikmet

[devrim_]

Ey özgürlük!


Okulda defterime
Sırama ağaçlara
Yazarım adını
Okunmuş yapraklara
Bembeyaz sayfalara
Yazarım adını
Yaldızlı imgelere
Toplara tüfeklere
Kralların tacına
En güzel gecelere
Günün ak ekmeğine
Yazarım adını
Tarlalara ve ufka
Kuşların kanadına
Gölgede değirmene yazarım
Uyanmış patikaya
Serilip giden yola
Hınca hınç meydanlara adını
Ey özgürlük!

Kapımın eşiğine
Kabıma kacağıma
İçimdeki aleve
Camları oyununa
Uyanık dudaklara
Yazarım adını
Yıkılmış evlerime
Sönmüş fenerlerime
Derdimin duvarına
Arzu duymaz yokluğa
Çırçıplak yalnızlığa
Yazarım adını
Geri gelen sağlığa
Geçen her tehlikeye
Yazarım ben adını,
yazarım
Bir sözün çoşkusuyla
Dönüyorum hayata
Senin için doğmuşum haykırmaya
Ey özgürlük!

P. Eluard


Paul Eluard'ın 2. dünya savaşında yazdığı bu şiiri besteleyen Zülfü Livaneli,bu derin anlamlı şarkıyı VODAFONE reklamına satmakta bir beis görmemiş.. yazık.. çok yazık..!

[katre]

benim de sevdiğim şiirler:)

[sıkıfobik]

şiirleri böyle acayip bi ses tonu ile söylüyorlar ya deli oluyorum. "ilkokuldan kaldı sanırım"

[domates]

ölçüsüz ve kafiyesiz şiiri hiç sevmem. Bu da benim gibiler için :
Zalimden Öte - Cemal Safi
Yerden göğe kadar haklısın kat kat
Dene her cevrini zulümden öte...
Duysun edebiyat,tanısın lugat
Yazsın unvanını zalimden öte..

Sabit hayalini çek gözlerimden
Çıkart şu resmini sök gözlerimden
Vefasız aşkını dök gözlerimden
Afat görülmesin selimden öte..

Ara köhneleri meyhaneleri
Dolaş izbeleri viraneleri
Tanı aşk uğruna divaneleri
Derbeder var mıdır halimden öte...?

Nazarın kadrimi çok ucuz biçti
Varla yok arası, belki de hiçti..
Ömrüm sokağında git gelle geçti
Lutfuna ermedim talimden öte...

Söyle ki ötmesin çekmesin kaygı
Deryada damladır ondaki duygu
Yok mudur bülbülde aşığa saygı
Ahü-zar etmesin dilimden öte...

Gün gelir Safi de niyazdan bıkar
Öfkesi sabrının bendini yıkar
İsyankar sedası ayyuka çıkar
Öte dur köyümden, ilimden öte..