merhaba aranızda yeniyim

Sosyal fobiyi yenenler..Hastalığı yenme sürecinde yaşadıklarınız..Söylemek istedikleriniz..
Cevapla
stigma4885
Mesajlar: 19
Kayıt: 31 Oca 2016, 17:12

merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen stigma4885 »

merhaba arkadaşlar çoğunuzun hikayesini okudum ve sanki hepsinde kendimi buldum. Evet ilk defa kendime teşhis koyabildim.. nereden başlasam bilmiyorum. daha ilkokuldayken çok sessiz sakin bir çocuktum. öğretmenim beni ağzı var dili yok diye betimleyerek sanki teşhisimi o zamanlar koymuş. nerdeyse hiç oyun oynamayan , cesareti olmayan , hiç konuşmayan bir çocuktum. bu sessizlik ergenlik çağında, lisede devam etti. hepinizde olduğu gibi arka sıralarda oturan, öğretmen görmesin diye saklanan biriydim. bu üniv yıllarında devam etti. hep güçlünün arkasına saklanan, iki kelimeyi bir araya getiremeyen hatta hiç sevgilisi olmayan biriydim. yani uzun uzun hikayemi yazmıcam aşağıdaki maddelerde bende olan soruları yazmak istiyorum.. bu arada yaşım 30 ve hala kurtulamadım...
- içine kapanık biri olmam
- aşırı mükemmelliyetçilik
- bir cümle için çok fazla düşünme
- yanlış yapmaktan korkma
- birini teselli edememe ne diyeceğimi bilememe
- aşırı alınganlık
- kendimle ilgili bir çok şakayı kaldıramama
- kendimi güçsüz ve işe yaramaz hissetme
- fiziksel olarak kendimi yetersiz hissetme
- kendimi çok çirkin hissetme halada öyle hissediyorum.
-sürekli hayaller kurma ( hayal dünyasında yaşama , hayal dünyasında ünlü olma , sevgili edinme)
-bir işe yaparken başaramayacağını düşünme
- depresyon , anksiyete
- ne yaparsam yapayım bazan çok aktif çok konuşmama rağmen mülayim sıfatını duyma ( nerede yanlış yapıyorum bilmiyorum)
- cahil insanların bile laf sokması ve onlara cevap verememe
-ortamda konuşurken konuşmamı kimsenin dinlememesi
- sohbet açamama, konu bulamama
-herkesin dalga geçmesi benimle
- sokakta yürürken herkesin bana baktıgını hissetme
- bir arkadaş ortamında özellijle bayan varsa ağzımı bıçak açmaması
- hiç uzun süreli ilişkimin olmaması ( bu arada hep kısa süreli oldu ), bir ilişkiyi yürütemiyorum kızlar benden sürekli ayrılıyor. onlarla paylaşacak hiçbir şey bulamıyorum. bu yüzden hala evlenemedim. evlilik düşünmüyorum diyorum çevreme. çünkü evlenirsem o kişide mutsuz olacak.
- hep ciddi olma , sulu şakalar yapamama
- biri olumsuz birşey söyleyince kafama çok takma.. mesela ilk mesleğim öğretmenlikti özelde çalıştım. insanlar öğretmenliğimle dalga geçince kafama çok takardım. yapamıyorum derdim. sonra emir altı olan bir mesleğe girdim. çevremdeki bazı teyzelerden bu nasıl bu mesleğe girdi. veya uzun süre görmediğim birinden seni nasıl yaptılar laflarını duymam beni yıktı. hala hatırlıyorum. ve özgüvenim sıfır oluyor .
- aşırı özgüven eksikliği
- saçlarımın lise yıllarından beri dökülmesi ve şuan yüzde 40 nı kaybetmem. fotoğraf bile çekilmiyorum.
