Hayatınızda SF'siz ve çok rahat olduğunuz bir dönem oldu mu?

Aklınıza gelen her türlü soruyu burada paylaşabilirsiniz..
freezee
Mesajlar: 196
Kayıt: 29 Mar 2007, 13:27

Hayatınızda SF'siz ve çok rahat olduğunuz bir dönem oldu mu?

Mesaj gönderen freezee »

Evet arkadaşlar, bu dönemden aklınızda kalanlar, hatırladıklarınız, kişiliğiniz, hobileriniz, o dönem olan ve şu dönem olmayan şeyler.

Kendim için kısaca cevaplayacak olursam;

6 senedir SF hastasıyım. SF'den önceki yaşamımda tamamen farklı bir insandım. Deli gibi güldüren, güldüğü zaman karnına ağrılar giren birisiydim. Evi sadece yatmak için kullanırdım. Çoğu zaman eve gelmezdim, bir gün bir arkadaşta ertesi gün başka birinde kalırdım. Gezmeyi ve seyahat etmeyi çok severdim, tatilleri iple çeker mutlaka yapacak bir şeyler bulurdum. Üstüme başıma özen göstermez ne bulursam giyerdim. Akrabaları ziyaret etmekten, tanımadığım akrabalarla tanışmaktan acayip zevk alırdım. Hiç tanımadığım kızlarla tanışıp kaynaşabiliyordum. Yediğim yemekten, izlediğim filmden, dinlediğim şarkıdan haz alıyordum.

Bunlardan hiç birisi kalmadı, boşalan yerleri SF doldurdu.
SF sanal, dünya gerçek!
Kullanıcı avatarı
sawas
Mesajlar: 860
Kayıt: 22 Nis 2007, 03:38
Konum: Evden

Mesaj gönderen sawas »

freezee
Offfff offf bir dokun bin ah işit derler ya benim için söylenmiş resmen.Bende neydim ne oldum diyorum sürekli , evden dışarı adım atamıyorum.Kapının zili çalsa ödüm kopuyor.Hiçbirşeyden zevk alamıyorum ne tadım kaldı ne tuzum.Eskiden de vardı sf ama hayatımı mahvedecek derecede değildi.2 senedir hayatımı mahvetmekle birlikte beni yerin dibine gömdü resmen
Delilik Aynı Şeyleri Yaparak Farklı Sonuçlar Beklemektir
Kullanıcı avatarı
usengec
Mesajlar: 334
Kayıt: 20 May 2006, 07:57
Konum: far far away

Mesaj gönderen usengec »

bana garip geliyor bunlar, ben kendimi bildim bileli boyleyim. sonradan nasıl sf li olunur ve hatta sonradan nasıl sf siz olunur hafsalam almıyor. galiba bi ara sfsiz olanlar daha kotu durumdalar benden cunku özledikleri daha cok sey var, daha guzel tecrubeleri var ve daha yoksunluk cekiyorlar. Ote yandan diyorum bi dönem sfli değilmişsiniz sonradan olmusşsunuz demek eskisi gibi de olabilirsiniz buna hep sfli olan birinden daha fazla umutlu olmalısınız diye dusunuyorum. ilkokul haric sfsiz doenmim olmadı benim. O zaman bile bazı seyleri anlamazdım, hic andımızı okumazdım, tahtada konusamaz, hic top oynamazdım.
---
Büyümeye özenme çocuk
İnsanlar büyüdükçe küçülürler
Üstleri temizlendikçe içleri kirlenir
Büyümeye özenme çocuk
Bir büyürsen küçülemezsin
Büyüme çocuk..
nereyekadar

Mesaj gönderen nereyekadar »

Hayatınızda SF'siz ve çok rahat olduğunuz bir dönem oldu mu?

Hmm evet böyle günler oluyor bazen. Hemde dikkat ettim benim dışarı çıkmamla veya bir başka aktivitemle alakasız olarak birden esrarengiz bir şekilde kendimi çok iyi hissettiğim günler oluyor. Bunun nedenini çözebilmiş değilim ancam bu pazar günkü ÖSS sınavında da bu günlerden biri olur diye ümid ediyorum.

