ilginc alistirmalar:
Stres altında çalışan herkesin zaman zaman unutkanlık yaşadığını belirten uzmanlar, hafızanın basit alıştırmalarla güçlendirildiğini ifade ediyor.
Uzmanlar, aşağıdaki 10 değişik alıştırmanın, çeşitli zamanlarda ve çeşitli ortamlarda uygulanabileceğini, düzenli yapıldığında ise çok güzel sonuçlar alınabileceğini belirtiyor.
Ters el alıştırması: Sağ elinizi kullanıyorsanız, biraz da sol elinizi çalıştırmaya başlayın. Saçlarınızı sol elinizle tarayın veya çayınızı kaşıkla alışık olduğunuz yönün tersine karıştırın. Kalemi ters elinizle tutun. Biraz üreticiliğinizi kullanın ve daha neleri tersten yapabileceğinizi bulun. Tabii bulduklarınızı da hemen deneyin. Sonuç olarak, rutin alışkanlıklarınızı kırar ve beyninizin kullanmadığınız diğer yarısını da harekete geçirmiş olursunuz.
Çocuk oyunu alıştırması: İşe veya alışverişe giderken, tıpkı bir çocuk gibi merak içinde bütün duyularınızı harekete geçirin. Bakın, dokunun, dinleyin, koklayın. Çiçek açan ağacın kokusunu keşfetmeye çalışın. Fırında satılan taze ekmeklerin kokularını algılamaya çalışın. Yürüdüğünüz zeminin özelliklerini hissedin. Caddede duyduğunuz sesleri ayrıştırın. Yanınızdan geçen insanların tek tek konuşmalarını dinleyin. Evinizde gözlerinizi kapatarak bir yerlere ulaşmaya çalışın. Kısacası, duyularınızı alışık olmadığınız tarzda kullanın. Bu şekilde çok ender yaptığınız bağlantıları canlandırır, beyninizin kapasitesini arttırırsınız. Eğer bu yaptıklarınızdan zevk alır ve insan veya olayları detaylı algılamayı sürdürürseniz, hafızanız her zaman canlı kalmaya devam eder. Duyu organlarınızın ne kadar fazlasını kullanırsanız, unutmak istemedikleriniz o kadar sağlam kalır.
Harf alıştırması: Elinize bir gazete ve bir fosforlu kalem alın. Sırasıyla paragrafları okuyun ve çift yazılmış harflerin üzerini çizin. Örneğin, çift t ve m'lerin üzerini işaretleyin. Bir sonraki aşamada, kelime içinde birden fazla geçen harflerin üzerini çizin. Alıştırmayı yaparken, kelimelerin üzerinde fazla düşünmeyin ve hemen işaretleyin. Böylelikle konsantrasyon gücünüzün ne kadar uyarıldığını hemen hissedeceksiniz. Başarılı olma isteğiniz ve aldığınız zevk zihnin canlanmasını arttırır.
Polisiye alıştırması: "Dün akşam şu saatte ne yaptım, neredeydim, iki saat önce ne yaptım?" gibi, genellikle polisiye romanlarında veya filmlerinde sorulan soruları kendinize yöneltin. Ve tabii cevaplamayı da unutmayın. Bu alıştırma sonucunda yaptıklarınıza karşı dikkatinizi geliştirebilirsiniz. Ayrıca kısa hafızanızı da harekete geçirmiş olursunuz.
Yürüyüş alıştırması: Asker yürüyüşü gibi olduğunuz yerde hareket edin. Sol bacağınızı her kaldırdığınızda, önce sağ elinizle, sonra sol elinizle dizinize dokunun. Bu esnada o kadar esnek hareket edin ki, bacağınızı indirirken, kolunuz başınızın üzerine gelecek kadar yükselmeli. Bu hareketleri birkaç kez tekrarlayın. Bunu yaparken sadece kan dolaşımınız hızlanmaz, aynı zamanda koordinasyon yeteneğiniz de artar. Böyle çaprazlama hareketlerle beyninizin her iki tarafını kullanmış olursunuz.
Ressam alıştırması: Burnunuzun ucunda bir fırça olduğunu hayal edin. Bununla havaya en sevdiğiniz renkte yatay bir sekiz çizin. Bu hareketi gevşek ve dengeli yapın. Kendinizi Leonardo da Vinci veya sevdiğiniz bir başka ressamın yerine koyun. Bu çizim hareketleri, yorgun zihninizi hemen canlandırır. Aynı zamanda beyni bloke eden stresi etkili biçimde yok eder.