- bir ara 1.70 olan boyuma takmıştım. bir ara ismime
- emir altına girince 3 yıl dayanılmaz ağrılar yaşadım vucudumda . iğnelenmeler, elektriklenmeler, kas ağrıları, kemik ağrıları, uyuşmalar, vucudumda ağır yanma hisleri.. doktor doktor gezdim. emarlar filmler, kan tahlilleri , yok birşey çıkmıyordu. internetten hastalık araştırıp duruyordum. kendime koymadıgım teşhis kalması. en son ms olabilirim diye neler çektim bir bilseniz.. hastalık hastası olmuştum..hala gerçekten o hastalık bende var mı bilmiyorum.. ama artık düşünmek istemiyorum.. doğu görevini yaptım ve ailemin yanına geldim şuan daha rahatım galiba.
- çok fazla araştıran çok fazla bilgi sahibi biriydim. lise yıllarında serserilerle gezerken aynı zaman bilgi yarışmasında birinci olmuştum. herkes şaşırmıştı.
-hep farklı olmaya çalıştım mesela üniv yıllarında herkes oldugu gibi bir imajı varken ben çok absürd şeyler giyerdim kolyeler küpeler dövmeler yakası açık şeyler.çok fazla tikiydim. şuan utanıyorum bunlardan :) ilk öğretmenlik yıllarımda böyle kolyeleri şeyler giymiştim :)
- yaşamımın bir dönemimde hatta üniv yıllarında bile başkalarını etkilemek için yalan hikayeler uydururdum.
bunların dışında :
- uçak korkusu ( 30 dan fazla bindim hala korkarım)
-kapalı alan korkusu
- diş doktoru korkusu
- yüzme öğrenememe ( biraz geliştirdim sanki)
- mesleğimi kaybetme korkusu ( zaten vucut ağrılarımın sebebi buydu sanki )
- düğünlere gitmeme hemde hiç ve oynayamama ( bu arada abimin düğünü var mayısta napacam bilmiyorum )
- akrabalardan uzaklaşma, hiç ziyaret etmeme ve çoğunun beni görmemesi
- o kalabalıkta herjkesin bana bakacağı hissi
-herşeyin boş gelmesi , hayatın anlamsız olması ve deist olmam
- kızların beni beğenmemesi ( evet yakışıklı değilim ) özellile sanal alemde bile olsa red edilince bunalıma girme
- bir kızla çıksam bile elini tutamama çevredekilerin sanki bana bakarak dalga geçecek hissi.. ve elinden tutarken kendimi güçsüz hissetmem
- herkes evlendi bendne küçükler bile ama ben hala bekarım. beni kimse beğenmez diye düşünüyorum. ve nedense benimle evlenmek isteyen birini bile çirkin oldugum için istemeyemecem nerdeyse.
- her girdiğim ortamda saygılı, efendi , dürüst biri olarak anılmam çok mülayim olmam
- sürekli düşüncelere dalma
- aşırı kaygılı olmam
-aşırı gururlu olmam
- 6 yıldır işime bir kere bile geç kalmadım
- bazan çok olgun biriyim bazan ergenlik çağındaki çocuk gibi aileme tavır yaparken buluyorum kendimi
bunları yenmek için neler yapmadım ki spor fitnes ( ama sıkıldım ) antidepresanlar ( 2 yıl kullandım ve bıraktım) şuan ginsengli şeyler kullanıyorum daha iyi sanki daha aklıma gelmeyen çok şey var. sanırım babama çektim o da sessiz sakin mülayim biri. var mı ilacı bunun :(
Kullanıcı avatarı
halitca
Mesajlar: 72
Kayıt: 12 Şub 2016, 22:37