LGS sınavında da ümid etmiştim ancak sanırım çevreme bakmaktan sınavım pek iyi geçmemişti, 5-6 soru fark ile istediğim anadolu lisesini kaçırmıştım. Şimdi girmek istediğim bölüm ile yaptığım puanlarda çok yakın. Yine aynı bir iki soruluk fark ile güme gitmek berbat bir şey olurdu. Eğer şimdiye kadar çözebilseydim bazı günler niye çok rahat olduğumu, 2 gün sonra da aynısından yapacaktım..

Neyse kafam çok bulanık.. Uyuyayım bari 2 gün sonra sınavım var :D
kardelen
Mesajlar: 762
Kayıt: 17 Mar 2005, 22:35
Konum: istanbul

Mesaj gönderen kardelen »

Hiç olmadı. Kendimi bildim bileli rahatsızım.
Kullanıcı avatarı
UNUTTUM
Mesajlar: 1955
Kayıt: 08 Ara 2006, 20:45

Mesaj gönderen UNUTTUM »

ben 23 yaşındayım,tam 22 senedir bu gibi duygulardan habersizdim... hatta heyecan gibi konularda soğukkanlılığı geçelim ruhsuzdum bile denebilir... hiç bir konuda hiç bir kimse karşısında bu tip bişey yaşamadım... benim hep söylediğim bişey vardır insanın başına bilmediği hiç bişey gelmez. ne demek istedim? aslında bunu izah etmek zor belki... mesela insanlarla iletişim kurmanın çaba gerektiren veya heyecan veren bişey olduğunu bilmezseniz bu tip durumlar doğal ve rutindir...ben karşımdaki insanları hiç bu açıdan değerlendirmemiştim ta ki başıma gelene kadar.her zaman insanları hiç bir sorunu yok yanılgısıyla net eleştirdim ; aman ne kaba , konuşmuyorsa ne soğuk vs vs.. yıllar boyu kendime dönüp baktığımda doğal gelen iletişimimin aldığım övgüler ve sorularla ne kadar zedelendiğini ve doğallığını yitirdiğini gördüm... size ilginç gelebilir,belki anlatmak istediklerim anlaşılmayabilir bilemiyorum ama örnek vererek anlatmaya çalışıyım mesela ünvde sunum yapmayı çok severdim 4 senenin son dönemine kadar zevkle arkadaşlarımın sunumlarını da üstlendim fakat benim bu tavrım o zaman nedenini anlayamadığım şekilde dikkat çekti ve bu konuda samimi arkadaşlarım kendilerine yardım sağlamak amaçlı sorular yönelttiler bana.. ''nasıl bu kadar rahatsın'',''herkes seni izlerken heyecanlanmıyor musun'' vs vs.. bu soruları takiben kendi düşünce tarzlarını da ortaya koydular ki bu kötü bir amaç içermeksizin yalnızca onları anlayabilmem içindi.'' ben olsam ellerim titrer,kıpkırmızı olurum,konuşamam'' vs vs... tüm bunları 4 yıl boyunca her sunum öncesi ve sonrası konuştuk.. bu konuşmalarımızla bazıları aşama kaydederken ben de durum aksine işlemiş ve 4. yılın son döneminde farkettim ki bu konu artık o kadar konuşulmuştu ki doğallığını,rutinliğini çoktan yitirmişti.bir gün bölüm başkanımız bir konferans düzenledi tamamen bölümümüzün sorunlarına yönelik... önce sunucu olmam teklif edildi halbuki bu tip şeyleri ilköğretim ve lisede yapmışlığım vardı ve ünvde de sunum yapmayı çok severdim ama bişeyler değişmişti ki eskiden koşarak bunu kabul edecek olan ben bu sefer bu fikirden bile korkuyordum... onca kişi ve ben... mümkün değildi , inanılmaz bir korku duyuyordum bana 4 yıl boyunca ne anlatıldıysa aynılarını hissediyordum.. o kadar çok düşünmüştüm ki bu konu hakkında , o kadar çok odaklanmıştım ki,bunca düşüncem de beni oraya sürüklemişti.