Hiç Olmamış Olmayı İstemek

[Misanthrope]

Ekşi sözlüğün "Hiç Olmamış Olmayı İstemek" başlığından alıntıdır.

____________________________


hiç olmamış olmayı istemek, aslında bilincin acıya yenik düşmesinin fiili hayata yalvarışıdır.

insanlar hayat boyu sevinirler, üzülürler, beklenti içine girerler ve beklentilerinin karşılanıp karşılanmamasına göre iyi veya kötü ruh hallerine seyahat ederler.

belli bir noktadan sonra ki o nokta artık bardağın damla taşıma kapasitesini aştığı andır artı insanlar beklentilerinin karşılanmasını bir tarafa artık beklemediklerinin kendisine kötü etki etmemesi ile yetinirler.

acı çekme kavramını gerçek anlamıyla yaşayan insanlardır. ellerinde olmayan sebeplerden, engel olamadıkları kötü olaylardan ve sorumlu olmadıkları eksikliklerinden dolayı acı çeken insanlar artık bir noktadan sonra dinsel konuları aşıp da kendi sorgularının öznel sonuçlarına vardıklarında acılarından daha acı bir gerçekle karşılaşırlar.

onlar eksiklerdir. onlar hayata doğuştan ingiltere milli takımı karşısına çıkmış faroe adaları milli takımı gibilerdir.

onlar acı çekmek için yaratılmışlardır. en ufak mutluluğu bile vücutları yadırgar. mutlu olmayı beceremezler ama bu onların suçu değildir. onlara mutlu olma hakkı doğmadan dünyaya atanlar mutluluğu başkaları verdiğinde bunu kaldırma gücü veya tecrübesi vermemişlerdir.

bilinç, tüm bu acı ve öznel irdeleme sonuçlarını toplar ve sürekli bir ruhani sancı verecek şekilde insanın içine depolar. bu depodaki acı ve kırgınlıklar ne zaman mutlu olma şansı olsa bir şekilde ortaya çıkarak insanı en azından huzursuz eder. biraz daha uğraşırsa mutluluk şansını yok eder.

eğer ki insan eşit şartlarda gelmediği bu dünyada hiç varolmazsa normal olarak hiç acı çekmeyecek, hissetmeyecek ve sürekli bir manevi acı baskısı içinde olmayacaktır.

sürekli bir acı baskısı altında, dayatılan "allah sevdiği kullarına acı çektirir" mottosunun güvenilmezliği altında kalbin duracağı günü sayarken kırgınlıkları en mahrem kalp sandığına biriktirmek yerine hiç hissetmemek, en azından - yerine 0'da kalmak daha iyi değil midir?

hiç olmamış olmayı istemek, acılarla savaşmaktan yorgun düşmüş bir askerin ellerini açıp kayıtsız ve şartsız bir şekilde acı ordusundan terhisi için bir umutla dua etmesidir.

[candy]

ben de bir zamanlar hiç olmamış olmayı yani doğmamış olmayı ya da en azından bir an önce ölmeyi istiyordum. hiç doğmamış olmak biraz mantık dışıydı ama madem allah'ın her şeye gücü yetiyor buna da yeterdi, ben ortadan birden yok olurdum ve beni tanıyanların hafızasındaki her şey silinirdi böylece hiç bu dünyaya gelmemiş ve hiç acı çekmemiş daha da önemlisi mutsuz mutsuz yaşamaktan kurtulmuş olurdum. ya da bir an önce ölmeliydim her gece yatağa yattığımda bunun için dua ediyordum ama baktım hiç birşeyin değiştiği yok. boşu boşuna kendimi harap ediyorum ben de vazgeçtim. kendim birşeyler yapmazsam hayatım hep bu şekilde devam edecekti ve ben mutsuz olmaya mahkum, hayatından memnun olmayan bi şekilde boşu boşuna yaşamış olacaktım. sonra hayata bakış açımın yanlış olduğunu farkettim. şu an bir çok insandan çok daha mutlu bir şekilde yaşıyorum, hayatımın en güzel yılları galiba. ve geri kalanının da bu kadar güzel geçeceğine inanıyorum. biraz netteki saçma öykülere benzedi galiba ama artık gerçekten hayattan keyif alıyorum. ne yaşarsak bu hayatta zaten, şu anda. olmamış olmayı istemekten vazgeçtim mutlu olmak için elimden ne geliyorsa onu yapıyorum.

[kaşif]

bir an önce ölmeliydim her gece yatağa yattığımda bunun için dua ediyordum

yokoluşuna dua edende ilktir hani:))

.
.
.
hristiyan bi filozof yok olmaktan o kadar korkarmış ki .. sonsuza kadar yok olacağıma, sonsuza kadar beni cehennemine at yarabbi dermiş..

yok olmak bence o kadar basit bişey değil..uyumak gibi düşünülürse büyük hata! çünkü insan uyuduğunda bunun bilincindedir..rüya görür yada görmez ama herşeyin olmasa da birşeylerin şuurundadır..bilir hisseder

yok olmak düşünülemez, hayal edilemez, bilinemez..çünkü bildiğimiz herşey sürekli olarak yokluğa meydan okuma içindedir ve varlık mücadelesi verir..hücrelerimizden psikolojimize, çöpte türeyen kurtlardan yabandaki etçil otçul kovalamacalarına kadar hep bir yaşam ve var olma mücadelesi veriliyor..peki herkes tersine yüüzyorsa bunu kim bilecek

[nosferatu]

Rabbimiz o kadar merhametlidirki kafirleri yok etmiyor. Onları cehhenneme atıyor.
Halbuki yok olmak, cehenneme girmekten daha korkunçtur şuphesiz.
Rabbimizin bu merhametini goren bir rus müslüman olmuştu.
Allah buyuktur. Elhamdulillah.

