E5 üzerinde bardakta çorba sattım !!!!

[domatesbiberpatlican]

@domatesbiberpatlıcan
Çorba iyi fikir olmuş ama E5 kötü fikir olmuş. Kapaklı bardak da olsa, bir sürücünün araç kullanırken çorba içmesi çok zor olur. Hani pipetle içilebilecek bir şey olsa satılırdı ama çorba bu, çayır çayır yakar adamı.
@mahsunkul
Annen ne dedi bu işe?
@caferali
desene forumdaki çiğ köfteci çokmuş
@tomwaits
Baloncu olarak şöyle bir aklımda canlandırdım da... Çocuk olsam hayranlıkla bakardım sana, balon almak için sıraya bile girerdim herhalde.
@kaşif
Hangi elementin atomu daha çok rağbet görüyordu?

yaw zaten e5 kilit,adam o trafikte gazete bile okuyabilir,çünkü adım adım gidiyor trafik.

Çorba içilmesi çok basit çünkü kapaklı bardak,ve kahve bardakları gibi içme geliği var,dik kafaya iç.Bardağı İstediğin bi yere koyabilirsin,koltukta bile durur,el freninin yanında vs, zaten artık çoğu arabada bardaklık var,sorun yok.

Millet ağzı yanmasın diye çorbayı ılık yaptık,o da sorun değildi zaten.

Sonuçta sf'me karşı koyup bunu da başardım ya,satılmış satılmamış önemli değil.
Burda zaten ticaret değil,Sf'yi konuşuyoruz,o yönden bakalım bu işe

[var]

O bakımdan zaten tebrik ettim seni. Ama duymayacağın, görmeyeceğin şekilde tebrik ettim. Çünkü bunu ifade edemedim.

[kaşif]

O bakımdan zaten tebrik ettim seni. Ama duymayacağın, görmeyeceğin şekilde tebrik ettim. Çünkü bunu ifade edemedim.

yazın şiir gibi oldu =)

[SorMakiner]

Bardakta çorba içmek yeni bir kültür sayılır ve yavaştan yayılıyor. Bu açıdan öncelikle fikrini sonra da çabanı takdir ediyorum.

Ben de ilkokul döneminde bir aralar okuduğum ve artık işime yaramayacağını düşündüğüm ders kitaplarımı satardım. Hatta bundan haberi olan birkaç tanıdık bana ekstradan kitaplar verirdi. Ama verdikleri kitapların ahı gitmiş vahı kalmış olurdu genelde. Yani öyleki yazarı tuttuğu halde kitabın aynısını aldığımı hatırlıyorum. Kendin kullanmayacağın kitabı şimdi gel de sat. Satamazdım zaten onların kitapları elimde kalırdı öyle. Belli aralıklarla kitap vermeye devam ederdi saolsun ama baktım kitapların yıpranmışlığı aynı halde, derdim artık satmıyorum gerek yok ki daha fazla vermesin kitap. Tabi çocukları benden bayağı büyük oldukları için yıllık kitap olmaları doğaldı. Hatta bahsi açılmışken şuna da değiniyim, herhangi bir şeyin satışının yasak olduğu caddenin ortasına sererdik kitapları. Zabıtalar kolaçan ederlerdi sık sık çevreyi. Birgün baktım satılması muhtemel kitapların zaten hepsi satılmış ve elimde yıpranmış, yazarı farklı, çoğunlukla da tanıdıklardan kalan kitaplar kalmış; zabıta kontrolünün olduğu bir gün bıraktım kitapları ortada, kaçtım ve seyretmeye koyuldum. Zabıta görevlileri, kitapları olduğu gibi zabıta aracının arkasına yüklemişti. Her ne kadar kitaplardan kurtulmuş olmanın verdiği üzerimdeki ağırlık gitmiş olsa da bir tarafımda bir burukluk da oluşmuştu. Hey gidi günler...