adım atmak istemedim attığım adımın beni nereye götüreceğini düşündüm hep
konuşmak istemedim söylediğimin lafların kendi özümden olmayacağını kabul ederek
ve şimdi..
hissettiklerimi bile söyleyemez oldum söylediklerimden kendimden hayattan kuşku duyarak.
birgün olur da düşündüm hep o mutlu gün gelir diye düşündüm
kafamdaki bir günü ben yıktım Allahın verdiği o binlerce günlerden kendime 1 gün vermedim.
ve şimdi..
biliyorum aslında tek düşmanım benmişim de savaşmamışım kendimle yıllarca.
keşke diyorum keşke bilmeseydim
çünkü bilipte savaşamamak çözüm bulamamak eski halimden daha çekilmez acılar yaşatıyor ve daha derin yaralar bırakıyor ruhumda
durdu zamanım
Re: durdu zamanım
dreamonlyyou,
beğendim.. fakat kendini yıpratmamalısın. hayat bugün var yarın yok. bu dünya geçici bir rüya. bırakalım da güzel bir rüya olsun. sürekli kabus olmasın. ara da kabus gereklidir fakat fazlası zarar. herşeyde dengeyi tutturmak gerek, yoksa yıkılırız, yıkılınca da elinden tutan hiç kimse olmaz. yıkılmakta önemli bir araç, kendi başımıza yıkıntının altından kalktığımızda başarmış oluruz.
beğendim.. fakat kendini yıpratmamalısın. hayat bugün var yarın yok. bu dünya geçici bir rüya. bırakalım da güzel bir rüya olsun. sürekli kabus olmasın. ara da kabus gereklidir fakat fazlası zarar. herşeyde dengeyi tutturmak gerek, yoksa yıkılırız, yıkılınca da elinden tutan hiç kimse olmaz. yıkılmakta önemli bir araç, kendi başımıza yıkıntının altından kalktığımızda başarmış oluruz.