problemler ve üstesinden gelebilmenin gücü
- philo_sophy
- Mesajlar: 206
- Kayıt: 03 Eyl 2008, 23:42
problemler ve üstesinden gelebilmenin gücü
Problemler ve Ustesinden Gelebilmenin Gucu”
Unlu bir filozof soyle diyor:
“Senin canini sikan her durumda su ilkeyi animsa:
Bu bir talihsizlik değil, Ona cesurca gogus gerebilmek icin bir firsattir.”
(Marcus Aurelius)
Muhim olan soylemek degil, uygulamak diyorsaniz...haklisiniz.
Ama bakin bir baska filozof ne demis:
“Kisin en soguk zamaninda, ben nihayet icimde yenemedigim bir yaz oldugunu ogrendim.”
Yani aslinda problem diye karsimiza cikan seyler hayatimizin bir parcasi...
Ve,biz yasadigimiz surece onlarla basetmeye devam edecegiz.
Cozum dedigimiz sey ise cogu zaman kendi icimizde aramamiz ve bulmamiz gereken bir guc!!!
Unlu bir filozof soyle diyor:
“Senin canini sikan her durumda su ilkeyi animsa:
Bu bir talihsizlik değil, Ona cesurca gogus gerebilmek icin bir firsattir.”
(Marcus Aurelius)
Muhim olan soylemek degil, uygulamak diyorsaniz...haklisiniz.
Ama bakin bir baska filozof ne demis:
“Kisin en soguk zamaninda, ben nihayet icimde yenemedigim bir yaz oldugunu ogrendim.”
Yani aslinda problem diye karsimiza cikan seyler hayatimizin bir parcasi...
Ve,biz yasadigimiz surece onlarla basetmeye devam edecegiz.
Cozum dedigimiz sey ise cogu zaman kendi icimizde aramamiz ve bulmamiz gereken bir guc!!!
- philo_sophy
- Mesajlar: 206
- Kayıt: 03 Eyl 2008, 23:42
- sosyalotesifobik
- Mesajlar: 163
- Kayıt: 11 Tem 2008, 01:35
- Konum: Istanbul
- philo_sophy
- Mesajlar: 206
- Kayıt: 03 Eyl 2008, 23:42
- sosyalotesifobik
- Mesajlar: 163
- Kayıt: 11 Tem 2008, 01:35
- Konum: Istanbul
- SorMakiner
- Mesajlar: 632
- Kayıt: 11 May 2008, 14:06
- Konum: Ankara
sosyalotesifobik yorumlarına bakınca tam yaşını soracaktım ki bir başlık altında kendin tahmin ettiğim yılı bildirmişsin. Herkesin sorunu kendine büyük görünür. Kimsenin neler yaşadığını bilmediğini söylüyorsun. Peki sen o kimselerin neler yaşadığı hakkında bilgi sahibi misin? Bana kalırsa kesin yargılarda bulunmaktan kaçın.
- sosyalotesifobik
- Mesajlar: 163
- Kayıt: 11 Tem 2008, 01:35
- Konum: Istanbul
yok tahmin ediyorum canım... bazen yatağıma yatıp nefes alamıyorum.. diğer insanları düşününce onlarada üzülüyorum.. onlaramı üzüleyim kendimemi..Sorunlu yazdı:sosyalotesifobik yorumlarına bakınca tam yaşını soracaktım ki bir başlık altında kendin tahmin ettiğim yılı bildirmişsin. Herkesin sorunu kendine büyük görünür. Kimsenin neler yaşadığını bilmediğini söylüyorsun. Peki sen o kimselerin neler yaşadığı hakkında bilgi sahibi misin? Bana kalırsa kesin yargılarda bulunmaktan kaçın.
benim hislerim + onların ağırlığı..
Dünyanın en büyük ve en aşağılık sosyal fobiğinin yorumunu okudunuz...
- philo_sophy
- Mesajlar: 206
- Kayıt: 03 Eyl 2008, 23:42
sendeki bu mükemmeliyetçisin ama karamsarsın ümitsizsin bu nasıl bir çelişki?
anlayamıyorum ya sen kapılarını ardına kadar kapatırsan asla sen istesende başkası uğraşsada dozer getirip okapıları açmaya çalışsakta asla açılmaz
çünkü sen sorunu çözmek yerine kaçıyorsun pes ediyorsun
ayrıca dün kü sorumun cevabını alamadım ümitsiz ollduğunda ve ümitli olduğunda eline neler geçti demiştim sen bana nasıl ümitsiliğe düştüğünü yazmışsın
cvp bekliorum
anlayamıyorum ya sen kapılarını ardına kadar kapatırsan asla sen istesende başkası uğraşsada dozer getirip okapıları açmaya çalışsakta asla açılmaz
çünkü sen sorunu çözmek yerine kaçıyorsun pes ediyorsun
ayrıca dün kü sorumun cevabını alamadım ümitsiz ollduğunda ve ümitli olduğunda eline neler geçti demiştim sen bana nasıl ümitsiliğe düştüğünü yazmışsın
cvp bekliorum
beni bir ben bilirim bir de beni yaratan bana bir ben lazim birde benden anlayan
- sosyalotesifobik
- Mesajlar: 163
- Kayıt: 11 Tem 2008, 01:35
- Konum: Istanbul
ümitli olduğumda, kalbim küt küt çarpıyor, midem bulanıyor, sıkıntı çekiyorum,
gözlerimden yaşlar akıyor, kendimi birşeyleri isterken buluyorum ama asla elde edemeyeceğimi bildiğim için berbar hissediyorum...
