Paranoya dan nasıl kurtulurum ?

[Küskün dayı]

Merhaba arkadaşlar sürekli birşeyler paylaşıyorum çünkü sıkıntılarım çok , sizden gelicek destekler benim iyi olmamı sağlıyor . Ben bir ortamda bulunduğum zaman arkadaşlar kendi aralarında konuşuyor ama ben kendi üzerime alınıyorum bütün cümleleri acaba bana ne ima etmeye çalışıyorlar diye . Kahkaha atsalar kesin bişey yaptım da bana gülüyorlar gibi geliyor ama o an bunları yaşarken inanılmaz bir başımda basınç , donukluk yaşıyorum . Çok düşündüm acaba şizofrenmiyim diye . Geçen yaşadığım bir olayı anlatıyım ; arkadaşlarla ve erkek kardeşimle internete girdik masalara oturduk . Kardeşim ve arkadaşlarım bir süre sonra kalktılar ben hala oturuyordum . Arka taraftan konuşma sesleri geliyordu ve ben bu sesleri kardeşim ve arkadaşlarım benim hakkımda konuşuyormuş gibi algıladım . Sürekli gülme sesleri , sürekli beni kötülemeler duyuyordum sanki çok kötü oldum . Kardeşime seslendim seslendim cevap gelmedi , kalp atışlarım yavaşladı beynimde bi basınç , aşırı derecede kötü bişeyler olacak korkusu yaşıyordum . Konuşma ve gülme seslerinin hepsini üzerime alındım be kendimi çok kötülenmiş şekilde hissettim . Sonra bir baktım kapıdan kardeşim ve arkadaşlarım girdi ben nasıl sevindim inanamazsınız . O konuşanlar onlar değildi ve ben paranoya yaratmıştım kendi kendime . Bi an şizofren olduğumu kafamdan sesler duydugumu bile düşünmüştüm . Ama kimse ne benım hakkımda konuşmuş ne bana gülmüş ben cok sevındım sankı bana buyuk bır hedıye gelmiş gibi . Bu tür paranoyalar yaşıyorum sürekli bunları yaşayan varmı yoksa ben sosyal fobi değilde şizofrenmiyim anlamıyorum yardımcı olun cevaplarınızı bekliyorum arkadaşlar . Hayırlı akşamlar .

[Küskün dayı]

Doktor dedi bikaç test yapmam lazım şizofreni belirtileri olabilir . Kabullensemde yine insanlara karşı şüpheciliğim kuşkuculuğum gitmiyor . Bakalım 1 2 aya belli olur ne olduğu .

[Küskün dayı]

