hey iyileşenler ne duruyorsunuz

[_L_N_]

arkadaşlar bende gittim bana paxil verdi ve iyi gelde doktor cenk ural çok iyi bir doktor bence tavsiye ederim size

İyi gelmesine çok sevindim.Daha da iyi olucak herşey inan...

Kendine iyi davran;)

[bilm-i yorum]

arkadaşlar ben 23 yaşındayım ve orta okuldan beri sfliyim.üniversite de bitti.ama hala bu hastalık benimle.geriye dönüp baktığımda ise tekbir mutlu anım yok.fotoğraflarda bile eksiğim.hastalığımın ne derecede olduğunu anlamanız için size örnekler vercem.mesela yolda yürüyemiyorum özellikle arkadan birisi geliyorsa.caddelerden gidemiyorum 5 dk gidilecek yere ara yerlerden giderek yarım saatte gidiyorum.universitede derslere gidemiyorum.çok zorlayarak gidiyorum ve 1 saat önceden gidiyorum kimse yokken ve en arkalara oturuyorum.derste bu güne tekbir kere parmak kaldırıp gık bile demedim.otobüse binemiyorum.ancak boşken binip bekliyorum ve en arkaya oturuyorum.kalabalık ortama girmek mi?allah korusun daha bir kere bile kantine inipte çay içemedim.kaçkere kapısından döndüm.susuzluktan ölsem de gidip su alamıyorum kantindn.herkes bana bakıyor sanki.insanlarla konuşurken ter içinde kalıyorum gözlerine bakamıyorum.bu yüzden de ne dediklerine konsantre olamıyorum beni ilgisiz sanıyolar.zaten etrafımdakiler benden uzaklaşmaya başladı.çünkü ben onlardan uzağım.nereye davet etseler hep reddediyorum bahaneler uydurup kaçıyorum.hele yüzümün kızarmasına şahit olan insanlarla bir daha görüşmekten ise nefret ediyorum ve herşey daha da kötülrşiyo.işte böyle arkadaşlar.ama biliyorum ki oralarda bir yerlerde beni duyan bu hastalıktan kurtulmuş olanlar var.ve bize yardım edecekler.biz ise o yardımları 4 gözle bekliyoruz.bi gün gelecek hep ertelediklerim gerçekleşecek.ben yolda rahatça yürüyüp arabalara binip istanbulu gezeceğim ne kadar büyük olduğunu çok duyduğum ama görtemediğim.ve sınıfıma girerek herkese günaydın diyerek en öne oturup hocamın gözlerine bakarak dersi dinleyip parmak kaldırarak fikrimi söyleyeceğim dakikalarca.susmayacağım hep konuşacam.insanlar ben konuşurken gözlerimdeki parıltıyı görecek.gün gelecek biz iyileşeceğiz.ne olur iyileşenler bize buradan yazsınlar.paylaşalım bu derdi.kendinize ii bakın.unutmayın bu yaşadıklarımızn acısını çıkaracağız en kısa zamanda.

+1

[LAYSOS]

İlaçları kendim eczaneden alsam olmaz mı?Bana ilaçların isimlerini yazabilecek biri varmı? :roll:

olmaz :lol:

[sunlight]

İlaçları kendim eczaneden alsam olmaz mı?Bana ilaçların isimlerini yazabilecek biri varmı? :roll:

olmaz :lol:

SOSYAL neden gülüyosun?

Ayrıca şu eski konulara cevap yazılmasına gıcık oluyorum. Konu yıllar önce çürümüş. Ordaki yazılan düşünceler de çoktan değişmiş. Ayrıca yazan kişiler de forumdan uçmuş gitmiş yani. Ben de bazen yeni konu sanıp cevap yazıyorum. Talep varsa o zaman sabit hale gelir zaten.

