Ben sana yandım zühtü
Ben sana yandım zühtü
SOSYAL FOBİNİN ÇÖZÜMÜNÜ YENENLERDEN İSTİYORSUNUZ YAZDIM İŞTE KARDEŞİM ALLAH ALLAAH :D:D SABIRLA OKUYUN, SAÇMALADIĞIM YERLERİ OKUMAMIŞ GİBİ DAVRANIN AHAHHAAH AMA EMİN OLUN GEREKLİ NÜKTELERİ YAKALARSANIZ ÇOK YARARLI OLACAK ^____^ YAZIMI 2. KEZ OKUMUYORUM HATALARIM VARSA K.BAKMAYIN ^____^
HAHAHAHA SELAMLAR :DDDD
Kardeşlerim çok uzun zamandır yazı yazmamışım, okudukça gülüyorum eski yazılarımı. Bilmem kendimi nasıl tanıttım zamanında bu forumda hatırlamıyorum ancak şu anda 18 yaşındayım ve sosyal fobiye gülüyorum
Sosyal fobi insani duygulardan bir tanesi bunu yok edemezsiniz ancak kontrol edebilirsiniz. Yaşıma bakmayın en ağır sosyal fobi geçirmiş insanlardan biriyim. Şimdi bütün bu saçmalıkları buraya yazarak hem kendime hem size eziyet etmek istemiyorum )
Ve tabi ha ben niye girdim foruma, sizin merak ettiğiniz sözde sırrı vermek için SF nasıl yenilir
Arkadaşlar uzun zamandır kendimi motive etmek için sizinde yaptığınız sıradan şeyleri yapıyorum. Yine kiminizin yaptığı üzere yavaş yavaş sosyal ortamlara giriyorum.. Ama tabii ki böyle iyileşmedim :DD
İyileşmemin tek sebebi var ki bir çok sebebi içeriyor Ben 3 aydır öğrenci evinde kalıyorum.
HİKAYENİN BAŞLANGICI ^___^
ÖSS'ye 2. kez hazırlanıyorum. İlk başlarda babamın zoruyla öğrenci evine yazıldım ve şimdi babamı daha iyi anlıyorum.. Kaldığım ev çok kalabalıktı, eve girer girmez resmen etrafta sinebileceğim sakin nereler var diye araştırmaya başladım. Hatta salon gündüzleri çok kullanılmıyor diye sevindim.. Küçük olan bir odayı kendime ayırdım ve kalabalık ortamda kendime yanlız havasını yine verdim...
Daha sonraları bunun aslında bir fırsat olduğunu düşünmeye başladım.. Başlangıçta yüzüne bile bakamadığım ev abilerinin yüzüne dik dik bakmaya, her türlü işe girişmeye başladım. Gönüllü olarak ev işlerine vs. atıldım sosyal faaliyetlere katıldım. Zırt bırt abilerimin odasına girip onlarla sohbet etmeye başladım ve ŞAK!!!! Bir abi bana "biraz saygılı ol zırt bırt rahatsız etme" gibi hiç beklemediğim bir söz söyledi :shock: Meğer odalara çok fazla giriyormuşum :lol: Yüzüne dik dik baktığım ve bunu marifet saydığım abi ise: "Biz büyüklerimize bu şekilde bakmazdık, saygısızlıktır bu" gibi bir şey söyledi :shock: Bu ve benzeri bir çok ihtar aldıktan sonra terbiyesizlik ettiğimi anladım ve bıraktım bu davranışları.. Sosyal fobiyi yeneceğim diye insanların dikine gittiğimi farkettim :P
Eve sürekli gidip gelenler oluyordu, üniversiteli abilerim kendi arkadaşlarını vs. davet ediyordu. Ben tabii direkt davranışlarını izliyorum herkesin Utangaç davranıyor gibi geldiler ilk önce, daha sonra ise saygıdan ötürü böyle yaptıklarını anladım..
İşin özü, sosyal fobiden dolayı yapamadığımı sandığım bir çok şey var ama meğer bunlar gerçektende normal şeyler değil..
-Sokakta yürürken dümdüz önünüze bakmak normal bir şey değildir, her insan hem önüne hem yere bakarda yürür, mühim olan kafanızı yerden kaldırmak
-Yanınıza biri oturduğunda bundan rahatsız olmanız çok doğaldır. Hiç bir insan yanında birilerinin sürekli bulunmasından hoşlanmaz. Bazı hareketleri başkalarının yanında yapamazsınız(ayak ayak üstüne atmak, uzanmak vs.)
