Yalnızlık - Sıradanlık

Sosyal fobi ve psikoloji üzerine makaleler..(Lütfen yazının kaynağını belirtiniz)
Cevapla
Kullanıcı avatarı
kopruden_once_son_cıkıs
Mesajlar: 31
Kayıt: 26 Ağu 2005, 19:07
Konum: istanbul

Yalnızlık - Sıradanlık

Mesaj gönderen kopruden_once_son_cıkıs »

'' Akıllı adam her şeyden evvel ıstıraptan ve harici sıkıntıdan azade olmak için çabalayacak, sessizliği ve boş vakti, dolayısıyla mümkün olan en az sayıda beklenmedik ve tehlikeli karşılaşma ile birlikte sakin, mütevazı bir hayatı arayacaktır; ve böylelikle sözüm ona hemcinsleri ile çok az bir ortak tecrübeyi paylaştıktan sonra, münzeviyane bir hayatı tercih edecektir., hatta eğer büyük bir ruha sahipse büsbütün yalnızlığı seçecektir.

Çünkü bir insan ne kadar kendi kendisine yeterse, başka insanlara o denli daha az gereksinim duyacaktır - hattizatında başka insanlar da ona o kadar az tahammül edebilecektir. Yüksek bir zihin düzeyinin bir insanı toplum dışına itebilmesinin nedeni budur. Doğrudur, eğer zihnin niteliği nicelikle telafi edilebilseydi, bu, insanların büyük dünyasında bile yaşama zahmetine değerdi; fakat şükür ki yüz tane ahmak bir araya gelse bir tane akıllı adam etmez.

Ancak yelpazenin diğer ucunda duran insan ihtiyacın ani sancılarından kurtulur kurtulmaz, her ne pahasına olursa olsun eğlenmeye ve topluluğa karışmaya çabalar, karşılaştığı ilk kimeyle tanışmaya can atar ve bizatihi kendisi en ziyade uzak durmaya çalıştığı şey haline gelir. Çünkü herkesin kendi yeterlilikleriyle karşı karşıya bırakıldığı yalnızlıkta, bir insanın kendinde sahip olduğu şey gün ışığına çıkar; allı pullu esvaplarının içerisinde budala sefil kişiliğinin yükü altında inim inim inler - ki bu asla üzerinden atamadığı bir yüktür; halbuki yetenekli insan canlandırıcı - şenlendirici düşünceleri ile tenha yerleri gözler.

Seneca, ahmaklığın kendi kendisinin yükü olduğunu bildirir: 'Omnis stultitia laborat fastidio sui' - Çok doğru bir sözdür bu, ki 'Bir ahmağın hayatı ölümden daha berbattır.' diyen İsa Bensirak'ın sözüyle mukayese edilebilir. Dolayısıyla kural olarak bir insanın zihinsel bakımdan sefil ve genel olarak bayağı olduğu derecede topluluğa karışabildiği teslim edilecektir. Çünkü bir insanın bu dünyadaki seçimi bir yandan yalnızlığın diğer yandan bayağılığın ötesine çok fazla geçmez... ''


ARTHUR SCHOPENHAUER
Okumak Yazmak ve Yaşamak Üzerine
Cevapla