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen halitca »

Kardeşim ya da herhalde abi demeliyim geçmiş olsun yazını 2. Yad a 3. Okuyuşum ben de ne ye takarsam o hastalık oluyor senin yazdıklarında da var takıntılı olduğun biraz daha açarsan yardım edebiliriz buradaki arkadaşlarla
Kullanıcı avatarı
Bashful
Mesajlar: 772
Kayıt: 06 Kas 2006, 18:42
Konum: zeytinburnu/İstanbul

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen Bashful »

Merhaba stigma4885, aramıza hoşgeldin, yazdıkların tipik s.f.li sorunları, buradakilerde seninle aynı sorunları yaşıyorlar, ama bu s.f.de bir alana bir bedava sanırım, mesela benim s.f.den başka psikolojimde bozuk, askere bile alınmadım yani :)
Kullanıcı avatarı
halitca
Mesajlar: 72
Kayıt: 12 Şub 2016, 22:37

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen halitca »

Bashful yazdı:Merhaba stigma4885, aramıza hoşgeldin, yazdıkların tipik s.f.li sorunları, buradakilerde seninle aynı sorunları yaşıyorlar, ama bu s.f.de bir alana bir bedava sanırım, mesela benim s.f.den başka psikolojimde bozuk, askere bile alınmadım yani :)
Askere alınmadın mı ben de alınmak istemiyorum nasıl oldu
Kullanıcı avatarı
Bashful
Mesajlar: 772
Kayıt: 06 Kas 2006, 18:42
Konum: zeytinburnu/İstanbul

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen Bashful »

halitca yazdı:
Bashful yazdı:Merhaba stigma4885, aramıza hoşgeldin, yazdıkların tipik s.f.li sorunları, buradakilerde seninle aynı sorunları yaşıyorlar, ama bu s.f.de bir alana bir bedava sanırım, mesela benim s.f.den başka psikolojimde bozuk, askere bile alınmadım yani :)
Askere alınmadın mı ben de alınmak istemiyorum nasıl oldu
Kolay olmadı, 3 sene uğraştım, s.f.den başka psikolojimde bozuk, o yüzden gitmedim.
Kullanıcı avatarı
halitca
Mesajlar: 72
Kayıt: 12 Şub 2016, 22:37

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen halitca »

Bashful yazdı:
halitca yazdı:
Bashful yazdı:Merhaba stigma4885, aramıza hoşgeldin, yazdıkların tipik s.f.li sorunları, buradakilerde seninle aynı sorunları yaşıyorlar, ama bu s.f.de bir alana bir bedava sanırım, mesela benim s.f.den başka psikolojimde bozuk, askere bile alınmadım yani :)
Askere alınmadın mı ben de alınmak istemiyorum nasıl oldu
Kolay olmadı, 3 sene uğraştım, s.f.den başka psikolojimde bozuk, o yüzden gitmedim.
Benim de bozuk 3 sene ne uğraştın abi
Kullanıcı avatarı
Bashful
Mesajlar: 772
Kayıt: 06 Kas 2006, 18:42
Konum: zeytinburnu/İstanbul

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen Bashful »

halitca yazdı:
Bashful yazdı:
halitca yazdı: Askere alınmadın mı ben de alınmak istemiyorum nasıl oldu
Kolay olmadı, 3 sene uğraştım, s.f.den başka psikolojimde bozuk, o yüzden gitmedim.
Benim de bozuk 3 sene ne uğraştın abi
3 sene dediysem 3 sene boyunca değil! :D askerlik işlemleri için gittim, sonra ertesi sene tekrar gittim, sonra tekrar, iyileşmemi bekliyorlarmış, o yüzden ancak 3 sene sonra askere uygun olmadığıma karar verdiler.
Kullanıcı avatarı
halitca
Mesajlar: 72
Kayıt: 12 Şub 2016, 22:37

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen halitca »

Bashful yazdı:
halitca yazdı:
Bashful yazdı: Kolay olmadı, 3 sene uğraştım, s.f.den başka psikolojimde bozuk, o yüzden gitmedim.
Benim de bozuk 3 sene ne uğraştın abi
3 sene dediysem 3 sene boyunca değil! :D askerlik işlemleri için gittim, sonra ertesi sene tekrar gittim, sonra tekrar, iyileşmemi bekliyorlarmış, o yüzden ancak 3 sene sonra askere uygun olmadığıma karar verdiler.
Şimdi anladım inşallah biraz daha iyisindir başka ne yapıyorsun işin var mı ki benim bu soruyu da sormqya hakkım da yok gibi ama daha okula zorla gidiyorum tüh bana en iyisi sormayım
stigma4885
Mesajlar: 19
Kayıt: 31 Oca 2016, 17:12

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen stigma4885 »

Hoşbulduk arkadaşlar valla benimde psikolojim çok iyi değil. Çok kötü yaygın anksiyete yaşıyorum 5 yıldır. 2 3 yıl antidepresan kullandım. Şuan biraz daha iyiyim. Valla işte sizlerin yaşadıkları gibi çocukluğumdan beri sessiz sedasız mülayim biri olduğumu yüzüme vurup duruyorlar.ortama girme sohbet etme kaynaşma hiç yok.. ama kaynaşıncada herkes sever ve sağlam arkadaşlıklarım olur. Yaşım 30 ve hala bekarım. Bu gidişle evlilik çok zor. Bu sene varoluşu kafama taktım ve çok ağır şeyler yaşadım. İnanç gibi şeyleri sorgulamaya başladım. Herşey boş geliyor hiçbir şeyin amacı yok. Birgün öleceğiz. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. İyi bir işim var herşeyi alabilirim yapabilirim ama içimden hiçbir şey gelmiyor. Böyle işte daha çok şey var ama sizleri sıkmak istemiyorum
Kullanıcı avatarı
Bashful
Mesajlar: 772
Kayıt: 06 Kas 2006, 18:42
Konum: zeytinburnu/İstanbul

