insanları eleştirirsen onları sewmeye vaktin kalmaz
insanları eleştirirsen onları sewmeye vaktin kalmaz
değişim için o kadar çok mücadele ettim ki,şimdi biraz duruldum.çünkü anladım ki,kişi istemezse değişim falan boş.ben istekli olduğum halde kabullenmekte zorlandığım için zar zor değişiyorum,istemeyen birini nasıl değiştirebilirsin.ben babamla çok uğraştım.bana göre yanlış bir insandı.herkesin yanlış,doğru anlayışı farklı.ona göre de o doğru bir insan ben yanlışım.yıllarca ssüren çabalarım sonucunda,bir şeyi öğrendim.insanları değiştiremezsin,ama sana karşı olan dawranışlarını bal gibi değiştirebilirsin.babam hala annemi aşağılar,ama beni aşağılayamaz.çevremde sewmediğim pek çok insan tipi var,sevmediğim davranışları olan.onların o özelliklerini değiştiremem yalnızca onun yanlış olduğunu farketmesine yardımcı olabilirim(tıpkı terapistlerin bize yaptığı gibi) ama sevmediğim davranışlarını bana karşı sergilemelerine engel olabilirim,oluyorum da.
Re: insanları eleştirirsen onları sewmeye vaktin kalmaz
nasıl yapıyorsun?ben bunu yapmaya çalıştığımda ya çok ters tepki veriyorum ya da susuyorum ve sonra içim içimi yiyor.yani hiç ortası yok.ya siyah ya da beyaz,ama ben gri olmak istiyorum.vhisky yazdı: ama sevmediğim davranışlarını bana karşı sergilemelerine engel olabilirim,oluyorum da.
bu arada iyi ki bu foruma gelmişsin.bazı konularda çok farklı düşünsek de anlattığın ve yaşadığın çoğu şeyde kendimi buluyorum,özellikle de babalar konusunda
İste, inan, sahip ol