[kaşif]

Halbuki yok olmak, cehenneme girmekten daha korkunçtur şuphesiz.

onu bilmiyorum işte:)) hri öyle diyo:)

[Misanthrope]

bir an önce ölmeliydim her gece yatağa yattığımda bunun için dua ediyordum

yokoluşuna dua edende ilktir hani:))

ilk değil emin ol

hristiyan bi filozof yok olmaktan o kadar korkarmış ki .. sonsuza kadar yok olacağıma, sonsuza kadar beni cehennemine at yarabbi dermiş..

azaplı bi varoluş neden yokoluşa tercih edilir anlamış değilim hani. ben son zamanlarda varoluşu yokoluşa tercih etmeye başladıysam, bunun sebebi varlıktan keyif almaya başlamamdır.

yokluğun, yok olmak isteyen kişi için kötü olan yanı, mümkün olmamasıdır. kendi yokluğunu hayal etmeye çalışan kişi bu olguyu kafasında canlandıramıyor bile.

[nosferatu]

Halbuki yok olmak, cehenneme girmekten daha korkunçtur şuphesiz.

onu bilmiyorum işte:)) hri öyle diyo:)

Filozoflar cehenneme girmek yok olmaktan daha iyidir derler.

Ama asıl doğrusunu yüce kitabımız Kuran der.

Orada cehennemdekiler yok olmayı isteyeceklerdir.

Allahualem.

[katre]

Yarama tuz bastı şimdi bu yazı.

Daha önceki dönemlerde yürekten istediğim bir şeydi yok olmak.Lise sonlar ve ilk üni. yılları.Ergenlik psikolijisi mi diyorum şimdi bakınca ama yok değildi gerçekten dayanamıyordum bazı şeylere.Yok olmayı istememek güçlü olmaksa şimdi daha güçlü hissediyorum kendimi geçmişe nazaran.Şu anda da çok zor bir dönemdeyim,psikolojim yer bezine dönmüş durumda,kafam karmankarışık ama yok olmayı filan istediğim yok.Hayatta her şeyin benim istediğim gibi olmayacağını biliyorum.Ama en azından istediğime yakın şekilde seyretse kestane şekeri gibi bi şey olacak yaşamım.

Son olarak bu kısım şu anki durumumu çok güzel özetlemiş...

belli bir noktadan sonra ki o nokta artık bardağın damla taşıma kapasitesini aştığı andır artı insanlar beklentilerinin karşılanmasını bir tarafa artık beklemediklerinin kendisine kötü etki etmemesi ile yetinirler.

[kaşif]

son zamanlarda varoluşu yokoluşa tercih etmeye başladıysam bunun sebebi varlıktan keyif almaya başlamamdır.

kendi yokluğunu hayal etmeye çalışan kişi bu olguyu kafasında canlandıramıyor bile.

iki gerçek

[mahsunkul]

Halbuki yok olmak, cehenneme girmekten daha korkunçtur şuphesiz.

ne kadar yanlış bi düşünce. cehennemde toprak olmayı ister herkez. yok olsakta kurtulsak, ölüm nerde der. bunu ben demiyorum...

hem mantıklı bi şekide düşünürsen bu fikrin çok saçma olduğunu anlarsın..

Allah buyuktur. Elhamdulillah.

hiç şüphesiz öyledir. Rabbimiz herşeyden münezzehtir..


Yokluk içinde varlık çeksem de
Ben tozlu raflarında kaybolup gideceiim
Bu tarihin bir imzaya ihtiyacım
Varsa .......

[caferali]

bunu daha genel olarak düşündüm. yani dünyada hayat olmasaydı daha iyi olurdu bence. insanlığın yaşadığı savaşlar, hastalıklar, yoksulluklar, katliamlar ve tüm acılar; yaşanılan mutluluklara değmez.

bu dünyada insanlar açlıktan ölüyor, evlerinde uyurlarken bombalarla ölüyorlar, tecavüze uğruyorlar, işkence görüyorlar, çocuklarını kaybediyorlar, annelerini babalarını kaybediyorlar vs.. vs...
bunu dengeleyecek nasıl bir mutluluk var ki?

[Misanthrope]

bunu dengeleyecek nasıl bir mutluluk var ki?

aşırı mutluluklar ve aşırı acılar aynı bedende yaşanmıyor ki hiç.
birini çekmek bir kısım insana düşüyor, diğerini çekmek başka bi kısma

[caferali]

dünya yaşam için kötü bir yer. daha doğrusu yaşam kötü bir şey.
objektif olduğunu düşündüğüm subjektif bir görüşümdür.

[kaşif]

sadece bazı şeylerin cevbını biliyoruz..geri kalan hiçbirşeyin cevabınıysa bilmiyoruz..cevabını bildiğimiz kadarıyla iyidir kötüdür demek ne kadar doğru olur?

hücrenin, atomun içini dışını inceliyoruz, herşeyin bir sebebi sonucu olduğunu her bilimsel faaliyetin, her deneyin her zerresinde görüyor insanlık..peki sosyal olayları, dünyada olup bitenlerin yalnızca kötü tarafına (savaşların, katliamların, şiddetin, vahşetin, dehşetin, varlığına ve affedilemezliğine katılıyorum tabiki) bakıp bütün unsurları gözardı ederek sadece yaşamın haksızlığını veya haklılığını tartışmak ne kadar doğru?

[sıkıfobik]

Geldiniz bir kere ağlanmayı kesinde yaşamaya bakın.. Olmucak şeyleri istemeyi bırakın. Hayatı kaçırıyorsunuz.. kime diyorum ki ben..