Bugün sosyal fobiden kurtulmak için ne yaptın?

[ışıl]

ben bugün bir arkadaşımla yemeğe beraber gittik. daha sonra dönüşte 3 kişinin yanına çimlerin oraya gittik sosyal bir ortama girdiğim için mutlu olmuştum ki gene sıkıntı duymaya başladım ağzımı açıp tek kelime edemedim daha sonra gene arkadaşımla 3 kişilik başka bir arkadaş grubunun yanına gittik ama bende gene aynı sıkıntılar ve yine pek fazla konuşamadım . ilaç falan da alıyorum ama bu meret bana mısın demiyo.
hayat ızdıraba dönüşüyor. ne yapsam ne etsem olmuyor.daha ne yapabilirim

[marida]

gecenin bu saatinde sizlerin yazdıklarını okudum ağlaya ağlaya keşke bi yolu olsa da şu illetten bütün arkadaşlarımı kurtarabilsem sf öyle şiddetli yaşadım...şimdi ilaç kullanıyorum yaklaşık 6 aydır ama hala gizli gizli peşimde bırakmıyo bi türlü biraz olsun gelişme de var tabi sıkıla bozara erkek arkadaşımı ailemle tanıştırdım ama ben henüz onun ailesiyle tanışamadım hala hazır değilim....

[burçak5]

Bu sitedeki sosyal fobiyi yenenlerin öyküsünü okudum acaba birgün bende yenebilirmiyim diye düşündüm bu illeti :roll:

[deagolbrandybuck]

gecenin bu saatinde sizlerin yazdıklarını okudum ağlaya ağlaya keşke bi yolu olsa da şu illetten bütün arkadaşlarımı kurtarabilsem sf öyle şiddetli yaşadım...şimdi ilaç kullanıyorum yaklaşık 6 aydır ama hala gizli gizli peşimde bırakmıyo bi türlü biraz olsun gelişme de var tabi sıkıla bozara erkek arkadaşımı ailemle tanıştırdım ama ben henüz onun ailesiyle tanışamadım hala hazır değilim....

imrendim valla size keşke benimde kız arkadaşım olsada beni ailesiyle tanıştırsa... çok heycanlanırdım eminim ama tatlı bir heyecan olurdu bu...

[mirtatli_ceyar]

bişey yapamadım çünkü o bana yapıcağını en ii sekilde yapıyo zaten

[ib000]

pazar günü yane 20 04 2008 bi arkadasımın dugunuu wardıı..nasıl gidiceğimi kara kara düşünürken annem vurucu darbeyi yaptı biz dügüne gelemiyoruz takı'yı sen as diye ben dügüne nasıl gitceğimi düsünürken birde takı of allaım .. ama anne falan derken iş bana kaldı.. aksam oldugunda cok heycanlıydım nasıl oraya gidip o takıyı asıcam diye iyice düsünmeye basladım ..bi tane dideral aldım ve dügüne gittimm o gece sankı baska biriydımm hiç bi heycanım kalmamıstı..hersey mukemmel gectı en ufak benı heycanlandıracak bişi olmadıı ve ben bundan sonra her gunum ve gecemın o dugundekı gıbı olmasını ıstıyorummm ...

[katre]

Bu sitedeki sosyal fobiyi yenenlerin öyküsünü okudum acaba birgün bende yenebilirmiyim diye düşündüm bu illeti :roll:

siteye ilk üye olduğum zamanlar bunu bende düşünmüştüm .o başlığa cevap yazmak bana çok uzak,hatta imkansız görünüyordu.şimdi hala kendimi oraya bi şeyler yazacak kadar yenmiş görmüyorum ama hiç de imkansız bi şey gibi görünmüyor.neden gözümde büyütmüşüm o kadar anlamıyorum . :roll:

[düşünceli]

pazar günü yane 20 04 2008 bi arkadasımın dugunuu wardıı..nasıl gidiceğimi kara kara düşünürken annem vurucu darbeyi yaptı biz dügüne gelemiyoruz takı'yı sen as...

vurucu darbe sözü güzeldi.bu cümleye çok yakışmış

[eeliff]

bugün hayatım bir parça daha kötüye gitti en samimi arkadaşlarımın yanında bile konuşasım gelmiyor kötüyüm çok geleceğim mesleğim hep düşünüyorum çok mutsuzum dipsiz bir kuyuya yuvarlanıyorum sanki