Ajan alıştırması: Bu alıştırmayı daha çok sokakta yapacaksınız. Çevrenizde bulunan arabaların plakalarına bakın ve plakadaki harflerden kelimeler, hatta cümleler türetmeye çalışın. Böylece, sadece sıkışık trafiğin eğlenerek çabuk geçmesini sağlamaz, aynı zamanda kelime hazinenizi geliştirir ve beyninizi canlandırırsınız. Bu alıştırma, acil plaka ezberlemeniz gerektiği durumlarda çok işinize yarayabilir.
Resim alıştırması: Bu alıştırmayla alışveriş listelerini çok kolay ezberleyebilir, hafızanızı güçlendirebilirsiniz. Bunun için kalem kağıt alın ve kağıdın üzerine bir tane mum, bir kuğu, üç kollu bir kaktüs, üç yapraklı bir yonca, beş parmaklı bir el, hortumunu yukarı kaldırmış bir fil, sola dalgalanan bir bayrak, saatli bir yumurta, sapının üzerinde duran bir pipo, davul yanında duran bir adam, iki deniz feneri ve bir saat çizin. Her resim bir sayıyı sembolize ediyor. Ardından sembolleri sayılara göre ezberleyin.
Örneğin, mum biri, kuğu ikiyi, kaktüs üçü ifade ediyor. Bu sıralamaya hakim olduğunuzda, sembollere aklınızda tutmanız gereken bir listeyi koyabilirsiniz. Eğer bu bir alışveriş listesiyse, mumun süt şişesinin üzerinde durduğunu, kuğunun boynunda portakal filesinin asılı olduğunu hayal edebilirsiniz. Bu alıştırmayla, zihninizde listeler oluşturmayı daha kolay başarırsınız.
Otobiyografi alıştırması: Düşünün ki hayat hikayenizi tekrar yazmanız gerekiyor. Burada, işe gittiğiniz ilkokuldan başlayabilirsiniz. Bunun için en yakın arkadaşınızın kim, tipinin nasıl olduğunu hatırlamanız gerekiyor. Tabii sınıfınızın düzenini, görüntüsünü de. Ayrıca sınıfınızın penceresinden neler göründüğünüzü de hayalinizde canlandırmaya çalışın. Bu alıştırmayla, kişilerle ilgili hafızanızı harekete geçirirsiniz.
Hipnoz alıştırması: Özellikle stresli anlarınızda veya kaygıya kapıldığınızda olumlu kelimelerden destek almaya bakın. Bunlarla olumsuz düşüncelerinizi yok eder, hedeflerinize daha kolay ulaşmanızı sağlarsınız. Eğer önemli bir görüşmeden önce, hafızanızın sizi yarı yolda bırakacağından korkuyorsanız, her gün gözlerinizi kapatarak kendi kendinize tekrarlayacağınız bir cümle belirleyin. Örneğin, Benim için gerekli olan her şeyi biliyorum ve çok sakinim cümlesini tekrarlayabilirsiniz. Ayrıca kısa hafızanızırmada önemli olan, bunu her gün uygulamanız.
kaynak:
http://haber.mynet.com/detail_news/main ... 8Mayis2005
Hafızanızı kuvvetlendirin
-
şirinş
sağol ;)-
şirinş
-
MORMELEKŞE
- Mesajlar: 1018
- Kayıt: 24 Şub 2006, 14:28
...bilmiyorum siz de yaşıyormusunuz ama ,bende yaşadığım kötü ve üzücü olayları birsüre sonra unutma gibi bi eğilim var..belki de bi savunma mekanizması....hatırladıkça üzülmemek adına sanırım bilinçaltımın soğuk ve karanlık duvarları ardına gizlemeyi tercih ediyorum...ama bu bilinçli bir tercih değil benim için...farketmeden ve istemeden oluyor...neyazıkki zaman zaman kötü anıların yanında iyileri de hatta bunların içine karışan sevdiğim insanlara ait birçok şeyi de unutuyorum...mesela sıkııntılarımı en yoğun yaşadığım dönemde-ki bu lise ve sonraki 2 sene içindeki dönem- birçok şey karanlıkta..boşlukta...arada geçen huzurlu ve barışık günlerim, mutlu anlarım,sevdiklerim ....hiçbiri yok..sadece ufak tefek araya sıkışan mutlu anlar var hafızamda..hatta o zamanlar çok sevdiğim ve çok iyi anlaştığım okuldan arkadaşlarım,öğretmenlerim..yüzlerini hatırlayabiliyorum az çok ama ya isimleri,ya paylaştıklarım...onlar yok..kayıp!...mesela son zamanlarda da duyduğum ve gördüğüm ve beni üzecek herşeyden kaçma eğilimi gösteriyorum..savaş haberleri,çocuklarla ilgili olumsuz herşey,yaşadığım canım ülkemdeki tüm olumsuzlar....hepsine kayıtsız kalmak istiyorum..duymamak,görmemek,bilmemek....çünkü bi çoğunu düzeltmek için elimden hiçbirşey gelmiyor ve bu da beni kahrediyor...bir süredir tv,gazete ve haber izleyemiyorum..yakınzamanda aile içinde yaşadığım huzursuzluklar karşısında da kaçmayı seçtim hep,destek olmam gerekirken...geçiştirmeyi,görmemeyi yeğledim....sonra ilgisizlikle suçlandım..halbuki bilselerdi hergece karanlık çökünce döktüğüm gözyaşlarımı..uykusuz gecelerimi....belki de belli etmek istemedim..umarsız görünmem aslında güçlü görünmek istememdi belki...bilmiyorum.....
