Picasso

[SILVERHORSE]

Güzel Sanat... Picassonun anladığı biçimiyle. Çirkinin, tiksindiricinin, aptallığın, kimilerine göre şizofreninin sanatını yapan Picasso modern Batı beğenisi tarafından yüzyılın, aslında tüm zamanların en büyük sanatçısı olarak kabul edilir. Bu kabullenimin bir olgu olduğu düzeye dek, modern uygarlığın insan tininin gelişimini yalnızca durdurmadığını, gerçekte onu bozduğunu, yozlaştırdığını anlamanın güçlüğü büyük ölçüde ortadan kalkar. En kuşkucu, en ürkek kafa yapısı bile, estetik yargının bozulmasının pekala insan yargı yetisindeki bütününsel bozulmanın bir yanı olabileceğini anlayabilir. 20.000;in üzerindeki sanat yapıtıyla, ve bunların milyarları aşan eşlemleriyle kübist Picasso Las Vegas kumarhanelerinin duvarlarından ortaklaşacı Parti militanlarının duvarlarına dek her tür özdekçiyi, her tür duyarsızı varoluşunun her kıpısında değersiz olana, çirkin olana, kötü olana alıştırır, ondaki son beğeni kalıntılarını da siler, 2 + 2 = 5 mantığının estetik boyutta geçerli kılınmasını başarır. Kübizm Picassonun saf insanlığa yutturduğu bir hile değildir. Tüm varoluşunu anlamsızlaştıran ve bu yitişi kutlayan, tüm insan Değerlerini çürüten ve bunu kurtuluş olarak gören, tüm Gerçekliği kuşkuculuk yoluyla püskürten modern varoluşta bu yıkımdan arta kalan insan posasının Güzele dayanması da olanaksızdır. Çirkinin sanatı, tıpkı saçmanın sanatını yapan varoluşçu yazın gibi, modern tinin kendini varolana uyarlamasının bir aygıtıdır. Bir eleştiri değildir. Bir uyuşturucudur. Her uygarlık biçimi, tüm ekinsel bileşenleri ile, uyumlu, tutarlı bir bütünsel yapıdır. Güzeli bir nesne olarak karşısına almaya dayanamayan, Çirkini Güzele yeğleyen insan kendi öz doğasından çok şey yitirmiş, kişiliğinin bütününde sakatlanmıştır. Modern özdekçi insan Güzele ve onun için duyulan hayranlığa dayanamaz. Güzellik ve Sevgi onun için yalnızca acı vericidir. Onlardan nefret eder. Güzellik fiziksel değil ama ruhsal bir değerdir ve modern özdekçide onun bastırdığı bir yetiyi uyanmaya zorlar. Beğeni yeteneği onu da insanlaştırabilecek tılsımdır. Ama onun için bir değişim gözdağı anlamına gelir. Onu yitik insanlığının anısına doğru zorlar. Kübizmi bir sanat olarak gören ortalama insan bunu sürü bilinci ile yapar, çünkü herşeye karşın kendi ruhsallığı bütünüyle tükenmiş değildir, kendini aldatmayı başarması, ikircimi yenmesi için dışsal etmenlerin yardımı zorunludur