HİÇ HAYALLERİNİZDEN SIFIR ALDINIZ MI ?

[SILVERHORSE]

Bu öykü, çiftlikten çiftliğe, yarıştan yarışta koşarak
atları terbiye etmeye çalışan gezgin bir at terbiyecisinin
genç oğluna kadar uzanır. Babasının işi nedeniyle
çocuğun orta öğretimi kesintilere uğramıştı.
Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve yapmak
istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını istedi hocası..
Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine
sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir
kompozisyon yazdı. Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlattı.
Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizdi.
Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi.
Krokiye, 200 dönümlük arazinin üzerine oturacak 1000
metrekarelik evin ayrıntılı planını da ekledi.
Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev,
tam kalbinin sesiydi.. İki gün sonra ödevi geri aldı.
Kağıdın üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir
"0" ve "Dersten sonra beni gör" uyarısı vardı.
"Neden "0" aldım?" diye merakla sordu hocasına, çocuk..
"Bu senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal"
dedi, hocası.. "Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun.
Kaynağınız yok. At çiftliği kurmak büyük para gerektirir.
Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık hayvanlar da
alman gerekiyor. Bunu başarman imkansız" ve ekledi:
"Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden
yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm."
Çocuk evine döndü ve uzun uzun düşündü. Babasına danıştı.
"Oğlum" dedi babası "Bu konuda kararını kendin vermelisin.
Bu senin hayatın için oldukça önemli bir seçim!."
Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir
değişiklik yapmadan geri götürdü hocasına..
"Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin" dedi..
"Ben de hayallerimi..".....

O orta 2 öğrencisi, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki
1000 metrekarelik evinde oturuyor.
Yıllar önce yazdığı ödev şöminenin üzerinde
çerçevelenmiş olarak asılı.
Öykünün en can alıcı yanı şu: Aynı öğretmen,
geçen yaz 30 öğrencisini bu çiftliğe kamp kurmaya getirdi.
Çiftlikten ayrılırken eski öğrencisine "Bak" dedi,
"Sana şimdi söyleyebilirim. Ben senin öğretmeninken,
hayal hırsızıydım. O yıllarda
öğrencilerimden pek çok hayal çaldım.
Allah' tan ki, sen, hayalinden vazgeçmeyecek kadar inatçıydın."

[hayal-et]

bu hikayeyi ortaokuldayken hocamızın biri anlatmıştı...gerçekten çok güzel...hayallerimizden asla vazgeçmemeliyiz..bize engel olacakların fikirlerini değilde destek olanların fikirlerini dinlersek yapamyacağımız bişi yok...yeter ki isteyelim yeter ki vazgeçmeyelim...

paylaşım için teşekkürler.....

[katre]

güzel bi öykü .çevremizde bu öğretmenin prototipinde kadar çok insan var ki...karşı koymak gerçekten zor ama imaknsız değil .teşekürler SILVERHOUSE.

[ırmak]

acıyorsam sana anam avradım olsun ama aşkolsun çocuk sana aşkolsun ...

Allah yok etsin böyle öğretmenleri çocukları kıran güdükleştiren...

[pinokyo]

liselerde çok var bunlardan....

[cerulean]

acıyorsam sana anam avradım olsun ama aşkolsun çocuk sana aşkolsun ...

Allah yok etsin böyle öğretmenleri çocukları kıran güdükleştiren...

belki de hayatın zorluklarına göğüs germeyi öğrensinler diye yapıyorlardır.. hayaller gerçek oluyor sonuçta ama belli bir zaman ve çaba alıyor. ne kadar hırslıysak bu çaba miktarı ve zaman o kadar artıyor ironik gelse de

[karachay]

Klasik bir yılma yaparsın,hayallerinden taviz verme,asla normal bir insan olma hikayesi.Eskiden çok önem verirdim bu tür hikayelere.Hayatın tüm amacının insanın hayallerini (arzularını,isteklerini) gerçekleştirmesi üzerinde kurulduğu bir yaşam biçimini tekrarlayan hikayelerden biri.

İnsanın arzularını ilah edindiği bir yaşam biçimi sadece doyumsuzluk getirir bence insana.