ama ben yine de acısıyla tatlısıyla herşeyi hatırlayabildiğim güçlü bir hafızaya sahip olmak istiyorum sanırım...hala emin değilim :|
ama ben yine de acısıyla tatlısıyla herşeyi hatırlayabildiğim güçlü bir hafızaya sahip olmak istiyorum sanırım...hala emin değilim :|
..hem var gibiyim,hem yok gibi...
-
gileadli_roland
- Mesajlar: 564
- Kayıt: 11 Kas 2005, 19:02
- Konum: ankara
buna benzer bir şeyi --hatta benzer değil, aynı şeyi-- ben de bir yazımda belirtmiştim.. ben de lise yıllarımı --ki sf nin ve başka birkaç sorunun tavan yaptığı yıllardır-- hatırlamıyorum.. 12-13 yaşımdan sonrasını çok az hatırlıyorum.. şu anda 21 yaşındayım..MORMELEKŞE yazdı:...bilmiyorum siz de yaşıyormusunuz ama ,bende yaşadığım kötü ve üzücü olayları birsüre sonra unutma gibi bi eğilim var..belki de bi savunma mekanizması....hatırladıkça üzülmemek adına sanırım bilinçaltımın soğuk ve karanlık duvarları ardına gizlemeyi tercih ediyorum...ama bu bilinçli bir tercih değil benim için...farketmeden ve istemeden oluyor...neyazıkki zaman zaman kötü anıların yanında iyileri de hatta bunların içine karışan sevdiğim insanlara ait birçok şeyi de unutuyorum...mesela sıkııntılarımı en yoğun yaşadığım dönemde-ki bu lise ve sonraki 2 sene içindeki dönem- birçok şey karanlıkta..boşlukta...arada geçen huzurlu ve barışık günlerim, mutlu anlarım,sevdiklerim ....hiçbiri yok..sadece ufak tefek araya sıkışan mutlu anlar var hafızamda..hatta o zamanlar çok sevdiğim ve çok iyi anlaştığım okuldan arkadaşlarım,öğretmenlerim..yüzlerini hatırlayabiliyorum az çok ama ya isimleri,ya paylaştıklarım...onlar yok..kayıp!...mesela son zamanlarda da duyduğum ve gördüğüm ve beni üzecek herşeyden kaçma eğilimi gösteriyorum..savaş haberleri,çocuklarla ilgili olumsuz herşey,yaşadığım canım ülkemdeki tüm olumsuzlar....hepsine kayıtsız kalmak istiyorum..duymamak,görmemek,bilmemek....çünkü bi çoğunu düzeltmek için elimden hiçbirşey gelmiyor ve bu da beni kahrediyor...bir süredir tv,gazete ve haber izleyemiyorum..yakınzamanda aile içinde yaşadığım huzursuzluklar karşısında da kaçmayı seçtim hep,destek olmam gerekirken...geçiştirmeyi,görmemeyi yeğledim....sonra ilgisizlikle suçlandım..halbuki bilselerdi hergece karanlık çökünce döktüğüm gözyaşlarımı..uykusuz gecelerimi....belki de belli etmek istemedim..umarsız görünmem aslında güçlü görünmek istememdi belki...bilmiyorum.....
ama ben yine de acısıyla tatlısıyla herşeyi hatırlayabildiğim güçlü bir hafızaya sahip olmak istiyorum sanırım...hala emin değilim :|
beyin galiba kötü anıları, kötü olayları unutmaya çalışıyor.. bastırıyor.. bi nevi savunma.. psikolojinin bağışıklık sistemi olsa gerek..
aynı şeyi bi yazımda ben de yazmıştım daha önceleri..
