KUTSAL SONELER- X
Mağrur olma ey Ölüm! Kimileri senin için,
Yamandır,dehşetlidir,dediler ama,öyle değilsin sen
Çünkü,yokettim dediğin insanlar ölmüyor,
Zavallı Ölüm,ne de beni öldürebilirsin.
Uyku ve dinlenme,ki ancak birer taklidindir senin,
Bunca keyif verdiğine göre,kimbilir ne tatlısın sen;
Sana erkenden gider,en iyileri içimizden,
Kemikleri huzur bulsun,ruhları kurtulsun diye.
Alınyazısının,rastlantıların,kralların ve umudunu yitirenlerin;
Zehrin,savaşın,hastalığın yoldaşısın her yerde;
Afyon ya da büyüler,senin çarpan elin kadar uyutabilir bizleri,
Hatta daha iyi bile;neden böbürleniyorsun öyleyse?
Kısa bir uykudan sonra,sonsuzluğa uyandığımız gün,
Ölüm kalmayacak artık;sen öleceksin ey Ölüm.
JOHN DONNE
HAVA VE MELEKLER
iki uc kez sevmistim seni,
yuzunu gormeden, adini duymadan once.
hani tapariz ya meleklere, bize gorunduklerinde:
kimi oyle bir ses, kimi belirsiz bir alev gibi.
gene de senin bulundugun yere geldigimde,
gordugum cok guzel, gorkemli bir hicti!
ama ruhum etten kemikten olduguna
ve onlarsiz bir sey yapamayacagima gore,
bir bedene burunmeli ruhumun cocuklugu olan ask da,
o da bensiz olamaz annesi gibi.
bu yuzden senin icin, nedir, kimdir, diye
"bir sor bakalim" dedim ask'a once,
sonra biraktim burunsun artik bedenine,
yerlessin dudaklarina, gozlerine, alnina.
iste boyle, aska biraz safra yuklesem de,
"daha dengeli olsa" derken gidisi,
baktim oyle yuklemisim ki ask teknesini,
hayranligim bile batacak hale gelmis neredeyse.
sacinin bir teli bile aska oyle cok is cikariyor ki,
daha uygun bir beden bulmak gerek bunun yerine.
cunku ask ne hiclikte barinabilir, ne de
asiri yogun, asiri parlak varliklarda.
o halde; nasil bir melek kendi kadar olmasa bile,
saf ve cisimsiz, havadan yuz ve kanatlar takinirsa,
benim askimin kuresi olabilir senin askin da.
iste havanin safligiyla meleklerinki arasinda
ne fark varsa,
sonsuza dek
o fark
olacak aslinda,
kadinin askiyla
erkegin aski arasinda
John Donne
KUTSAL SONELER- X
Re: KUTSAL SONELER- X
Ağlama ben giderkenIRMAK_ yazdı:teşekkürler,müthiş...
nasıl ayrılırlarsa bu dünyadan
sessizce erdemli insanlar
derlerken tüm dostları dört bir yandan
gidiyor galiba, hayır daha var
bırakalım biz de birbirimizi
fırtınalar koparmadan hiç öyle
günah olur göstermek sevgimizi
sevgi tekkesini bilmeyenlere
korkucudur sarsılışı yerin
insanlar anlam vermeye çalışır
ama titreyişleri kürelerin
daha büyükse de zararsız kalır
sevgileri bedeni aşmayanlar
dayanamaz ayrılık acısına
çünkü ansızın ellerinden kaçar
sevmek dedikleri herşey adına
oysa bağlanmış ince bir sevgiyle
kendimizin bile anlamadığı
uslarımız yeter de artar diye
biz bırakırız el, göz ve dudağı
eksilmez hiç birleşmiş ruhlarımız
benim seni böyle koyup gitmemle
tam tersine çoğalır varlığımız
altın dövülüp incelmişcesine
ayrıyız çünkü, ayrıysak da eğer
bir pergelin iki bacağı gibi
sen o bacak ki görünmeden döner
açık açık döndüğünde öteki
ve ayrılmasa da bir an ortadan
eşi olduğunda uzaklaşacak
eğilip uzanır onun ardından
dönüşünü kalkıp karşılayarak
olacaksın hiç sarsılmaz desteğim
giden benim tam sen de öğle işte
yardımınla son bulacak çemberim
ve döneceğim başladığım yere.
John Donne
Gelin de Bizi Görün
Ey aşıklar, gelin bakın,
gelin bakın, ey iş erleri.
Gelin de bizi görün işte.
Bakın nasıl yıldızlar gibi ateş kesilmişiz,
ayın yöresinde bütün gece nasıl oynayıp dönmeye koyulmuşuz.
Güneşimiz gideli ortaya nasıl çıkmışız işte bakın.
Bakın nasıl anadan doğma çırılçıplak olmuşuz,
nasıl başıboş olmuşuz bakın.
Ey aşıklar, gelin,
gelin ey iş erleri,
şarabın en tatlısı burada işte bakın,
işte burada şarabın en iyisi,
işte burada yıllanmışı şarabın.
Tanyeri ağarınca her gün,
güzeller sıltanımız çağırır, haydi der,
ey çaresizler der, gelin,
aşıklara derman olan biziz asıl,
aşıklara bizi asıl tek çare, der.
Turdağı o şarabı içti.
Körkandil şarhoş oldu.
Turdağı kendinden geçti.
Bizim elimizden ne gelir,
biz demirden dağ değiliz ki!
Gökyüzünde, harman yerinde,
yanan yıldızlarız ama,
kesilsek dilim dilim,
bölünsek parça parça,
olsak arpa gibi, tane tane,
gene de söz açamayız sırdan yana,
veremeyiz ondan bir zerre bile.
Diyorlar aşk deli.
Ama biz zırdeliyiz.
Diyorlar kötülüğe götürür insanı insanın içi.
Ama biz o iç'e emrederiz
Tek bir aşka tutulmuşuz yani,
yani senin aşkına tutulmuşuz.
Sen bir kez daha şu yolculuktan dön gel,
gel Allah aşkına bir gör halimizi.
Mevlana Celaleddin Rumi