-Tanımadığınız kişilerle konuşmaktan çekinmeniz doğaldır...
----------------------- ÖZET -----------------------
Bize kendimizi acayip gibi hissettiren bir çok davranışımız aslında her insanın fıtratında var. Öğrenci evinde bir çok üniversiteli ile kaldım, kimi zaman dershaneden 30 - 40 yaşında hocalarımızı davet ettik vs. Bizim yaşadıklarımızı her insan yaşıyor. Normalde dimdik yürüyen insanlar kalabalık bir salona girerken başlarını eğerler,yere bakarlar bu normal.. Yemek yerken az az yerler bu saygıdandır normal.. Daha rahat hissetmek için çok yakın olduğunuz kişilerle veya yanlız olmak istemeniz normal.. Her insan bu tip şeyleri ister. Bunları her insan yaşar.
NORMAL İNSANLARDAN TEK FARKIMIZ BUNLARI KAFAYA TAKMAK
---------------------------------------------------------------------
Örnekler:
- Aaaa ben niye rahatsız oluyorum yanıma biri oturunca ?
- Yaw sanki yanına oturduğun kişi senden hiç mi rahatsız olmuyor sanıyorsun
- Yok ben derste tahtaya kalkamıyorum..
- Sorunun cevabını bilipte tahtaya kalkmak istemeyen kaç kişi var o sınıfta sen biliyormusun ?
- Way efendim ben ilan-ı aşk edemiyorum..
- Sen şimdiye kadar şıp diye seni seviyorum diyebilen birini gördün mü ?
- Yok marketten bir şey almadan çıkarsam garip mı olur acaba ?
- Garip olur tabi kardeşim ahahah Yaw garip olur olmasına da senin kafana takmana lüzum yok ki bunu çık gitsin
İster inanın ister inanmayın ben sosyal fobili değilim artık. Bunu genç yaşta halletmenin mutluluğunu yaşıyorum. Bilmeyenler için söyleyeyim 7. sınıfta başladı SF. Liseyi terk etmek üzereydim. Lise 2 de ön sırada oturduğum için full uyudum (istemeye istemeye) çözdüğüm soruları yanıtlayamadım bile.. Lise 3te en iyi olduğum dersin sınavında dahi hala etrafta beni gözetleyen var mı diye bakardım.. ÖSS sınavında dahi aynı duyguları yaşadım.
Toplumun bazı ahlaki kuralları vardır. Bizlerde insan olduğumuz için bedenen bunlara uyuyoruz. EN basit bir örnekle birinin yüzüne sürekli bakmak normal insanlara göre ayıp, SF'lilere göre marifettir.
"Normal olan şeyleri büyütüyoruz." ;) Hepsi bu kadar.
Umuyorum duygularımı aksettirebilmişimdir sizlere.
DİP NOT: Konunun dışında kalan bir bölüm var onuda buraya yazayım. Aşmayı en zor başardığım bölüm yürüme sorunumdu. Çok yorulan bir insan olduğum için sanıyorum fiziksel olarak çok iyi yürümek kimi zaman zor oluyordu benim için.. Samimi konuştuğum arkadaşlarım dik yürümediğimi bana söylediler ve haliyle çok kötü taktım. Daha sonradan ise mekik vb. egzersizler ile kendimi zinde tuttum. Şu anda arkadaşlarım polat alemdara benzediğimi, deri ceketle çok havalı olduğumu vb. söylüyorlar Benzermiyim benzemezmiyim yakışıklımıyım değilmiyim çok farketmez ama şu var ki ben artık bunları kafama takmıyorum ve Allah'a şükürler olsun dileyipte yapamadığım bir şey yok. İnşaallah sizde başarırsınız.
Haaa bunca saçmalıkla başınızı ağırttıktan sonra çözümünüz burada: Öğrenci evinde kalmak ?!! Çözümünüz kendinizi ateşin içine atmak. Elinizi ateşe tuttukça daha çok can acısı çekersiniz benden söylemesi. Direkt olarak olaya girmelisiniz, kendinizi kandırmayın.
Sanırım modlarımızın da söylediği üzere, forumu ve neti %95 oranla bırakın. İnsanlarla konuşmaktan zevk aldığınız vakit başarmışsınız demektir. Çeşitli durumlar altında utangaç olmanız veya çekinmeniz her zaman olacaktır. Mühim olan kafaya takmamak.