-
MORMELEKŞE
- Mesajlar: 1018
- Kayıt: 24 Şub 2006, 14:28
gileadli_roland yazdı:buna benzer bir şeyi --hatta benzer değil, aynı şeyi-- ben de bir yazımda belirtmiştim.. ben de lise yıllarımı --ki sf nin ve başka birkaç sorunun tavan yaptığı yıllardır-- hatırlamıyorum.. 12-13 yaşımdan sonrasını çok az hatırlıyorum.. şu anda 21 yaşındayım..
beyin galiba kötü anıları, kötü olayları unutmaya çalışıyor.. bastırıyor.. bi nevi savunma.. psikolojinin bağışıklık sistemi olsa gerek..
aynı şeyi bi yazımda ben de yazmıştım daha önceleri..
....senin yazını okumadım canım hatırlamıyorum :roll: ama sanırım zaman zaman hepimiz aynı sıkıntıları yaşıyoruz....yakın bir zamanda hepsinden kurtulmak ümidiyle..
..hem var gibiyim,hem yok gibi...
MORMELEKŞE yazdı:...bilmiyorum siz de yaşıyormusunuz ama ,bende yaşadığım kötü ve üzücü olayları birsüre sonra unutma gibi bi eğilim var..belki de bi savunma mekanizması....hatırladıkça üzülmemek adına sanırım bilinçaltımın soğuk ve karanlık duvarları ardına gizlemeyi tercih ediyorum...ama bu bilinçli bir tercih değil benim için...farketmeden ve istemeden oluyor...neyazıkki zaman zaman kötü anıların yanında iyileri de hatta bunların içine karışan sevdiğim insanlara ait birçok şeyi de unutuyorum...mesela sıkııntılarımı en yoğun yaşadığım dönemde-ki bu lise ve sonraki 2 sene içindeki dönem- birçok şey karanlıkta..boşlukta...arada geçen huzurlu ve barışık günlerim, mutlu anlarım,sevdiklerim ....hiçbiri yok..sadece ufak tefek araya sıkışan mutlu anlar var hafızamda..hatta o zamanlar çok sevdiğim ve çok iyi anlaştığım okuldan arkadaşlarım,öğretmenlerim..yüzlerini hatırlayabiliyorum az çok ama ya isimleri,ya paylaştıklarım...onlar yok..kayıp!...mesela son zamanlarda da duyduğum ve gördüğüm ve beni üzecek herşeyden kaçma eğilimi gösteriyorum..savaş haberleri,çocuklarla ilgili olumsuz herşey,yaşadığım canım ülkemdeki tüm olumsuzlar....hepsine kayıtsız kalmak istiyorum..duymamak,görmemek,bilmemek....çünkü bi çoğunu düzeltmek için elimden hiçbirşey gelmiyor ve bu da beni kahrediyor...bir süredir tv,gazete ve haber izleyemiyorum..yakınzamanda aile içinde yaşadığım huzursuzluklar karşısında da kaçmayı seçtim hep,destek olmam gerekirken...geçiştirmeyi,görmemeyi yeğledim....sonra ilgisizlikle suçlandım..halbuki bilselerdi hergece karanlık çökünce döktüğüm gözyaşlarımı..uykusuz gecelerimi....belki de belli etmek istemedim..umarsız görünmem aslında güçlü görünmek istememdi belki...bilmiyorum.....
ama ben yine de acısıyla tatlısıyla herşeyi hatırlayabildiğim güçlü bir hafızaya sahip olmak istiyorum sanırım...hala emin değilim :|
sen bu aralar moralini yüksek tut.az kaldı italya ya gidiş ;)
araştırmayla ilgili bişeyde şu var:bazı alıştırmalar (ben başladım mesela)alışkanlık kale gelen şeyleri farklı yaparak beyni tekdüzelikten kurtarmak.mesela işe ,eve gidip gelirken farklı yerleri kullanmak.farklı yerlerden yemek yemek.ne bileyim hergün aynı şeyi yapmamak yani.artı düşünce bir şeye çok takılıyorsa bunu dağıtmak için yazılan alıştırmalarda etkili olur kanaatindeyim.artı zorlu bulmacalar beyin gelişimi için etkilidir.artı beyin kimyasalları içinde sağlıklı yağlar kullanmak lazım.