KENDİMDEN YORULDUM...

[BiR UMUT VAR]

kendimden yoruldum
sürekli maske takmaktan
içim Kan ağlarken
İnsanlara gülmekten yoruldum
Çok sinirliyken bile
Sakin olma zorunluluğundan yoruldum
Hıçkırarak ağlamak isterken
Gözyaşlarımı içime akıtmaktan
Delice severken içimden dağlara denizlere
Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara
Seviyorum diye haykırmak isterken
Susmaktan yoruldum
Mavinin her tonunda kaybolmak isterken
Siyaha esir olmaktan yoruldum
Kendimden yoruldum
Hep güçlü olmak ne zordur
Hep sorumluluk sahibi olmak
Her zaman haklı olmak
Herseyi bilmek zorunda olmak
Ruhum yoruldu
Çoçukken genç olmak
Gençken olgun olmak
Çok zor yoruldum
Çabuk tükettim ömrümü
Yarınlarımı.....
Umutlarımı.....
Duygularımı.......
Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim
Oyunun adı hayat
Başrolde ben
Yardımcı oyuncular sevgi, aşk, acı, geçmiş
Senaryo konusu
Herseye ragmen Mutlu Olma Sanatı
Ve oyun bitti..perdeler indi ışıklar söndü
Kendimden yoruldum.

[.:AND_MAİYESİ:.]

en kötüsüde insanın tüm güzellikleri barındırdığı kalbinin katılaşması,yorulması.

güzel yazı....çok güzeel.....

[YENİumut]

evet ..miş gibi davranmak gerçekten çok zor ve yorucu maalesef,

mutluy-muş gibi
sevme-miş gibi
güçlüy-müş gibi
biliyor-muş gibi

[illegal]

çok güzel bi yazı. bende yoruldum ya

[umut 008]

süper bir şiir,tebrik ederim arkadaşım.tam da sf yi içinde hissederek anlatmışsın.

[PaSSiVe AgGReSSiVe]

hemde öyle çok yoruldum ki.....

[cinas]

Oyunun adı hayat
Başrolde ben
Yardımcı oyuncular sevgi, aşk, acı, geçmiş
Gelecek yok. Çok büyük eksiklik...Ümit yokken geleceğin de adı anılmaz.
Mutluluğun lafı bile edilmez...
"Yaşıyorum sadece" nin tasviri...

[hayal-et]

ne denebilir ki...sevmediğimiz istemediğimiz bir çıkmazı yaşamak..tekrar tekrar başa sarmak...umut mu? oda bir göz kırpıp kaçıp yok oluyor... BİR UMUT VAR