HEPİNİZİ SEVİYRUM^__________^ MATRİX ALİ ABİYME SELAMLAR HALA BURADAYSA BU ÇİLEDEYSE ^__________^ VALLAHİ BAK İNANMAYACAKSINIZ ARKADAŞLAR ARIYOR GİTMEM LAZIM ^__________^ BU ARADA KALDIĞIM EVDE TV YOK AHAHAHHA... CEVAPLARINIZA BELKİ CAFEDEN BAKARIM :o 8)
HAHAHAHA SELAMLAR :DDDD
Kardeşlerim çok uzun zamandır yazı yazmamışım, okudukça gülüyorum eski yazılarımı. Bilmem kendimi nasıl tanıttım zamanında bu forumda hatırlamıyorum ancak şu anda 18 yaşındayım ve sosyal fobiye gülüyorum
Sosyal fobi insani duygulardan bir tanesi bunu yok edemezsiniz ancak kontrol edebilirsiniz. Yaşıma bakmayın en ağır sosyal fobi geçirmiş insanlardan biriyim. Şimdi bütün bu saçmalıkları buraya yazarak hem kendime hem size eziyet etmek istemiyorum )
Ve tabi ha ben niye girdim foruma, sizin merak ettiğiniz sözde sırrı vermek için SF nasıl yenilir
Arkadaşlar uzun zamandır kendimi motive etmek için sizinde yaptığınız sıradan şeyleri yapıyorum. Yine kiminizin yaptığı üzere yavaş yavaş sosyal ortamlara giriyorum.. Ama tabii ki böyle iyileşmedim :DD
İyileşmemin tek sebebi var ki bir çok sebebi içeriyor Ben 3 aydır öğrenci evinde kalıyorum.
HİKAYENİN BAŞLANGICI ^___^
ÖSS'ye 2. kez hazırlanıyorum. İlk başlarda babamın zoruyla öğrenci evine yazıldım ve şimdi babamı daha iyi anlıyorum.. Kaldığım ev çok kalabalıktı, eve girer girmez resmen etrafta sinebileceğim sakin nereler var diye araştırmaya başladım. Hatta salon gündüzleri çok kullanılmıyor diye sevindim.. Küçük olan bir odayı kendime ayırdım ve kalabalık ortamda kendime yanlız havasını yine verdim...
Daha sonraları bunun aslında bir fırsat olduğunu düşünmeye başladım.. Başlangıçta yüzüne bile bakamadığım ev abilerinin yüzüne dik dik bakmaya, her türlü işe girişmeye başladım. Gönüllü olarak ev işlerine vs. atıldım sosyal faaliyetlere katıldım. Zırt bırt abilerimin odasına girip onlarla sohbet etmeye başladım ve ŞAK!!!! Bir abi bana "biraz saygılı ol zırt bırt rahatsız etme" gibi hiç beklemediğim bir söz söyledi :shock: Meğer odalara çok fazla giriyormuşum :lol: Yüzüne dik dik baktığım ve bunu marifet saydığım abi ise: "Biz büyüklerimize bu şekilde bakmazdık, saygısızlıktır bu" gibi bir şey söyledi :shock: Bu ve benzeri bir çok ihtar aldıktan sonra terbiyesizlik ettiğimi anladım ve bıraktım bu davranışları.. Sosyal fobiyi yeneceğim diye insanların dikine gittiğimi farkettim :P
Eve sürekli gidip gelenler oluyordu, üniversiteli abilerim kendi arkadaşlarını vs. davet ediyordu. Ben tabii direkt davranışlarını izliyorum herkesin Utangaç davranıyor gibi geldiler ilk önce, daha sonra ise saygıdan ötürü böyle yaptıklarını anladım..
İşin özü, sosyal fobiden dolayı yapamadığımı sandığım bir çok şey var ama meğer bunlar gerçektende normal şeyler değil..
-Sokakta yürürken dümdüz önünüze bakmak normal bir şey değildir, her insan hem önüne hem yere bakarda yürür, mühim olan kafanızı yerden kaldırmak
-Yanınıza biri oturduğunda bundan rahatsız olmanız çok doğaldır. Hiç bir insan yanında birilerinin sürekli bulunmasından hoşlanmaz. Bazı hareketleri başkalarının yanında yapamazsınız(ayak ayak üstüne atmak, uzanmak vs.)
-Tanımadığınız kişilerle konuşmaktan çekinmeniz doğaldır...
