SF eziklik mi yoksa kendini beğenmek mi?
SF eziklik mi yoksa kendini beğenmek mi?
http://www.sosyal-fobi.net/forum/viewtopic.php?t=6104
de biraz bahsetmiştim.Daha önce de bahsetmiştim.
Acaba gerçekten kendimizi beğeniyormuyuz yoksa kendimizi yetersiz ,eksik,ezik mi hissediyoruz?
Bunu düşünüyorum hep içime dönüp baktığımda kapasitesi olan,başarıya ulaşabilecek ,tuttuğunu koparacak bir adam görüyorum.Ayna da ki "ben"le debir problem yok.Fena adam değilim yani.Ama yine içime baktığımda bütün bunları hakeden " ben " neden hep ezik neden hep kaybeden oluyor.
İşte bu insanın ruhunu yıpratan,psikolojisini darmadağın eden birşey.SF nin elindeki kılıcı,zırhı hatta ta kendisi.Savaştığı adam benim.Ya şöyle söyleyim;"Benim kavga benle"...
Kapasitesinin farkında olan ben kapasitesini kullanamadığından acı çekiyor.
Bir arkadaşım vardı lisedeyken kendi durumunu bilen insandı ben çok yüksek puanlı yerlerin hayalini kurup atıp tutarken o :"ben kendimi bilyorum yapamam,oralara gidemem,kendime uygun bir yol bulmalıyım " dedi.Sonunda ben o yüksek yerlere ulaşamadım ama ulaşabileceğimi biliyordum.çevremdeki insanların da bana olan bakışı değişti.Çünkü o tip yerlere gireceğimi onlarda düşünüyordu.Herkesi hayal kırklığına uğrattım.1-2 sene ruh gibiydim.Şimdi olayı kabul ettim arkadaşımsa 2 sene okudu iyi para alıyor yeni işinde.
Forumda da sıkça duyuyorum;
-Bizler zekiyiz,bizim kapasitemiz var ama kullanamıyoruz.
-Çok başarılıyız ama topluluk önüne çıkamıyoruz.
-kibarız fakat bizden kaba saba adamlar hocayla,amirle,müdürle,topluluk karşında espiri yapıyorlar,paslaşıyorlar,rahat davranıyorlar
-Bizler yakışıklıyız ama sevgilimiz yok.
-bizler mükemmeliz ama duyan yok....
vs vs işte
Sfliler gerçekten ezilmiş mi yoksa bizler kendimizi çok mu beğeniyoruz?
Ya da iki arada bir derede mi kaldık?Kararsızlığımız Sf ye etken mi?
kaderimizi nasıl değiştirceğiz?
de biraz bahsetmiştim.Daha önce de bahsetmiştim.
Acaba gerçekten kendimizi beğeniyormuyuz yoksa kendimizi yetersiz ,eksik,ezik mi hissediyoruz?
Bunu düşünüyorum hep içime dönüp baktığımda kapasitesi olan,başarıya ulaşabilecek ,tuttuğunu koparacak bir adam görüyorum.Ayna da ki "ben"le debir problem yok.Fena adam değilim yani.Ama yine içime baktığımda bütün bunları hakeden " ben " neden hep ezik neden hep kaybeden oluyor.
İşte bu insanın ruhunu yıpratan,psikolojisini darmadağın eden birşey.SF nin elindeki kılıcı,zırhı hatta ta kendisi.Savaştığı adam benim.Ya şöyle söyleyim;"Benim kavga benle"...
Kapasitesinin farkında olan ben kapasitesini kullanamadığından acı çekiyor.
Bir arkadaşım vardı lisedeyken kendi durumunu bilen insandı ben çok yüksek puanlı yerlerin hayalini kurup atıp tutarken o :"ben kendimi bilyorum yapamam,oralara gidemem,kendime uygun bir yol bulmalıyım " dedi.Sonunda ben o yüksek yerlere ulaşamadım ama ulaşabileceğimi biliyordum.çevremdeki insanların da bana olan bakışı değişti.Çünkü o tip yerlere gireceğimi onlarda düşünüyordu.Herkesi hayal kırklığına uğrattım.1-2 sene ruh gibiydim.Şimdi olayı kabul ettim arkadaşımsa 2 sene okudu iyi para alıyor yeni işinde.