[bilm-i yorum]

şu eski konulara cevap yazılmasına gıcık oluyorum. Konu yıllar önce çürümüş. Ordaki yazılan düşünceler de çoktan değişmiş. Ayrıca yazan kişiler de forumdan uçmuş gitmiş yani. Ben de bazen yeni konu sanıp cevap yazıyorum. Talep varsa o zaman sabit hale gelir zaten.

tam tersine eski başlıkların sürekli gündeme getirilmesinden yanayım.Eğer aynı sorun yaşanıyorsa yeni başlık açmaktansa eski başlıklardan devam edilmesi daha mantıklı.hem eski yazılanlardan ve yazanların tecrübelerinden de da faydalanılmış olur.Eski yazıları okursan sf ile ilgili daha detaylı şeyler var...

[LAYSOS]

İlaçları kendim eczaneden alsam olmaz mı?Bana ilaçların isimlerini yazabilecek biri varmı? :roll:

olmaz :lol:

SOSYAL neden gülüyosun?
.

çünkü genelde yeşil reçetedir bazıları.
zararlı olması bir yana doktor yazmadan alınamaz
ayrıca bazıları baya pahalı sigortan varsa bırak sigorta ödesin

[gia]

arkadaşlar ben 23 yaşındayım ve orta okuldan beri sfliyim.üniversite de bitti.ama hala bu hastalık benimle.geriye dönüp baktığımda ise tekbir mutlu anım yok.fotoğraflarda bile eksiğim.hastalığımın ne derecede olduğunu anlamanız için size örnekler vercem.mesela yolda yürüyemiyorum özellikle arkadan birisi geliyorsa.caddelerden gidemiyorum 5 dk gidilecek yere ara yerlerden giderek yarım saatte gidiyorum.universitede derslere gidemiyorum.çok zorlayarak gidiyorum ve 1 saat önceden gidiyorum kimse yokken ve en arkalara oturuyorum.derste bu güne tekbir kere parmak kaldırıp gık bile demedim.otobüse binemiyorum.ancak boşken binip bekliyorum ve en arkaya oturuyorum.kalabalık ortama girmek mi?allah korusun daha bir kere bile kantine inipte çay içemedim.kaçkere kapısından döndüm.susuzluktan ölsem de gidip su alamıyorum kantindn.herkes bana bakıyor sanki.insanlarla konuşurken ter içinde kalıyorum gözlerine bakamıyorum.bu yüzden de ne dediklerine konsantre olamıyorum beni ilgisiz sanıyolar.zaten etrafımdakiler benden uzaklaşmaya başladı.çünkü ben onlardan uzağım.nereye davet etseler hep reddediyorum bahaneler uydurup kaçıyorum.hele yüzümün kızarmasına şahit olan insanlarla bir daha görüşmekten ise nefret ediyorum ve herşey daha da kötülrşiyo.işte böyle arkadaşlar.ama biliyorum ki oralarda bir yerlerde beni duyan bu hastalıktan kurtulmuş olanlar var.ve bize yardım edecekler.biz ise o yardımları 4 gözle bekliyoruz.bi gün gelecek hep ertelediklerim gerçekleşecek.ben yolda rahatça yürüyüp arabalara binip istanbulu gezeceğim ne kadar büyük olduğunu çok duyduğum ama görtemediğim.ve sınıfıma girerek herkese günaydın diyerek en öne oturup hocamın gözlerine bakarak dersi dinleyip parmak kaldırarak fikrimi söyleyeceğim dakikalarca.susmayacağım hep konuşacam.insanlar ben konuşurken gözlerimdeki parıltıyı görecek.gün gelecek biz iyileşeceğiz.ne olur iyileşenler bize buradan yazsınlar.paylaşalım bu derdi.kendinize ii bakın.unutmayın bu yaşadıklarımızn acısını çıkaracağız en kısa zamanda.

canım benim ya seni çok iyi anlıyorum, hemen doktora git lütfen tek gidemem diyosan seninle gelirim çok ciddiyim.