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen Bashful »

halitca yazdı:
Bashful yazdı:
halitca yazdı: Benim de bozuk 3 sene ne uğraştın abi
3 sene dediysem 3 sene boyunca değil! :D askerlik işlemleri için gittim, sonra ertesi sene tekrar gittim, sonra tekrar, iyileşmemi bekliyorlarmış, o yüzden ancak 3 sene sonra askere uygun olmadığıma karar verdiler.
Şimdi anladım inşallah biraz daha iyisindir başka ne yapıyorsun işin var mı ki benim bu soruyu da sormqya hakkım da yok gibi ama daha okula zorla gidiyorum tüh bana en iyisi sormayım
Buyur profilimden bak :D http://www.sosyal-fobi.net/forum/member ... ile&u=2305
Kullanıcı avatarı
halitca
Mesajlar: 72
Kayıt: 12 Şub 2016, 22:37

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen halitca »

stigma4885 yazdı:Hoşbulduk arkadaşlar valla benimde psikolojim çok iyi değil. Çok kötü yaygın anksiyete yaşıyorum 5 yıldır. 2 3 yıl antidepresan kullandım. Şuan biraz daha iyiyim. Valla işte sizlerin yaşadıkları gibi çocukluğumdan beri sessiz sedasız mülayim biri olduğumu yüzüme vurup duruyorlar.ortama girme sohbet etme kaynaşma hiç yok.. ama kaynaşıncada herkes sever ve sağlam arkadaşlıklarım olur. Yaşım 30 ve hala bekarım. Bu gidişle evlilik çok zor. Bu sene varoluşu kafama taktım ve çok ağır şeyler yaşadım. İnanç gibi şeyleri sorgulamaya başladım. Herşey boş geliyor hiçbir şeyin amacı yok. Birgün öleceğiz. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. İyi bir işim var herşeyi alabilirim yapabilirim ama içimden hiçbir şey gelmiyor. Böyle işte daha çok şey var ama sizleri sıkmak istemiyorum
En azından işin varmış ben de hiç işim olmayacağını kafama taktım hepsi hayal gibi evlilik,iş,güç her şey
stigma4885
Mesajlar: 19
Kayıt: 31 Oca 2016, 17:12

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen stigma4885 »

Benim içim evlilik yine hayal.. O düğün gününü falan yaşayamam. Nasıl oynayacam, herkes bana bakacak. Çok rezil biran
zahmizeban
Mesajlar: 13
Kayıt: 07 Nis 2016, 11:37

Re: merhaba aranızda yeniyim

Mesaj gönderen zahmizeban »