Selamun aleykum arkadaslar bayadir tedavime devam ediyorum forumada girmeyeli birsey yazmayali baya oldu. 1 sene oncesine kadar evdencikamaz, yolda yuruyemez, caddelerde gezemez, asagilanmaktan yargilanmaktan korkar, toplu tasima araclarina binemez vs vs. Durumdaydim. Cocuklugumdan beri bu bende olan birseydi ama bunu bir hastalik olarak gormeye basladigimda bu sikintilar cikmaya baslamisti. Bikac yazi paylasip icimi dokmustum forumda.biraz daha iyiyim cok sukur yani yuzde 60 gibi bi mesafe kat ettim kanimca. Bunu kendi kendime yaptim hep. Surekli kendimi benimsedim sevdim insan kendine alisinca dis dunyaya alismasi daha rahat oluyor. Her gece yatarken sikintilar aklima geldiginde icim bosveeeer en fazla ölürüm diyip uyurdum. Arkadas ortamlarina cesaretlenip iyice kendimi attim. En fazla dalga gecerler ve onlarin dalga gecmesi beni öldürmez diye düsündüm. Insanlari gozumde ne buyuttum nede kuculttum. İnanki kimseninumrunda degilsiniz ailenizden baska. Yani senin bi utangacligin veya yargilanman veya dalga gecilmen sana uzun bi sure mutsuzluk verirken onlarin bir dakikalik dusuncelerinde bile yer almiyorsun ben bunlari gordum hep. Ben böyleyim evet utangacim cekingenim ve bu bana hep guzel seyler katiyor. Insanlara cok saygili ve durustum. Boyle daha cok seviyorlar beni. Ben bazi seyleri hep gozumde buyutuyormusum. Buyute buyute iiyice köşeye sıkışıyoruz. Doktorlar ilaclar harbiden biyere kadarmis. Evet doktora ilaca devam ediyorum ama 1 2 sene once cok kotuydum kendi kendimi motive edip hayata döndüm nefes aldigimi hissettim. Simdi geciyorum caddenin ortasinda cayimi alip yudumluyorum. Canim sıkılınca 1 km yürüyorum hic kasılmadan serbest bırakıyorum kendimi. Dikkatimi dis dunyaya veriyorum. Kendimi yargilamaktan vazgectim. Calisiyorum isime gidip geliyorum gunde 4 vesait minibuse biniyorum tıklım tıklım. Oturuyorum arkadaşlarla benim onlara komik gelen hareketlerimi yapiyolar normal karsiliyorum bende guluyorum hatta. Herkes ölümlü kimse benden ustun veya alcakta degil bu benim kendi yasantim ve ben istemeden kimse beni mutsuz edemez. Foruma ugramadigim zamanlardan beri cok guzel gunlerim gecti ve baya iyi oldum toparladim kendimi ama buraya gelipte yendimm ohh be diye yazipta ego tatmin edicek bir insan degilim. Insallah herkes isine gucune yasantisine en guzel sekilde devam eder. Rabbim zorda olana yardim etsin. Kendimce hep dusundum ben neyimki diye sıradan bir insanim elim ayagim tutuyor calisabiliyorum cok sukur diye dua ettim. Özgüven patlamasi yasadigim anlar oldu. Ama tedavide kritik nokta, nasil ilacin etkisi 6 ay falan etkisi kullaninca etkisi tam oluyor ilaci kullanirkende kendi dusuncelerinizi hep iyi duzeyde tutmak gerekli. Ilac alip evde oturmakla 1 senem bombosa gitti. Attim kendimi disari tek basima gezdim dolastim 1 olmadi 2 olmadi 3 4 5 derken pes edecek duruma geliyor insan iste orasi donum noktasi ben devam ettim. Ee zaten bicok seyi kaybetmistim artik kaybedicek biseyde yok neyden korkiyim benledalga gecip yargilamalarindanmi gülmelerindenmi. Aksama kadar gulsunler aksama kadar utaniyim cekiniyim nolucak bu sıkıntının sonuölüm degil. Ufak bi paranoya kendi kurgumuz. Beynimizin bilincaltimizin hep oyunu. Bilincaltimizi biz kendimiz kuruyoruz. Nasi kotuye kurduysak iyiyede kurariz. Ben yasadiklarimi anlatiyorum denedim ve oldu cok sukur yine devam ediyorum isime gucume gezmeye tozmaya. Yasamak benim hakkim ve bu hayatin hakkini vermek zorundayim. Koseye cekilip korkarak insanlari izleyemem. O ne dicek bu ne dicek banane ben kendi hayatima bakarim. Insanlar yargilarda gulerde dalgada gecer dedikoduda yapar yeri geliyo bazilarini bizde yapiyoruz. Utanmisim gozumu kacirmisim veya yolda yururken kasilmisim nolucak diye diye kabullendim bunlari. Be bir laf var o laf hep aklimda. Insan bi sorunu kabul ederse o sorun kaybolurmus. Ben savasiyorum saniyodum ama evde oturup dusunerek nasi savasiyodum hic bilmiyorum. Savasmak bu degil . Savasmak, disari cikip o kaygi anlarinda ne hissettiginizi kavrayip kendi bilinc altiniza gereken mesaji gondermektir. Korktugum herseyin uzerine gidiyorum ama oyle körü körüne degil. Mantigimla dusunup kalbimle karar veriyorum.insallah herkes şifa bulur rabbim yardimcimiz olsun. Bazi seyler icin zaman varken hareket etmeliyiz. Ilerde belkide bu gunleri bosa gecirdigimiz icin daha cok mutsuz oluruz.hic bir sey icin gec degildir kararli olmak inanmak ve mucadeleyi hic birakmamak ve dua etmek. Bizim tek ilacimiz bu. Hayirli geceler.