(esasen imzamdaki yazıda bu yaşanandan kaynaklanmaktadır) neyse sunuculuğu kabul etmedim ama konferansa katıldık dinleyici olarak bu kez sıra geldi bizim sorunlarımızın anlatılmasına ve sorulara.... hayatımda ilk kez içimden aman allahım beni sakın temsilci olarak seçmesinler ağzımı bile açamam diyordum. arkadaşlar bana bakıyor şunu da sor bunu da sor diyordu... oysa ben o kadar pasif bir hal almıştım ki konuşmak ne mümkün... neyse konferans bitti bir kaç arkadaş gelip ''ya sen bugün neden hiç konuşmadın senden bi sürü soru filan bekliyorduk,... hocayı sıkıştırırsın kenara diye bekledik ne oldu?'' demesinler mi :( yok dedim uğraşamam keyfim yok... neyse bu benim için ciddi ağır bir durumdu eve gittiğimde direkt uyumaya çalıştım kendimi ilk kez aciz hissediyordum ve kendimi tanımakta güçlük çekiyordum... sürekli içimden yıllarca kendimi güçlü sandığımı ama böyle olmadığımı söylüyordum ve bu düşünceler beynimi kemiriyordu.neyse aynı hafta bir sunumum vardı.. korkudan ölebilirdim çünkü konferansta ağzımı açamamıştım oysa şimdi bir konuyu ben anlatıcaktım... içimden ya yaparsın şimdiye kadar nasıl yaptın diye kendimi avuturken aslında yapamayacağımı biliyordum... sunum için kalktım anfinin kürsüsüne gittim ve ilk defa bana buranın bu kadar kötü göründüğünü farkettim,cıvıl cıvıl konu anlattığım yer şuanda korkunçtu, kalbim hiç bu kadar hızlı çarpmamıştı ve ben hocadan müsaade isteyip yerime oturdum... hiç unutmam herkes şaşkın hoca şaşkın.. bir uğultu... arkadaşlar bir sorun var sanıyor keza hocada... kimse heyecanlandı diye düşünmedi bile herhalde gününde değil dendi , bir sorunu mu var.... kimse bilmese de ben kendi içimde küçük düşmüş,rezil olmuştum,sanırım o gün yer yarılsa içine girer bir daha çıkmazdım.. en garip olanda amacım kendimde kaçmaktı,kimseden değil... kendimi o kadar güçsüz o kadar kötü hissediyordum ki anlatamam :cry: kendimi böyle görmektense gerçekten de ölmeyi tercih ederdim.tüm bu olanlarla artık kendimin eski ben olmadığıma inanmaya başladım böyle oldukça sorunlar yaşadım,bu sorunları düşünüp kendimi suçladıkça da daha geriye gittim. biliyordum ki hepsi zihinsel bişeydi... çok odaklanmıştım bu konuya... hani ayaklarınıza dikkat edersniz de ayaklarınız dolanır oysa siz hiç dikkat etmesenizde onlar yürürlerya öyle bişey... anlatabildim mi bilmiyorum ama benim hikayem bu şekilde yani rahat olduğum koskoca bir 22 sene var arkamda aynı zamanda cehennem gibi geçen bir kaç ay ! daha anlatsam neler yazılır sonradan yaşamak daha beter bişey sonuçta sizi tanıyan bir çevreniz var,sürekli onlardan kaçmak çok zor.. neyse o ara araştırdım araştırdım ve şimdilerde aştım bu sorunu nerdeyse eski ben var şimdi ama eksilerim ve artılarımla... eksilerim var çünkü eskiden aklıma hiç gelmiyecek kaygıları biliyorum , artılarım var çünkü insanları daha iyi analiz edip daha iyi anlıyorum ve en önemli artım rutin birşeyi(insanlarla iletişim) şimdi mutluluk duyarak yapıyorum :roll:
Her hayal gerçek,her istek emir oldu hayata...
Mutluluk sen hissettiğin her an yanında :)
freezee
Mesajlar: 196
Kayıt: 29 Mar 2007, 13:27

Mesaj gönderen freezee »

Hayatımda hiç SF'siz bir dönem olmadı diyen arkadaşları, SF'siz hayatın ne kadar muhteşem ve ne kadar zevkli bir şey olduğunu keşfetmeye davet ediyorum. Kendim de şu an aynı çabayı gösteriyorum. Unutmayınız arkadaşlar, insanlar güzel şeylere layıktır.
SF sanal, dünya gerçek!
Kullanıcı avatarı
sawas
Mesajlar: 860
Kayıt: 22 Nis 2007, 03:38
Konum: Evden