[mirtatli_ceyar]

bende artık kendimi hiç anlayamaz oldumgecenlerde arkadasımın dogum günü vardı dans müziği calmaya basladı 5 erkek ve 5 kız varız bizim oglanlardan bi tanesi bile kalkıp da dans edemediler bana öyle bi cesaret geldiki anlamadım bi kızı dansa davet ettim kızara bozara o dansı ettim ama düşünüyorum onların kızarma terleme problemi olmadıgı halde bi türlü dans etmeye cesaret edemediler bunu sadece ben basardım o gün kendime güven gelmişti ama bir sonraki gün sınıfta bir sohbet esnasında yine kendimden gectim bir ter bir ter anlatamam neyse ya gecer insallah

[LAYSOS]

bugün hayatım bir parça daha kötüye gitti en samimi arkadaşlarımın yanında bile konuşasım gelmiyor kötüyüm çok geleceğim mesleğim hep düşünüyorum çok mutsuzum dipsiz bir kuyuya yuvarlanıyorum sanki

bende bende :roll:

[eeliff]

neden böyle? ben ilaç falan kullanmıyorum ama yine de iniş çıkışlar oluyor yani bazen mutluluk oyunu oynuyorum kendimi cesaretlendirmeye küçük şeylerden mutlu olmaya çalışıyorum başarıyorum da ama sonra birşeyler oluyor ve bir de bakıyorum eski ben gelmiş hiçbirşeye isteğim kalmıyor arkadaşlar muhabbet ederken benim o mekanda olduğumu bile unutuyorlar hangisi gerçek ben? neden hiçbirşey yapacak gücü kendimde bulamıyorum şu an. neden 22 yaşımda hayatımın geri kalanını yaşamak için gereken gücü kendimde bulamıyorum. Şu hayatta benim bir hikayem yok hayatım hep korkular tereddütler kararsızlıklar içinde geçti. Bundan sonra hayatımın aktığı yönü değiştirebilecek miyim? İnsan yedisinde neyse yetmişinde de odur diyolar inanmak istemiyorum irademle duvarlarımı aşabileceğime dair küçük de olsa bir umudum var umarım başarırız.

[ÖZGÜ]

geçen günkü otobüs maceram çok komikti..
kulaklığı takmış gayet rahat bir şekilde otobüse bindim ve kartımı bastım ortalarda biryerde otururken bir ablamın bana baktıgını farkettım sonra baktım ki herkes bana bakıyor..ama bende ne kızarma ne de heyecanlanma var daha sonra kulaklığımı çıkarıp şoförün bana seslendiğini gördüm hanfendi gelirmisiniz dedi.öğrenci kartımı göstermemişim de..(ama bende en ufak bir kızarma bile yok gayet rahatım...önceden olsa orada ağlardım bilmiyorum bana ne oluyor)
daha sonra şoför öğrenci kartımı istedi bnde var ama eski dedim o zaman tekrar bas deyince bnde ama kartımda az kaldı hem öğrenci olduğum belli olmuyormu diye çıkıştım..yine kendime inanamadım.şoförde bana haklı olarak ben nerden bileyim herkesin ne olduğunu dedi..sonra kartımı bastım yerime giderken bir kaç eblek bön bön yüzüme baktı bende onlara baktım ve içten içe kendi kendime güldüm..
ve bu olayı anlatırken de güldüm anlamıyorum..daha önce olsaydı orada kızarıp bozarır ağlardım..ama çoooooook rahattım...
artık değişiyormuyum ne :?: :?:

[candy]

Ehliyet kursuna gidiyorum. Direksiyon derslerine 9-10 kere katıldım, bayağı da öğrendim aslında. Direksiyon öğretmeni 'geçersin sen' diyo ama sırf sosyalleşmek için derslere katılmaya devam ediyorum. Her gün kursa telefon edip isim de yazdırmamız gerekiyor. Her seferinde 'niye geldin sen, yeter öğrendin' diyeceklermiş gibi geliyo ama sonuna kadar devam edicem. Herkes derslerden kaçar, benim de derslere katılmak gibi değişik bir özelliğim var galiba :P

[Hidalgo]

Geçen gün bankaya gitmiştim, kredi kartımı bankamatiğe kaptırdım. Üzerinde babamın adı yadığı için geri vermediler. Ben de hemen itiraz ettim. Bir sürü şey
(mesela elimdeki parayı gösterip "bu da kesin sahtedir, iyice bir kontrol edin" dedim) söyledim. Sonra yetkili birisi geldi ve beni zor ikna etti. Sonra adamla biraz sohbet ettik çok iyi birisi. Artık bankaya her gidişimde ona bir merhaba etmeden dönmüyorum.
Zaten benim sorunum ilk tanışmada değil. İş samimi olmaya gelince zorluklar yaşıyorum. Yurttaki arkadaşlarla da öyle. Kendimi birkaç kişi hariç hiçbirine gerçekten yakın hissetmiyorum. Bu yüzden yanlızlığı tercih ediyorum.