SF'Lİ BİREY AŞIRI HAYALCİ BİR YAPIDADIR

[Sensizlik]

İnsanın doğasında hayal kurmak vardır, ancak sf takıntısına sahip bir birey daha çok kendi davranışları üzerine hayal kurar. Tabi burda mükemmeliyetçilik özelliği devreye girer. Kendini kusursuz, hata yapmayan biri şeklinde düşünür. Ve gün içerisinde, hayatının her anında bu mükemmel yapıyı yanında taşır. İşler istediği gibi gitmediğinde ise hemen kendini suçlar ve üzülür. Çünkü hayallerindeki gibi kusursuz davranamamıştır. Rahat olmak, istediğimiz gibi davranmak bizim doğuştan kazandığımız alışkanlıklardır. Örneğin sağlıklı olarak dünyaya gelen her birey rahat bir şekilde yürüyebilir, bu potansiyel vardır kendisinde. Ancak bir an sallanarak yürüyebilir ya da ayağı taşa takılıp düşebilir. Bu da gayet doğal, iyi ve rahat bir şekilde yürüyebildiği gibi başına aksiliklerin gelmesi de son derece normal bir durumdur. İnsanın yapısında hata yapmak vardır.
.
Eğer yürüme davranışına aşırı odaklanırsak ve onu hep kontrol altına alırsak ister istemez o performansımızda düşüş olacaktır. Hep kendimizi izleyip, acaba doğru yapacak mıyım demek hayatı bize zehir eder ve bir takıntı hali başlar.
.
Çözüm ise kendi davranışlarımıza yönelik fazla ütopik hayaller kurmamak lazım. Hata yapınca ve komik duruma düşünce bunun gayet insani bir durum olduğunun bilincinde olun. Böyle anlarda hayallerinizdeki mükemmel halinizi aklınıza getirip karşılaştırma yapmayın. Aksi takdirde neden böyle davranamadım deyip üzülürsünüz.

[stoic]

Sfli birey sfli olduğu için hayalci değildir, sfli birey yalnız kaldığı için hayal kurma eğilimindedir. Örneğin dışarıda yalnız gezinmek yanında bir kişi olsa kurduğu hayalleri kurmaz. Sürekli yalnız kaldığından zihnini meşgul etmek için hayal kurmaya başlar. Hayal kurması kötü bir şey de değildir. Sadece oyalanacak alternatif bir dünyadır onun için. Kimsenin mükemmel bir kişiliğin hayalini kurup o kişi olamadığı için kendine lanet ettiğini sanmıyorum. Mükemmel olmanın hayalini sfli olsun olması herkes kurar fakat kimse bu mükemmel kişi olacağım diye kendini zorlamaz. Zaten hepimiz biliyoruz ki mükemmel kişi diye bir şey varolamaz.

[ay ile dertleşmek]

arkadaşa katılıyorum aşırı hayalci olmak ya da mükemmelliyetçi olmak herkesin özelliği değildir ama şunu da kabul etmek gerekir çoğumuz öyleyiz ki bazılarımızda bu durum en üst seviyede bulunur bende böyle bir insanım kelimesi kelimesine başlıkta bahsedildiği gibi bir bireyim ve aynı başlıkta bahsedilen orunla cebelleşip duruyorum. aşırı hayalcilikten ve mükemmelliyetçilikten kurtulmak ise ki hiç kolay değil.

[Sensizlik]

Sfli birey sfli olduğu için hayalci değildir, sfli birey yalnız kaldığı için hayal kurma eğilimindedir. Örneğin dışarıda yalnız gezinmek yanında bir kişi olsa kurduğu hayalleri kurmaz. Sürekli yalnız kaldığından zihnini meşgul etmek için hayal kurmaya başlar. Hayal kurması kötü bir şey de değildir. Sadece oyalanacak alternatif bir dünyadır onun için. Kimsenin mükemmel bir kişiliğin hayalini kurup o kişi olamadığı için kendine lanet ettiğini sanmıyorum. Mükemmel olmanın hayalini sfli olsun olması herkes kurar fakat kimse bu mükemmel kişi olacağım diye kendini zorlamaz. Zaten hepimiz biliyoruz ki mükemmel kişi diye bir şey varolamaz.

Stoic bir insan neden yalnız kalmak ister? Durduk yere yalnız kalmak istemez. Birey, iç dünyasında çatışma yaşıyordur ve özgüveni düşüktür. Kendine yeterince değer vermediği için kendini ve hayatı sevmez. Sf hakkındaki tüm makaleri aç oku, hemen hemen hepsinde sf'nin nedenlerinden birinin mükemmeliyetçilik olduğundan bahsedilir; çünkü bu sonuçlar, sf'li bireylerle yapılan görüşmelerden sonra elde edilmiştir.
.
Örnek olarak dışarı çıkamayan bir birey'in fiziksel herhangi bir engeli yoktur. Ama dışarı çıkmaya kendini yeterli hissetmediği için aklında hep şu sorular dolanır. Acaba rahat bir şekilde çıkabilecek miyim der! Sf'li olmayan birey yaptığı işe çok odaklanmadığı için onu normal olarak gerçekleştirir. Hata yapınca buna herhangi bir anlam yüklemez, hata yapmaya hakkım var diye düşünür. Ama sf'li bireyin yapabilecek miyim diye odaklanması ve normal olan bir şeyde bile kararsızlıklar yaşaması mükemmeliyetçiliğin ta kendisidir. (özgüven eksikliği + mükemmeliyetçilik) O kadar odaklanmanın sonucunda yapılacak herhangi bir hata onu incitir ve üzer. Çünkü çok uğraşıp, çabalamıştır ve bu ruh haliyle her performansına bir anlam yükler. O kadar emeğin sonucu hata olmamalıydı der kendi kendine. Stres, korku hali onu pskilojik olarak olumsuz etkilediği için performasında ister istemez düşüş olur. Bu yaşanan durum birkaç kez tekrarlandığında birey olumsuz şartlanma halini yaşar. Ve başarısızlık halini yaşadığı durumla karşılaşınca stres, korku, yetersiz hissetme durumları otomatikleştiği için birey o psikolojiyle yapacağı işe adım atar. Ya da uzaktan olayları seyredip hayattan kopuk şekilde yaşadığı için üzüntü halini yaşar.