----------------------- ÖZET -----------------------
Bize kendimizi acayip gibi hissettiren bir çok davranışımız aslında her insanın fıtratında var. Öğrenci evinde bir çok üniversiteli ile kaldım, kimi zaman dershaneden 30 - 40 yaşında hocalarımızı davet ettik vs. Bizim yaşadıklarımızı her insan yaşıyor. Normalde dimdik yürüyen insanlar kalabalık bir salona girerken başlarını eğerler,yere bakarlar bu normal.. Yemek yerken az az yerler bu saygıdandır normal.. Daha rahat hissetmek için çok yakın olduğunuz kişilerle veya yanlız olmak istemeniz normal.. Her insan bu tip şeyleri ister. Bunları her insan yaşar.
NORMAL İNSANLARDAN TEK FARKIMIZ BUNLARI KAFAYA TAKMAK
---------------------------------------------------------------------
Örnekler:
- Aaaa ben niye rahatsız oluyorum yanıma biri oturunca ?
- Yaw sanki yanına oturduğun kişi senden hiç mi rahatsız olmuyor sanıyorsun
- Yok ben derste tahtaya kalkamıyorum..
- Sorunun cevabını bilipte tahtaya kalkmak istemeyen kaç kişi var o sınıfta sen biliyormusun ?
- Way efendim ben ilan-ı aşk edemiyorum..
- Sen şimdiye kadar şıp diye seni seviyorum diyebilen birini gördün mü ?
- Yok marketten bir şey almadan çıkarsam garip mı olur acaba ?
- Garip olur tabi kardeşim ahahah Yaw garip olur olmasına da senin kafana takmana lüzum yok ki bunu çık gitsin
İster inanın ister inanmayın ben sosyal fobili değilim artık. Bunu genç yaşta halletmenin mutluluğunu yaşıyorum. Bilmeyenler için söyleyeyim 7. sınıfta başladı SF. Liseyi terk etmek üzereydim. Lise 2 de ön sırada oturduğum için full uyudum (istemeye istemeye) çözdüğüm soruları yanıtlayamadım bile.. Lise 3te en iyi olduğum dersin sınavında dahi hala etrafta beni gözetleyen var mı diye bakardım.. ÖSS sınavında dahi aynı duyguları yaşadım.
Toplumun bazı ahlaki kuralları vardır. Bizlerde insan olduğumuz için bedenen bunlara uyuyoruz. EN basit bir örnekle birinin yüzüne sürekli bakmak normal insanlara göre ayıp, SF'lilere göre marifettir.
"Normal olan şeyleri büyütüyoruz." ;) Hepsi bu kadar.
Umuyorum duygularımı aksettirebilmişimdir sizlere.
DİP NOT: Konunun dışında kalan bir bölüm var onuda buraya yazayım. Aşmayı en zor başardığım bölüm yürüme sorunumdu. Çok yorulan bir insan olduğum için sanıyorum fiziksel olarak çok iyi yürümek kimi zaman zor oluyordu benim için.. Samimi konuştuğum arkadaşlarım dik yürümediğimi bana söylediler ve haliyle çok kötü taktım. Daha sonradan ise mekik vb. egzersizler ile kendimi zinde tuttum. Şu anda arkadaşlarım polat alemdara benzediğimi, deri ceketle çok havalı olduğumu vb. söylüyorlar Benzermiyim benzemezmiyim yakışıklımıyım değilmiyim çok farketmez ama şu var ki ben artık bunları kafama takmıyorum ve Allah'a şükürler olsun dileyipte yapamadığım bir şey yok. İnşaallah sizde başarırsınız.
Haaa bunca saçmalıkla başınızı ağırttıktan sonra çözümünüz burada: Öğrenci evinde kalmak ?!! Çözümünüz kendinizi ateşin içine atmak. Elinizi ateşe tuttukça daha çok can acısı çekersiniz benden söylemesi. Direkt olarak olaya girmelisiniz, kendinizi kandırmayın.
Sanırım modlarımızın da söylediği üzere, forumu ve neti %95 oranla bırakın. İnsanlarla konuşmaktan zevk aldığınız vakit başarmışsınız demektir. Çeşitli durumlar altında utangaç olmanız veya çekinmeniz her zaman olacaktır. Mühim olan kafaya takmamak.
HEPİNİZİ SEVİYRUM^__________^ MATRİX ALİ ABİYME SELAMLAR HALA BURADAYSA BU ÇİLEDEYSE ^__________^ VALLAHİ BAK İNANMAYACAKSINIZ ARKADAŞLAR ARIYOR GİTMEM LAZIM ^__________^ BU ARADA KALDIĞIM EVDE TV YOK AHAHAHHA... CEVAPLARINIZA BELKİ CAFEDEN BAKARIM :o 8)
- bilm-i yorum
- Mesajlar: 352
- Kayıt: 04 Eki 2007, 19:05
- Konum: ne konumu be...
