suçluluk hissediyor musunuz?

[yasamak_guzeldir]

mesela bi iş yaparken ya da sosyal ortamlarda heyecan gerektirecek bisey yokken birden ani seklde sf nöbetiniz tutupda terleme kızarma kekeleme titreme nöbetlerine girdiğiniz zaman herhangi bi suçlanma hisediyomusunuz? şu işi şöyle yaptım şu kişiyi kirdim Allah bnun cezasının benden böyle çıkartıyor diyormusunuz ? yada sucluluk hissetmenizi gerektirecek bi iş yaptıgınızda bunun acısı bana sf nöbetleri olacak dönecek diyormusunuz? sahsen bnm aklıma bu nöbetler acaba naptım da Allah beni böyle cezalandırıyo diyorum :S

[ea1887]

tam bu değil,ama suçluluk hissediyorum deli gibi,zaten suçlu hissettiğim için insanlardan uzak duruyorum,azıcık açılsam herkes benim ne mal olduğumu anlayacakmış,şımarıklığımın,aptallığımın,bencilliğimin,yetersizliğimin farkına varacakmış gibi.insanların yanında bir şey yapamamışlığım çoktur o yüzden,ailemle yemek yerken bile birisi beni görsün istemem,karşıma çıkan herkes ailen iyi insanlar,senin iyiliğini düşünüyorlar,böyle biri olman tamamen senin suçun,ileride yalnız kalırsan bu da senin suçun olacak diyecekmiş gibi.annemle babamın mesleğini dahi söylerken utanırım mesela,bir burukluk olur içimde öğretmenler derken,tek çocuk olduğumu söylerken aynı şekilde,maddi sıkıntımız olmadığını öğrendiler,sahip olduklarımın kıymetini bilmediğimi düşünecekler diye,hele bir de evde hiç şiddet falan görmediğimi,ailemin iyi insanlar olduklarını da öğrendilerse hadi bakalım her şey tamamen benim suçum,kıymet bilmemem,aptallığım,bencilliğim olacak.çekingen olsak ne oluyor ki,insanlarla hemen samimi olmasak,işimize müdahele edilmesinden pek hoşlanmasak,kendi halimizde olsak,bir insan ne kadar kötü olabilir ki,sahiplendiğim hiç bir şey yoktur mesela,bir şeylerim olsa insanlar paylaşmadığım için insanlar beni suçlayacak diye,bir şeylerim olsa paylaşmayacağım sanki ve bencil biri olmuş olacağım.ne yaptım da cezalandırılıyorum değil,kendime en ağır cezayı ben veriyorum,kendimi hayattan çekerek.kimse beni mutlu görmemeli,kimse beni bir şey yaparken görmemeli,kimse beni yemek yerken görmemeli,kimse beni yaşarken görmemeli hatta,kötü bir insanım çünkü ben,benim gibi biri nasıl yaşayabilir ki,ne cüretle,ne haddine.bilinçaltına kazınan mesajlar ne ilginç insanda,nelerden nerelere kadar gidiyor.ne olursa olsun şiddete meraklı bir tarafım var sanırım,kendime zarar verme eğilimim de,ve sanırım bu beni acımasız yapıyor,hiç acımadım kendime,hiçbir şeyime şans tanımadım,hiç bir şey için kendime hak da tanımadım.düşünüyorum da hiç izin vermemişim kendime,kendim olmam için,neye mutlu olurum,neye ağlarım,neye gülerim bunları anlamak için,niye bu kadar korkar insan kendinden,niye bastırır,kendim olsam ne kadar iğrenç bir insan olabilirdim ki,ne kadar bozuk bir karakteri olur ki insanın doğuştan.bendeki suçluluk duygusu böyle bir şeydi,yeni yeni bırakıyorum ben de yakamı,hala korka korka,iki ileri bir geri diyerek.ama birilerinin sf ile benden intikam almaya çalıştığı gibi düşünmemiştim hiç,ben ne yaptım ki diyebiliyorsan bu bir yönden de güzel bir şey bence,bu tarafıyla bakarsak kurtulmak üzeresin sanırım suçluluk duygundan