Önce sevmeyi öğrendim:
Sevebileceğimi fark ettim. Sevdikçe kendimi kâinatla topladığımı gördüm.
Sonra affetmeyi öğrendim:
Affetmenin, dostlarımı 10'la çarpmak olduğunu fark ettim.
Bir gün pişman oldum:
Pişman oldukça hatalarımı küçük, anlaşılır ve bağışlanabilir parçalara bölebildiğimi gördüm.
Ve hatırlamayı öğrendim:
Hatırladıkça sevgilerimin kare kökünü bulup, onlardan hüzün çıkardığımı fark ettim.
Değer vermesini öğrendim:
Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup, onları mutlulukla çarpabileceğimi gördüm.
İltifat etmesini de öğrendim:
İltifat ettikçe insanlarla aramdaki en kısa mesafenin bir tebessümün resmettiği bir çizgi olduğunu gördüm.
Özür dilemeyi öğrendim sonra:
Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü böylece dargınlıkların limit sıfıra giderken yok olduğunu fark ettim.
Hüzünlendim:
Belki en çok hüznü sevdim, hüznün kalbime dokunmasına izin verdim.
Böylece bütün mutlulukların ve zevklerin sonunda ayrılık çizgisine teğet geçip geri döndüğünü gördüm.
Ve bir gün öleceğim:
Kesinlikle öleceğim ve öldüğüm gün anlayacağım ki; yaşadığım hayat, paydası sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmiş.
alıntı
öğrendim
-
beter
Re: öğrendim
Derler ya hep çok okuyan,çok gezen ve de çok yaşayan çok şey öğrenirmiş(bilirmiş).Hayat matematik veya kimya değildi sonuç alınabilmesi için.Öğrendim dedğim şeyler karşıma çıktıkça dumura uğradım.Tekrar tekrar aynı durumların dejavusunu yaşadığımda farkettim ki öğrenmek başka uygulamak başka.