öncelikle okul hayatım herzaman sorunlu oldu benim..öğrenciler arasında kendimi daha farklı hissetmem o andaki durumumu olumsuz yönde etkiliyordu ve bu kendini farklı hissetme güdüsünden kurtulamıyordum.bilinçaltıma yerleşmişti bi kere bi türlü kişiliğimi bulamıyordum.tabi bu da rahatsız ediyordu beni.
kendinize karşı yabancılaşırsanız kimse sizi anlayamaz ve düşünceler içinde boğulursunuz.çok düşünen biriyim ve oldukça hassas bir yapım var tabi bu da bu sfnin ateşini körüklüyordu deyim yerindeyse :?
öğrenciler arasındaki eziklik duygusu o kadar kötü bişeydir ki bazen intihar etmek isterseniz bu yüzden çünkü bazı eleştirilere maruz kalırsanız kendinizi ii hissetmezsiniz birde tabi bu eleştiriler karşısında suskun kalırsanız daha fazla yıpranırsınız :x
derslerimde herzaman başarısızdım ve akademik hayatımı sona erdirmeyi defalarca düşündüm ama vazgeçtim çünkü gelip geçici bir şey olduğunu biliyordum ve birgün nasıl olsa okul bitecekti..sırf sf yüzünden böyle bir yanlışı yapmak bence mantıklı bir karar değildi ve yapılacak en büyük hatadır bana göre..
eğer insanlar toplum içerisinde kendilerini rahat hissetmezlerse hiçbir zaman kendini gösterme fırsatı bulamazlar bende de vardı tabiki bu..içimde biri vardı sanki ve hiç çıkmıyordu dışarı..buna bağlı olarak ortamlardaki performans eksikliği(kendini gösterememe durumu)toplum içerisindeki statümü bir hayli indirgedi deyim yerindeyse yani itibarım düştü diyebilirim daha farklı bir deyişle bu da içimde bir kin duygusu yaratırdı,patlamak üzere olan ama asla patlamaya cesaret edemeyecek bir bomba gibi hissediyordum kendimi
şaka bir yana sfli insanların liseyi bitirmesi zordur liseden öte tüm okul hayatlarında sf yüzünden başarısız olmaları beklenebilir. ama ben zorda olsa okulu bitirdim..
insan beyni bir rotasını arayan bir gemi gibidir ona neyi kabullendirmeye çalışsanız o yöne doğru yürür ve o hedefe odaklanır..lise bitince sf de bitecek diye düşündüm çünkü sorunlar genelde okuldaydı ve bu düşünceye odaklandım ve benim en büyük farkım şudur ki hiç bir zaman ben sfliyim demedim..gerek kendi kendime olsun gerek başkalarına..kabullenmedim bunu eğer kabullenseydim belki şu anda hala durumu kritik bir sfzede olurdum..kimbilir ki.
şunu da söylemek istiyorum..ben hiçbir zaman sfyi yenmek için özel bir çaba göstermedim.gelip geçici bişey olarak algıladım ve öyle de oldu benim için.aman şöyle yapayım böyle yapayım tetikte olayım gibi düşünceler tamamen sfye odaklanmak demektir diye düşünüyorum..olabildiğince sade düşünmek lazım.korkularınızın yanıtını kendi içinizde vermelisiniz..çünkü hiçbir insan sizi sizden daha ii bilemez isterse dünyanın en zeki profesörü gelsin..
bazı şeyler vardır ki ne kadar çok uğraşırsanız o kadar zararını görürsünüz..işte burası çok önemli sf ile uğraşmamak lazım..en büyük yapılan hata budur insan kendini rahat bırakmalı..düşünceler içerisinde gidip gelen bir insan sosyal hayatta ne kadar başarılı olabilir ki?yani şunu demek istiyorum:SF İLE UĞRAŞMAK SFYİ TETİKLEMEK DEMEKTİR..sfyi aşağı yukarı iki senede filan yendim ve benim için zor olmadı çünkü sf benim için zor değildi..işte bu zihniyette olursanız sizde sfyi yenmek sizin için oldukça kolaylaşır ama herzaman şunu söylerim ben.EN BÜYÜK HATA,HATA YAPMAKTAN KORKMAKTIR..
eğer herzaman hata yapmaktan uzak olduğunuzu düşünürseniz zamanla hiçbir zaman hata yapacağınız kuşkusu aklınızda olmaz.ve bu da sanıyorum ki en doğru şeydir bir sfli için..saygılarımla..
Biz sadece başlangıcı büyültüyoruz, başlangıcı herkes yaşıyor. Herkes biraz utanıyor bazı şeylerden ama biz kafaya takıyoruz..