Forumda da sıkça duyuyorum;
-Bizler zekiyiz,bizim kapasitemiz var ama kullanamıyoruz.
-Çok başarılıyız ama topluluk önüne çıkamıyoruz.
-kibarız fakat bizden kaba saba adamlar hocayla,amirle,müdürle,topluluk karşında espiri yapıyorlar,paslaşıyorlar,rahat davranıyorlar
-Bizler yakışıklıyız ama sevgilimiz yok.
-bizler mükemmeliz ama duyan yok....
vs vs işte
Sfliler gerçekten ezilmiş mi yoksa bizler kendimizi çok mu beğeniyoruz?
Ya da iki arada bir derede mi kaldık?Kararsızlığımız Sf ye etken mi?
kaderimizi nasıl değiştirceğiz?
"Kararsızlığımız Sf ye etken mi?" kesinlikle..
ve bence içimizde kendini beğenmişlik de var,eziklik de var.....ikisi de kendine olan güvensizlikten kaynaklanıyor aslında...başkaları ile kendini kıyaslayıp "ben ondan daha iyiyim,hıh" havalarına giren de biz, "ben onun gibi asla olamam" diyen de biz...ikisi de içimizdeki güven duygusunun eksikliğinden kaynaklanıyor...
içimizde sürekli bir savaş,bitmek tükenmek bilmeyen diyaloglar,iç çatışmalar.........
kaderimizi nasıl değiştireceğiz onu bilmiyorum da,bildiğim tek şey var o da kendimize olan güvenimizi geri kazanmak gerektiği..hem de acil olarak!
ve bence içimizde kendini beğenmişlik de var,eziklik de var.....ikisi de kendine olan güvensizlikten kaynaklanıyor aslında...başkaları ile kendini kıyaslayıp "ben ondan daha iyiyim,hıh" havalarına giren de biz, "ben onun gibi asla olamam" diyen de biz...ikisi de içimizdeki güven duygusunun eksikliğinden kaynaklanıyor...
içimizde sürekli bir savaş,bitmek tükenmek bilmeyen diyaloglar,iç çatışmalar.........
kaderimizi nasıl değiştireceğiz onu bilmiyorum da,bildiğim tek şey var o da kendimize olan güvenimizi geri kazanmak gerektiği..hem de acil olarak!
deagolbrandybuck yazdı:Kendini begenmek, sevmek ve kibir farklı seylerdir. Kisi kendini begenmeli sevmeli kendiyle barısık olmalı ama bu kendini begenme asla kibir derecesinde olmamalı...
deagolcum cok haklı oncelıkle ozguvenımızı kazanmamız ıcın kendımızı sevmekten baslamalıyız ;)
mutlu olmak için mutlu etmek gerekir
oldu umutmelihcim )) bana deagolcum demiyomusun kopuyorum valla cok sagol candan hitap seklin icin )umutmelih yazdı:deagolbrandybuck yazdı:Kendini begenmek, sevmek ve kibir farklı seylerdir. Kisi kendini begenmeli sevmeli kendiyle barısık olmalı ama bu kendini begenme asla kibir derecesinde olmamalı...
deagolcum cok haklı oncelıkle ozguvenımızı kazanmamız ıcın kendımızı sevmekten baslamalıyız ;)
Arkadaşlar bizim bu rahatsızlığımızın bir nedenide aşırı mükemmeliyetçi olmak.Eziklik le falan alakası yok.Kendimizi her zaman yetersiz hissedioruz.Hep olduğundan fazlasını bekliyoruz.Bu isteklere ulaşsak bile sürekli kendimizi yetersiz görüoruz.
Delilik Aynı Şeyleri Yaparak Farklı Sonuçlar Beklemektir