Selamlar..
Cevaplarınızı bu sabah okuyabildim. Beğendiğinize gerçekten çok sevindim. Altını çizerek söylüyorum Ben kesinlikle mükemmel değilim. Hala iyi biçimde futbol oynayamıyorum ancak tabii iyi olduğum diğer mevzuatlarda var eheheh. Hala tahtaya kalkmak canımı sıkar, hala kalabalık yerde oturmak istemiyorum, hala arkadaşlarım bana bazı eksiklerimden söz ediyor vs.. E peki ne deyişti ? Ben değiştim Eksiklerimi kafaya takmamayı öğrendim. Garip sandığım her özelliğimin bir sebebi olduğunu öğrendim. Bunu yeni öğrenmedim bu arada ahahaha 3 aydır öğrenci evindeyim ve 5 ayım daha var ^____^
Büyük olan odaya geçtim bu arada, yanımda 2 arkadaş daha kalıyor. Birbirimize karşılıklı oturarak ders çalışıyoruz :P Emin olun hepiniz normal insanlarsınız. Tek sorunumuz olayları kafaya takmak.
Hııı en önemli nüktelerden birisi de: "Hiç kimse izlenmekten hoşlanmaz." Eminim daha önceden "İzlenirken işini rahat yapamayan" bir çok insan görmüşsünüzdür. Mühim olan bunları büyüterek bir paranoyaklığa dönüştürmemek.
BEN SOSYAL FOBİYİ AŞMIŞ BİRİ OLARAK DİYORUM Kİ, ASANSÖR FOBİSİ OLSUN, KARANLIKTA KALAMAMAK FOBİSİ OLSUN, NE FOBİSİ OLURSA OLSUN, PARANOYAKLIK DAHİ OLSA BUNLARIN SOSYAL FOBİDEN BİR FARKI YOK. TÜM BU FOBİLERDE İNSANLAR NORMAL OLAN DURUMLARI KENDİ İÇLERİNDE BÜYÜTÜYOR VE HASTALIK HALİNE DÖNÜŞTÜRÜYOR.
Ve hepsi bu kadar.
Cevaplarınızı bu sabah okuyabildim. Beğendiğinize gerçekten çok sevindim. Altını çizerek söylüyorum Ben kesinlikle mükemmel değilim. Hala iyi biçimde futbol oynayamıyorum ancak tabii iyi olduğum diğer mevzuatlarda var eheheh. Hala tahtaya kalkmak canımı sıkar, hala kalabalık yerde oturmak istemiyorum, hala arkadaşlarım bana bazı eksiklerimden söz ediyor vs.. E peki ne deyişti ? Ben değiştim Eksiklerimi kafaya takmamayı öğrendim. Garip sandığım her özelliğimin bir sebebi olduğunu öğrendim. Bunu yeni öğrenmedim bu arada ahahaha 3 aydır öğrenci evindeyim ve 5 ayım daha var ^____^
Büyük olan odaya geçtim bu arada, yanımda 2 arkadaş daha kalıyor. Birbirimize karşılıklı oturarak ders çalışıyoruz :P Emin olun hepiniz normal insanlarsınız. Tek sorunumuz olayları kafaya takmak.
Hııı en önemli nüktelerden birisi de: "Hiç kimse izlenmekten hoşlanmaz." Eminim daha önceden "İzlenirken işini rahat yapamayan" bir çok insan görmüşsünüzdür. Mühim olan bunları büyüterek bir paranoyaklığa dönüştürmemek.
BEN SOSYAL FOBİYİ AŞMIŞ BİRİ OLARAK DİYORUM Kİ, ASANSÖR FOBİSİ OLSUN, KARANLIKTA KALAMAMAK FOBİSİ OLSUN, NE FOBİSİ OLURSA OLSUN, PARANOYAKLIK DAHİ OLSA BUNLARIN SOSYAL FOBİDEN BİR FARKI YOK. TÜM BU FOBİLERDE İNSANLAR NORMAL OLAN DURUMLARI KENDİ İÇLERİNDE BÜYÜTÜYOR VE HASTALIK HALİNE DÖNÜŞTÜRÜYOR.
Ve hepsi bu kadar.
