yardımınıza ihtiyacım var
yardımınıza ihtiyacım var
sf li kızım içine kapandı.25 ocaktan beri psikolojik destek alıyoruz ama ben onu nasıl dış dünyaya çekebilirim?Tüm gününü bilgisayarda geçiriyor.Ona baktıkça içim kan ağlıyor.Kızdırmadan, üzmeden başka şeyler yapmayı öneriyorum.Hiç başarılı olamadım.Çok korkuyorum.Onu çok seviyorum ama yardımcı olamıyorum.LÜTFEN elimizi tutun.
Bence kızınız çok şanslı ben o yaşlardayken birinin sessizliğimin,suskunluğumun, hakkımı arayamayışımın nedenini anlamaya çalışmasısnı çok isterdim. Sessizliğin bir erdem olduğu ağırbaşlılığın, utangaçlığın iyi bir özellik olduğu öğretildi bize. Okulda mutsuz olsak da nedeni sorulmadı. Bence onun kendini keşfetmesine yardım etmelisiniz. Onun yapabileceği sorumluluklar verin, ev meselerine onu dahil edin fikrini alın, kurslara gönderin kendini geliştirmesine, yeni insanlar tanımasına faydası olur ilk başta istemeyebilir ama birşeyler başardıkça adapte olacaktır. Ona güven verin verin sorunlarını çekinmeden sizinle paylaşabilsin. Bunları yaparken onun hayatına gereğinden fazla müdahil olmayın uzaktan izleyin. Ona değerli olduğunu hissettirin onu sevdiğinizi.. Bence her kız çocuğunun büyüyüp hayata atılırken kişisel gelişimi için model alacağı ve bağımsız bir kişi olması için ona izin verecek bir anneye ihtiyacı var. Kendi kararlarını alması için ona izin verin bu çok önemli.. Kıyafet seçerken, yiyecek vs alırken belirleyici olan siz olmayın ona saygı gösterin. Kendisini ilgilendiren her konuda onun fikri onun emeği olsun..
''Sana rahatsızlık veren hiçbirşey, sana ait değildir.''
Bence kızınız çok şanslı ben o yaşlardayken birinin sessizliğimin,suskunluğumun, hakkımı arayamayışımın nedenini anlamaya çalışmasısnı çok isterdim. Sessizliğin bir erdem olduğu ağırbaşlılığın, utangaçlığın iyi bir özellik olduğu öğretildi bize. Okulda mutsuz olsak da nedeni sorulmadı. Bence onun kendini keşfetmesine yardım etmelisiniz. Onun yapabileceği sorumluluklar verin, ev meselerine onu dahil edin fikrini alın, kurslara gönderin kendini geliştirmesine, yeni insanlar tanımasına faydası olur ilk başta istemeyebilir ama birşeyler başardıkça adapte olacaktır. Ona güven verin verin sorunlarını çekinmeden sizinle paylaşabilsin. Bunları yaparken onun hayatına gereğinden fazla müdahil olmayın uzaktan izleyin. Ona değerli olduğunu hissettirin onu sevdiğinizi.. Bence her kız çocuğunun büyüyüp hayata atılırken kişisel gelişimi için model alacağı ve bağımsız bir kişi olması için ona izin verecek bir anneye ihtiyacı var. Kendi kararlarını alması için ona izin verin bu çok önemli.. Kıyafet seçerken, yiyecek vs alırken belirleyici olan siz olmayın ona saygı gösterin. Kendisini ilgilendiren her konuda onun fikri onun emeği olsun..
''Sana rahatsızlık veren hiçbirşey, sana ait değildir.''
- beyazbulut
- Mesajlar: 848
- Kayıt: 26 Eyl 2006, 10:12
- Konum: Kayseri
Re: yardımınıza ihtiyacım var
kızınız hakkında biraz bilgi verebilirseniz, bizde tavsiye ve görüşlerimizi daha uygun şekilde dile getirebiliriz.anne yazdı:sf li kızım içine kapandı.25 ocaktan beri psikolojik destek alıyoruz ama ben onu nasıl dış dünyaya çekebilirim?Tüm gününü bilgisayarda geçiriyor.Ona baktıkça içim kan ağlıyor.Kızdırmadan, üzmeden başka şeyler yapmayı öneriyorum.Hiç başarılı olamadım.Çok korkuyorum.Onu çok seviyorum ama yardımcı olamıyorum.LÜTFEN elimizi tutun.
Kızım 19 yaşında.Üniversiteye başlamıştı.İlk dönem çalışıyordu, ödevlerini özenle yapıyordu.Ancak arkadaşlıklar kuramadığını biliyorum.Yine de coşkulu bir şekilde okuldan geliyordu.
Yüzeysel arkadaşlıklar yapsa da okulda fazla zaman geçirmeyip eve, bilgisayara koşuyordu.oyun çok zamanını alıyordu. Sınav dönemi yeni stresler yarattı sanırım.Okulu bıraktı ve dış dünyaya küstü.Önerilerimi dikkate almıyor.Bu durumu aşabilir miyiz sizce? NASIL?
Yüzeysel arkadaşlıklar yapsa da okulda fazla zaman geçirmeyip eve, bilgisayara koşuyordu.oyun çok zamanını alıyordu. Sınav dönemi yeni stresler yarattı sanırım.Okulu bıraktı ve dış dünyaya küstü.Önerilerimi dikkate almıyor.Bu durumu aşabilir miyiz sizce? NASIL?
