Sosyal-Fobi.net , Sosyal Fobililerin buluşma noktası

Yoldaşlarım foruma aylardır hatta belki 1 yıldan uzun zamandır uğramıyorum artık unutmuşum SF kavramını. Nasıl yendiğimi merak ediyorsunuz tabi. Bu çok uzun hikaye ama korktuğunuz kadar değil.
Şimdilerde anlıyorum gereksiz büyüttüğümü. Şuan için anlamanız imkansız belki ama ben sizi anlayabiliyorum. Sizi hiç kimse anlayamaz.. Öyle herkesede anlatılmaz.. Sır gibi saklanır, saklandıkça büyür.
Hayatımı değiştiren en büyük etken kız arkadaşım. Ona bir gün herşeyi anlattım. Hemde tüm samimiyetimle. Oda bana yardımcı olacağını söyledi. Birinin yada birilerinin bilmesinden hep korkmuştum ama nerden bilebilirdim asıl rahatlığın birilerinin biliyor olması olduğunu. Zamanla rahat davranmaya başladım. Telkin cd leri hazırladım kendi sesimle bi zamanlarda sitede yayınlamıştım. Hep inandım ve sabrettim. Biraz biraz üzerine gittim, ilaç kullandım.
Dünyada o kadar çok insan varki utangaç olan. Tek fark onların bu kadar takıntı ve saplantı haline getirmemiş olması.
Bir işe gireyim dedim ilk görüşmeye gittiğimde kapıdan dönüp geldim. 2.3. işlerde aynı.. arka sokakta 2 bira içeyim, gevşeyeyim öyle görüşeyim dedim ama nafile. Eve ne zaman misafir gelse onlar gidene kadar gitmezdim eve. Çok çilesini çektim ama şimdi gülüyorum.
Arkadaşlar bunu yenmenin öyle basit bir çözümü yok. Sabır ve zaman isteyen birşey. Yavaş ama emin adımlar atmak gerekli. Çalışıyorum iş arkadaşlarım var kız arkadaşım var, annesiyle babasıyla tanıştım oturtuk muhabbet ettik.. Eskiden hayal gibi gelen şeyler şimdi çok basit geliyor. Bazen azda olsa zorlandığım durumlar oluyor ama gizlemeye çalışmıyorum biraz heycanlıyım diyorum anlayışla karşılıyorlar.
Sizde kendinizi kabul edin en önemlisi bu. Umarım söylediklerim birilerinin hayatını değiştirir. Şuan çok mutluyum.
Saygılar

tirpan yazdı:Yoldaşlarım foruma aylardır hatta belki 1 yıldan uzun zamandır uğramıyorum artık unutmuşum SF kavramını. Nasıl yendiğimi merak ediyorsunuz tabi. Bu çok uzun hikaye ama korktuğunuz kadar değil.
Şimdilerde anlıyorum gereksiz büyüttüğümü. Şuan için anlamanız imkansız belki ama ben sizi anlayabiliyorum. Sizi hiç kimse anlayamaz.. Öyle herkesede anlatılmaz.. Sır gibi saklanır, saklandıkça büyür.
Hayatımı değiştiren en büyük etken kız arkadaşım. Ona bir gün herşeyi anlattım. Hemde tüm samimiyetimle. Oda bana yardımcı olacağını söyledi. Birinin yada birilerinin bilmesinden hep korkmuştum ama nerden bilebilirdim asıl rahatlığın birilerinin biliyor olması olduğunu. Zamanla rahat davranmaya başladım. Telkin cd leri hazırladım kendi sesimle bi zamanlarda sitede yayınlamıştım. Hep inandım ve sabrettim. Biraz biraz üzerine gittim, ilaç kullandım.
Dünyada o kadar çok insan varki utangaç olan. Tek fark onların bu kadar takıntı ve saplantı haline getirmemiş olması.
Bir işe gireyim dedim ilk görüşmeye gittiğimde kapıdan dönüp geldim. 2.3. işlerde aynı.. arka sokakta 2 bira içeyim, gevşeyeyim öyle görüşeyim dedim ama nafile. Eve ne zaman misafir gelse onlar gidene kadar gitmezdim eve. Çok çilesini çektim ama şimdi gülüyorum.
Arkadaşlar bunu yenmenin öyle basit bir çözümü yok. Sabır ve zaman isteyen birşey. Yavaş ama emin adımlar atmak gerekli. Çalışıyorum iş arkadaşlarım var kız arkadaşım var, annesiyle babasıyla tanıştım oturtuk muhabbet ettik.. Eskiden hayal gibi gelen şeyler şimdi çok basit geliyor. Bazen azda olsa zorlandığım durumlar oluyor ama gizlemeye çalışmıyorum biraz heycanlıyım diyorum anlayışla karşılıyorlar.
Sizde kendinizi kabul edin en önemlisi bu. Umarım söylediklerim birilerinin hayatını değiştirir. Şuan çok mutluyum.
Saygılar

Şu anda kac yasındasınız? Ve eskiden bashsettiğiniz şeyleri yaparken kac yasındaydınız?

şuan 30 yaşındayım yaşadığım şeyler çok eski değil 26 yaşında farkettim sf olduğumu. Arabamın plakası bile SF denk geldi ;)

ben yenemediysem hiç kimse yenemez...

triyandafilis yazdı:ben yenemediysem hiç kimse yenemez...

herkes senin gibi değil

Arkadaşım her insanda utanma duygusu vardır ama bununun üzerine düşüp büyütmezler. Dün "heycanı yenmek için neler yapabilirim" diye araştırma yaparken farkettimki o kadar çok insan aynı sorunu yaşıyorki.. Bizim kadar saplatı haline getirip hayattan vaz geçmek yerine yüzleşmek zorunda olduklarını kabül etmişler. Sen yenemeyeceğini düşünürsen asla yenemezsin zaten. İnanç olmadan hiçbirşey gerçek olmaz olamaz.
Ben artık dururmumu kabul ettim ve kimseden saklamıyorum. Bu işimi dahada kolaylaştırıyor kendimi sıkmıyorum Sf ile boğuşmuyorum artık. Kızarırsam kızarırım, sesim tirterse titrer, gülerlerse gülerler ne olucak sanki?? Bana gülseler ne olucak? Herkesin zor anları olur. Sunum yapmadan önce topluluk önüne çıkacağı için sabahlara kadar uyuyamayan nice insanlar var. Ama hepsine o sunumu yaptı..
Ben bunun saplantıdan başka bişey olduğunu düşünmüyorum.
Saygılar. Kız isteme ve nişanımdan sonra gelişmeleri yazarım ;)

sen ben yenemeyiz hande yener

gazdır geçer

Arkadaşlar KIz istem olayımdan bahsetmiştim; çok şükür kazasız belasız atlattım ve bir kez daha anladım SF min yok olmaya mahkum olduğunu. Kendimce bu işten 10 üzerinden 9 puan aldım ;) Herkes çok rahat olduğumu söyledi herşey o kadar güzeldiki yaşadıklarıma inanamadım. Ne anksiyete ne kızarma ne titreme herşey çok güzeldi. Bir kez daha gereksizce gözümde büyüttüğümü anladım. Umarım sizlerde benim gibi atlatırsınıuz ben inanıyorum ve yaşayan biri olarak söylüyorum SF çok kolay yenilebilecek bir düşman. Ondan korkmadığıunz sürece tabi..
Herkese iyi forumlar

ilham verici bir öykü kardeşim.