stigma4885 yazdı: - içine kapanık biri olmam
- içine kapanık biri olmam
- aşırı mükemmelliyetçilik
- bir cümle için çok fazla düşünme
- yanlış yapmaktan korkma
- birini teselli edememe ne diyeceğimi bilememe
- aşırı alınganlık
- kendimle ilgili bir çok şakayı kaldıramama
- kendimi güçsüz ve işe yaramaz hissetme
- fiziksel olarak kendimi yetersiz hissetme
- kendimi çok çirkin hissetme halada öyle hissediyorum.
-sürekli hayaller kurma ( hayal dünyasında yaşama , hayal dünyasında ünlü olma , sevgili edinme)
-bir işe yaparken başaramayacağını düşünme
- depresyon , anksiyete
- ne yaparsam yapayım bazan çok aktif çok konuşmama rağmen mülayim sıfatını duyma ( nerede yanlış yapıyorum bilmiyorum)
- cahil insanların bile laf sokması ve onlara cevap verememe
-ortamda konuşurken konuşmamı kimsenin dinlememesi
- sohbet açamama, konu bulamama
-herkesin dalga geçmesi benimle
- sokakta yürürken herkesin bana baktıgını hissetme
- bir arkadaş ortamında özellijle bayan varsa ağzımı bıçak açmaması
- hiç uzun süreli ilişkimin olmaması ( bu arada hep kısa süreli oldu ), bir ilişkiyi yürütemiyorum kızlar benden sürekli ayrılıyor. onlarla paylaşacak hiçbir şey bulamıyorum. bu yüzden hala evlenemedim. evlilik düşünmüyorum diyorum çevreme. çünkü evlenirsem o kişide mutsuz olacak.
- hep ciddi olma , sulu şakalar yapamama
- biri olumsuz birşey söyleyince kafama çok takma.. mesela ilk mesleğim öğretmenlikti özelde çalıştım. insanlar öğretmenliğimle dalga geçince kafama çok takardım. yapamıyorum derdim. sonra emir altı olan bir mesleğe girdim. çevremdeki bazı teyzelerden bu nasıl bu mesleğe girdi. veya uzun süre görmediğim birinden seni nasıl yaptılar laflarını duymam beni yıktı. hala hatırlıyorum. ve özgüvenim sıfır oluyor .
- aşırı özgüven eksikliği
- saçlarımın lise yıllarından beri dökülmesi ve şuan yüzde 40 nı kaybetmem. fotoğraf bile çekilmiyorum.
- bir ara 1.70 olan boyuma takmıştım. bir ara ismime
- emir altına girince 3 yıl dayanılmaz ağrılar yaşadım vucudumda . iğnelenmeler, elektriklenmeler, kas ağrıları, kemik ağrıları, uyuşmalar, vucudumda ağır yanma hisleri.. doktor doktor gezdim. emarlar filmler, kan tahlilleri , yok birşey çıkmıyordu. internetten hastalık araştırıp duruyordum. kendime koymadıgım teşhis kalması. en son ms olabilirim diye neler çektim bir bilseniz.. hastalık hastası olmuştum..hala gerçekten o hastalık bende var mı bilmiyorum.. ama artık düşünmek istemiyorum.. doğu görevini yaptım ve ailemin yanına geldim şuan daha rahatım galiba.
- çok fazla araştıran çok fazla bilgi sahibi biriydim. lise yıllarında serserilerle gezerken aynı zaman bilgi yarışmasında birinci olmuştum. herkes şaşırmıştı.
-hep farklı olmaya çalıştım mesela üniv yıllarında herkes oldugu gibi bir imajı varken ben çok absürd şeyler giyerdim kolyeler küpeler dövmeler yakası açık şeyler.çok fazla tikiydim. şuan utanıyorum bunlardan :) ilk öğretmenlik yıllarımda böyle kolyeleri şeyler giymiştim :)
- yaşamımın bir dönemimde hatta üniv yıllarında bile başkalarını etkilemek için yalan hikayeler uydururdum.
bunların dışında :
- uçak korkusu ( 30 dan fazla bindim hala korkarım)
-kapalı alan korkusu
- diş doktoru korkusu
- yüzme öğrenememe ( biraz geliştirdim sanki)
- mesleğimi kaybetme korkusu ( zaten vucut ağrılarımın sebebi buydu sanki )
- düğünlere gitmeme hemde hiç ve oynayamama ( bu arada abimin düğünü var mayısta napacam bilmiyorum )
- akrabalardan uzaklaşma, hiç ziyaret etmeme ve çoğunun beni görmemesi
- o kalabalıkta herjkesin bana bakacağı hissi
-herşeyin boş gelmesi , hayatın anlamsız olması ve deist olmam
- kızların beni beğenmemesi ( evet yakışıklı değilim ) özellile sanal alemde bile olsa red edilince bunalıma girme
- bir kızla çıksam bile elini tutamama çevredekilerin sanki bana bakarak dalga geçecek hissi.. ve elinden tutarken kendimi güçsüz hissetmem
- herkes evlendi bendne küçükler bile ama ben hala bekarım. beni kimse beğenmez diye düşünüyorum. ve nedense benimle evlenmek isteyen birini bile çirkin oldugum için istemeyemecem nerdeyse.
- her girdiğim ortamda saygılı, efendi , dürüst biri olarak anılmam çok mülayim olmam
- sürekli düşüncelere dalma
- aşırı kaygılı olmam
-aşırı gururlu olmam
- 6 yıldır işime bir kere bile geç kalmadım
- bazan çok olgun biriyim bazan ergenlik çağındaki çocuk gibi aileme tavır yaparken buluyorum kendimi
bunları yenmek için neler yapmadım ki spor fitnes ( ama sıkıldım ) antidepresanlar ( 2 yıl kullandım ve bıraktım) şuan ginsengli şeyler kullanıyorum daha iyi sanki daha aklıma gelmeyen çok şey var. sanırım babama çektim o da sessiz sakin mülayim biri. var mı ilacı bunun :(
- aşırı mükemmelliyetçilik,birini teselli edememe ne diyeceğimi bilememe,aşırı alınganlık ,kendimle ilgili bir çok şakayı kaldıramama , fiziksel olarak kendimi yetersiz hissetme,-sürekli hayaller kurma ( hayal dünyasında yaşama , hayal dünyasında ünlü olma , sevgili edinme),- sokakta yürürken herkesin bana baktıgını hissetme,hep ciddi olma , sulu şakalar yapamama, biri olumsuz birşey söyleyince kafama çok takma,aşırı özgüven eksikliğii,düğünlere gitmeme hemde hiç ve oynayamama , akrabalardan uzaklaşma, hiç ziyaret etmeme ve çoğunun beni görmemesi, o kalabalıkta herkesin bana bakacağı hissi- bir cümle için çok fazla düşünme ,yanlış yapmaktan korkma ,aşırı gururlu olmam, bazan çok olgun biriyim bazan ergenlik çağındaki çocuk gibi aileme tavır yaparken buluyorum kendimi, sürekli düşüncelere dalma....