ümitsiz olduğumda ise, zaten aşşağılık bir varlık olduğumu kabulleniyorum ve
kafayı fazla takmamaya çalışıyorum.
ümit bazen insanı delirtebilir.
gözlerimden yaşlar akıyor, kendimi birşeyleri isterken buluyorum ama asla elde edemeyeceğimi bildiğim için berbar hissediyorum...
ümitsiz olduğumda ise, zaten aşşağılık bir varlık olduğumu kabulleniyorum ve
kafayı fazla takmamaya çalışıyorum.
ümit bazen insanı delirtebilir.
Dünyanın en büyük ve en aşağılık sosyal fobiğinin yorumunu okudunuz...
- philo_sophy
- Mesajlar: 206
- Kayıt: 03 Eyl 2008, 23:42
ümitsizlikte çıldırtırsosyalotesifobik yazdı:ümitli olduğumda, kalbim küt küt çarpıyor, midem bulanıyor, sıkıntı çekiyorum,
gözlerimden yaşlar akıyor, kendimi birşeyleri isterken buluyorum ama asla elde edemeyeceğimi bildiğim için berbar hissediyorum...
ümitsiz olduğumda ise, zaten aşşağılık bir varlık olduğumu kabulleniyorum ve
kafayı fazla takmamaya çalışıyorum.
ümit bazen insanı delirtebilir.
sen neden ümitili olmak varken ümitsizliği tercih ediyorsun ki
neden anlamsızı tercih ediyorsun
beni bir ben bilirim bir de beni yaratan bana bir ben lazim birde benden anlayan
- sosyalotesifobik
- Mesajlar: 163
- Kayıt: 11 Tem 2008, 01:35
- Konum: Istanbul
cunki umitli olmak cok acı cektiriyor bana.. hani colde su bulursun, icmek istersin tum varlığınla, iste umitli olduğum zaman o suyu goruyorum ama icemiyorum. umitsiz olduğum zaman orda su yokmus gibi farzediyorum.
bolece canım fazla yanmıyo. anlatabildimmi.. :roll:
bolece canım fazla yanmıyo. anlatabildimmi.. :roll:
Dünyanın en büyük ve en aşağılık sosyal fobiğinin yorumunu okudunuz...
- philo_sophy
- Mesajlar: 206
- Kayıt: 03 Eyl 2008, 23:42
bence canının daha fazla yanıyor ama farkında değilsinsosyalotesifobik yazdı:cunki umitli olmak cok acı cektiriyor bana.. hani colde su bulursun, icmek istersin tum varlığınla, iste umitli olduğum zaman o suyu goruyorum ama icemiyorum. umitsiz olduğum zaman orda su yokmus gibi farzediyorum.
bolece canım fazla yanmıyo. anlatabildimmi.. :roll:
mesela evden çıkamaman birazcık ümidin olsa komplekslerini kenara bıraksan mükemmelliyetçi olma sevdası gibi o zaman yenersin o zaman öğrenirsin ümitli olmanın ne demek olduğunu
beni bir ben bilirim bir de beni yaratan bana bir ben lazim birde benden anlayan
- sosyalotesifobik
- Mesajlar: 163
- Kayıt: 11 Tem 2008, 01:35
- Konum: Istanbul
ya anlıyorum nedemek istediğini ancak ben diğer insanlar gibi diğilim biraz fazla kırılganım. komplexlerim olup olmadığını bilemiyorum kendime çok dürüst olsamda tek bildiğim kalbimin kontrolünü kaybettiğim ve ayakta zor durduğum. mükemmeliyetçi olmamak elimde diğil. yani bilmiyorum belki beyinsel fonksyonlarım bozuk olabilir. sağlıklı düşünemeyeli yıllar oldu sanırım. ümitli olmanın nedemek olduğunu biliyorum. bu yüzden bundan dahada çok korkuyorum :oops:philo_sophy yazdı:bence canının daha fazla yanıyor ama farkında değilsinsosyalotesifobik yazdı:cunki umitli olmak cok acı cektiriyor bana.. hani colde su bulursun, icmek istersin tum varlığınla, iste umitli olduğum zaman o suyu goruyorum ama icemiyorum. umitsiz olduğum zaman orda su yokmus gibi farzediyorum.
bolece canım fazla yanmıyo. anlatabildimmi.. :roll:
mesela evden çıkamaman birazcık ümidin olsa komplekslerini kenara bıraksan mükemmelliyetçi olma sevdası gibi o zaman yenersin o zaman öğrenirsin ümitli olmanın ne demek olduğunu
Dünyanın en büyük ve en aşağılık sosyal fobiğinin yorumunu okudunuz...