İlaçlar hakkında:
Sosyal fobiye dair gelmiş geçmiş tüm ilaçların pisliğin üzerini örttüğünü düşünüyorum. Yerdeki kirleri halının altında biriktirircesine duygularımızı bu ilaçlar ile kısıtladığımızı düşünüyorum. Daha önce soğuk algınlığı için kullandığım Tylol-Hot hariç SF ye dair bir ilaç kullanmadım. Tylol-Hot en basitinden bünyeyi sağlamlaştırır, nörolojik açıdanda tıp deyimiyle "Uyartı eşik şiddeti"ni arttırır. Bu sayede vucut fiziksel ve düşünsel uyartılara daha az tepki verir. Bu gibi ilaçların tamamı sizleri az veya çok uyuşturur.
Ya benim yaptığım gibi kendinizi sosyal ortamlara atın yada ilaçları kullanın. Diğer bir deyişle: "Ya kusurlarınız ile yaşamayı ve bunları kafanıza takmamayı öğrenin yada ilaçlarla duygularınızı kontrol edin, duygularınızı ve zihninizi sınırlayın."
Seçim size kalmış.
Sosyal fobiye dair gelmiş geçmiş tüm ilaçların pisliğin üzerini örttüğünü düşünüyorum. Yerdeki kirleri halının altında biriktirircesine duygularımızı bu ilaçlar ile kısıtladığımızı düşünüyorum. Daha önce soğuk algınlığı için kullandığım Tylol-Hot hariç SF ye dair bir ilaç kullanmadım. Tylol-Hot en basitinden bünyeyi sağlamlaştırır, nörolojik açıdanda tıp deyimiyle "Uyartı eşik şiddeti"ni arttırır. Bu sayede vucut fiziksel ve düşünsel uyartılara daha az tepki verir. Bu gibi ilaçların tamamı sizleri az veya çok uyuşturur.
Ya benim yaptığım gibi kendinizi sosyal ortamlara atın yada ilaçları kullanın. Diğer bir deyişle: "Ya kusurlarınız ile yaşamayı ve bunları kafanıza takmamayı öğrenin yada ilaçlarla duygularınızı kontrol edin, duygularınızı ve zihninizi sınırlayın."
Seçim size kalmış.
Ayrıca gerçekten çözümü aramak isteyen arkadaşlara bir yol gösterici olaraktan:
Sosyal ortamlara girmek demek istemediğiniz kişilerle istemediğiniz hareketleri yapmaya kendinizi mecbur bırakmak değildir. Mesela bir arkadaşınız ile sinemadasınız. Sosyal fobi ile savaşmak demek kendinizi o sinemada kasıpta insanların bakışlarına katlanmaya çalışmak değildir. Sosyal fobi ile savaşmak insanların bakışlarını umursamamak ve kendi kusurlarınızı normal olarak karşılamaktır, insanlarla vakit geçirmenin tadına varabilmektir.
Sosyal ortamlara girmek demek istemediğiniz kişilerle istemediğiniz hareketleri yapmaya kendinizi mecbur bırakmak değildir. Mesela bir arkadaşınız ile sinemadasınız. Sosyal fobi ile savaşmak demek kendinizi o sinemada kasıpta insanların bakışlarına katlanmaya çalışmak değildir. Sosyal fobi ile savaşmak insanların bakışlarını umursamamak ve kendi kusurlarınızı normal olarak karşılamaktır, insanlarla vakit geçirmenin tadına varabilmektir.
nereyekadar gerçekten bende zevkle sıkılmadan okudum yazınızı yazılara bakarak tamamen sfden kurtulmuşa benziyorsunuz arada bi ince ince yokluyormus sanki sizi bu bela sf ama inşallah bizde okadar oluruz tüm arkadaşlar kurtulur inşallah bende yurtta kaldım okadar insanla tanıştım ama atamadım birazda güvene bağlı güven duygusu sonradan aşılanınca temelde olduğu gibi olmuyor içimizde bıraktıkça bu sfyi ya kemiriyor beynimizi yada uzaklaştırıyor sf ile karşı karşıya gelip yavaş yavaş yenmeliyiz acele etmeden strese girmeden sanki doğduğumdan beri sfliyim sizin gibi sf ile dalga geçmeliyiz ama o güç , güven olacak .... :roll:
**Doğru bildiklerim yanlış yanlış bildiklerimde doğru olabiliyor yanlışlara odaklanmısken doğrular elimden kayıp gidiyor....**
sahte gülümsemenin arkasında yatan hüzünlü yüz DicL€
sahte gülümsemenin arkasında yatan hüzünlü yüz DicL€