Bu sadece SFlilere has bişey değil malesef. Depresyon, agorafobi, şizofreni.... birçok şey olabilir. Ayrıca bu forumda verilebilecek en iyi tavsiyenin bir psikiyatriste gitmek olduğunu düşünüyorum. Çünkü bizler de hastayız. Yani profesyonel anlamda sağlıklı yöntemler veremeyiz. Tavsiyelerden öte gidemez yani.anne yazdı:Kızım 19 yaşında.Üniversiteye başlamıştı.İlk dönem çalışıyordu, ödevlerini özenle yapıyordu.Ancak arkadaşlıklar kuramadığını biliyorum.Yine de coşkulu bir şekilde okuldan geliyordu.
Yüzeysel arkadaşlıklar yapsa da okulda fazla zaman geçirmeyip eve, bilgisayara koşuyordu.oyun çok zamanını alıyordu. Sınav dönemi yeni stresler yarattı sanırım.Okulu bıraktı ve dış dünyaya küstü.Önerilerimi dikkate almıyor.Bu durumu aşabilir miyiz sizce? NASIL?
- beyazbulut
- Mesajlar: 848
- Kayıt: 26 Eyl 2006, 10:12
- Konum: Kayseri
bence kızınıza uygun bi dille psikolog yada psikiyatra gitmeye ikna edin ama gidişi kimse bilmesin.mesela zamanında annem bana çok kere psikologa gidelim dedi ama ben gitmedim.eğer gitseydim bunu bütün akrabalar ve komşular bilecekti ve beni her gördükleri yerde garip bi şekilde bana bakacaklardı.anne yazdı:Kızım 19 yaşında.Üniversiteye başlamıştı.İlk dönem çalışıyordu, ödevlerini özenle yapıyordu.Ancak arkadaşlıklar kuramadığını biliyorum.Yine de coşkulu bir şekilde okuldan geliyordu.
Yüzeysel arkadaşlıklar yapsa da okulda fazla zaman geçirmeyip eve, bilgisayara koşuyordu.oyun çok zamanını alıyordu. Sınav dönemi yeni stresler yarattı sanırım.Okulu bıraktı ve dış dünyaya küstü.Önerilerimi dikkate almıyor.Bu durumu aşabilir miyiz sizce? NASIL?
kızınızla aranızda olan şeyleri hemen hemen hiç kimse bilmesin.kızınız size güven duysun.bide kızınızla çok fazla ve aşırı bi samimiyet kurmayı düşünmeyin.her sorununu gelip size anlatmasını beklemeyin.siz onun annesisiniz, arkadaşı değil.neden benimle konuşmuyor diye kendinizde sorun aramayın.19 yaşındaki biri herhalde kendi yaşıtı biriyle dertleşmeyi isteyecektir.
son olarak kızınıza bi doktora gitmesini tavsiye edin.beraber gitme konusunda ısrarda etmeyin.o isterse beraber gidin.o istemezse tek başına gitsin kendi.
-
- Mesajlar: 128
- Kayıt: 16 Haz 2006, 00:22
-
- Mesajlar: 49
- Kayıt: 30 Eyl 2007, 14:39
anne yazdı:Teşekkürler çocuklar.Biz zaten psikolojik destek alıyoruz.Ben buradaki arkadaşlardan da kızıma yaklaşımlarım nasıl olsun yönünde öneriler bekliyorum.Sizden bir şey istenirken nasıl bir dil kullanılmalı?(Onu incitmeden evden dışarı çıkarmak ve aktivitelere ikna etmek nasıl olacak?)
abla hiç arkadaşı yokmu kızının onlar gelip ikna etmeye çalışsınlar ama direk bişey demesinler önce biraz konuşsunlar yüzünün güldüğü sıra denesinler bence.
öncelikle sizi bu çabanız için ve kızınızı kendi yalnızlığıyla başbaşa bırakmadığınız için gerçekten kutlarım.keşke en baştan kızınızla aranızda böyle bir iletişim engeli oluşmasaydı çünkü bunu aşması sonradan güç olabiliyor.ama şimdi yapılabileceklere odaklanmak gerek.bence ilk etapta fazla üstüne gitmeyin sonuçta şu anda yeni bir ortama girmiş alışması zaman alabilir.onlarla uğraşırken bir de sizin sık sık aktivitelere katılma önerilerini dile getirmeniz ters tepebilir.bir de bilgisayarda çok vakit geçirmesi iyi değil aslında .kendi kurduğu sanal dünyada yaşamaya başlarsa dış dünyaya iyice kapanabilir.onunla konuşmaya çalışın ama bunu psikolog söylediği için yada yararlı olacağını düşündüğünüz için filan değil gerçekten içinizden geldiği için ,gerçekten onunla konuşmak istediğiniz için olduğunu hissettirerek yapın .değer verdiğinizi ,sevdiğinizi göstermeye çalışın .öyle büyük büyük işler yapmaya da gerek yok bunun için .beklemediği bi anda öpün sarılın kızınıza.bazen küçük bi dokunuş bi sürü sözden daha etkili olur.ne bileyim içinizden geldiği gibi olun.siz annesiniz daha iyisini bilir ,hissedersiniz.aklıma gelenler bunlar şimdilik....anne yazdı:Teşekkürler çocuklar.Biz zaten psikolojik destek alıyoruz.Ben buradaki arkadaşlardan da kızıma yaklaşımlarım nasıl olsun yönünde öneriler bekliyorum.Sizden bir şey istenirken nasıl bir dil kullanılmalı?(Onu incitmeden evden dışarı çıkarmak ve aktivitelere ikna etmek nasıl olacak?)