kendimde bulduğum şeylerden.. Ama şunu farkettim elerken , aslında bir kaçı diğerlerini beraberinde getiriyor zaten... Ve açıkcası ben bazılarını sorun olarak da görmüyorum. Delilerin içinde akıllı olmak , akıllı olmanın bedeli olabilir. Ama bu deli olmak için uğraşmamı gerektirmez diye düşünüyorum. Ben onları öylece kabul ettiğim anda , onlar da beni böyle kabul edecekler (benim gözümde böyle olacak ve ben rahatlayacağım) Mesela ben kilolu biriyim ve bundan dışarda yemek yemekten çok utanıyordum. Ama tam gün okuldayım , sabah zaten kahvaltı yapamıyorum. Nereye kadar yiyemem ki? Üstüne gitmeye karar verdim. Ve insanlar bana bakıyor hissi geldiğinde onlarla aklımda dalga geçtim. "Ne var siz sanki yemiyor musunuz? Ya da al bu da sizin için olsun" diye kendi kendime ti'ye aldım. Mükemmel diye bir şey insan için olacak bir şey değil. Hatalar olmadan da Mükemmele yakına erişemez insan. Her hatamı beni iyiye götürecek bir yol olarak düşündüm. Alınganlık ise ; sadece kendimi yıprattım. Ne insanlar benim kadar ince düşünüyor , ne de sırf Büşra üzülsün diye yapıyorlar bunları ... Ondan dolayı dediğim gibi herkesi olduğu gibi kabul etmeye başladım. Hayaller ise insanın en güzel zaman dilimleridir, neden vazgeçeyim ki... Yaşam ise o kadar fazla cıvıklığa vurulamayacak kadar ciddi bir yer. Sulu şakaları yapanlar yapsın, ben böyle iyiyim. Benim de yapmam gerekmiyor ki... Birini teselli etmek ise ancak deneyimlerinle yapabileceğin bir şey , ya da yalanlarla... Ben yalandan nefret eden biriyim ve söyleyemem. Deneyimlerimi de paylaşınca o teselli olurken ben de bunun mutluluğunu yaşayabiliyorum. Ve herkes düğünde herkesin içinde oynamak zorunda değil ki bu bir sorun bile olmamalı. Ben de oynamam. Sevmem de pek. Bazen eserse evde kendi kendime müzik açıp oynuyorum. Seni anlamayan ve üzen insanlar akraban dahi olsa uzak durmak en iyisi. Ben de uzak duruyorum ve böylesi çok daha iyi. Herkesin sana bakması için olağanüstü bir şey olman lazımm, ya da çok farklı olman lazım. Ama emin ol kimse odağını tek kişiye bağlamaz :) düşüncelere dalma düşüncelerin çokluğundan :) bende biyolojik olarak 22 yaşındayım ama annemin yanında 5 yaşındaki gibi babamın yanında 15 dışarda 35 yaşında oluyorum :)))
Cevapla