Mesaj gönderen sawas »

benim sf siz dönemlerimde okb li dönemlerim vardı hemde aşırı bir şekilde. İkisinin ortasını bir türlü bulamadım
Delilik Aynı Şeyleri Yaparak Farklı Sonuçlar Beklemektir
Kullanıcı avatarı
sawas
Mesajlar: 860
Kayıt: 22 Nis 2007, 03:38
Konum: Evden

Mesaj gönderen sawas »

sf herzaman vardı ama eve kapatacak insanlardan kendimi soyutlayacak derecede değildi.
Delilik Aynı Şeyleri Yaparak Farklı Sonuçlar Beklemektir
Kullanıcı avatarı
UNUTTUM
Mesajlar: 1955
Kayıt: 08 Ara 2006, 20:45

Mesaj gönderen UNUTTUM »

ne kadar uzun yazmışım,resmen kendimi kaybetmişim.. aslında daha da yazıcaktım da abartmıyım dedim :|
Her hayal gerçek,her istek emir oldu hayata...
Mutluluk sen hissettiğin her an yanında :)
freezee
Mesajlar: 196
Kayıt: 29 Mar 2007, 13:27

Mesaj gönderen freezee »

UNUTTUM yazdı:ne kadar uzun yazmışım,resmen kendimi kaybetmişim.. aslında daha da yazıcaktım da abartmıyım dedim :|
Uzun yazmışsın ama bir çırpıda okudum. Normal de çok uzun yazıları okumuyorum ama yazın akıcı ve gerçek olması onu okunabilir kılıyor :)
SF sanal, dünya gerçek!
Kullanıcı avatarı
UNUTTUM
Mesajlar: 1955
Kayıt: 08 Ara 2006, 20:45

Mesaj gönderen UNUTTUM »

öyleyse iyi.. sevindim okunabilir olmasına...
Her hayal gerçek,her istek emir oldu hayata...
Mutluluk sen hissettiğin her an yanında :)
_L_N_

Mesaj gönderen _L_N_ »

UNUTTUM...yazını okudum ve bence senin yaşadığın o birkaç ay içinde sen sf li değildin...sadece arkadaşlarının sürekli olarak sana dikte ettiği şeyler, bilinç altında bir korku oluşturmuş diye düşünüyorum..

İyi ki de değilsin zaten...sf asla yaşanmaması gereken birşey...Sıkıntısı,yükü çok ağır..
Kullanıcı avatarı
UNUTTUM
Mesajlar: 1955
Kayıt: 08 Ara 2006, 20:45

Mesaj gönderen UNUTTUM »

anlıyorum canım... ben de evet öyle demek isterdim ama ağır bir şekilde yaşadım bu duyguları,çok şey eksildi... burada paylaşılan bir çok belirti hayatımı kapladı o dönem ve hala kaygılarım sürmekte... bunun dışında iyiyim aştım. fakat bu sf değil demeyi ben de isterdim keşke öyle olsa... başka bir zaman o dönem yaşadığım belirtileri,korkuları da yazarsam sanırım daha anlaşılır olur... neyse... :(
Her hayal gerçek,her istek emir oldu hayata...
Mutluluk sen hissettiğin her an yanında :)
Kullanıcı avatarı
UNUTTUM
Mesajlar: 1955
Kayıt: 08 Ara 2006, 20:45

Mesaj gönderen UNUTTUM »

unutmadan şunu da eklemek istiyorum... yaşadıklarım hepimize güzel bir örnek teşkil edebilir...gerçekten de neye odaklanırsak o hali alıyoruz,işte sf durumunu yaşamanın ve tedavisinin çıkış yolu da budur bence... kendimden biliyorum... inşallah bunun asıl çıkış olduğunu hepimiz kısa zamanda anlar korkularımızı,kaygılarımızı sürekli düşünerek onları güçlendirdiğimizi farkederek bu durumu tersine çevirebiliriz... ben bunu başardım geriye sadece bazı kaygılar kaldı,onlarda zamanla geçer,geçiyor,geçicek...
Her hayal gerçek,her istek emir oldu hayata...
Mutluluk sen hissettiğin her an yanında :)
Cevapla